Η νηστεία των Χριστουγέννων

από Λίλα Σαβ Νοε 14, 2009 11:29 pm

Του Πρωτοπρεσβυτέρου ΚΩΝ. ΦΙΟΡΑΚΗ

Από τις 15 Νοεμβρίου έχει ήδη αρχίσει μια προπαρασκευαστική περίοδος, το λεγόμενο "σαρανταήμερο των Χριστουγέννων", όπως απλά ονομάζεται, προκειμένου κάθε χριστιανός να προετοιμασθεί για την υποδοχή της μεγάλης γιορτής της Γεννήσεως του Χριστού. Η προετοιμασία αυτή είναι απαραίτητη για την υποδοχή και πνευματικό εορτασμό της θείας Ενανθρωπήσεως, γιατί μέσα στους περισπασμούς της καθημερινότητας,πολλές φορές ξεχνούμε όσα είναι αναγκαία για την αγιοπρεπή προσέγγιση του μεγάλου αυτού γεγονότος. Γιατί μπορεί να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα,δυστυχώς όμως μένουμε μόνο στον εξωτερικό διάκοσμο, ενώ τα σωτήρια και άγια, που εμπεριέχονται στο γιορταζόμενο μυστήριο της ημέρας, δεν εγγίζονται, με αποτέλεσμα κι αυτά να μη μας αγγίζουν.
Πρέπει εδώ να τονισθεί, ότι η νηστεία των Χριστουγέννων δεν έχει τον αυστηρό χαρακτήρα, που έχει η νηστεία της Aγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Έτσι από τις 15 Νοεμβρίου μέχρι και τις 24 Δεκεμβρίου απλώνεται η χριστουγεννιάτικη περίοδος της νηστείας στην οποία καταλύονται λαδερά, εκτός Τετάρτης και Παρασκευής. Ακόμη από 15 Νοεμβρίου μέχρι 17 Δεκεμβρίου καταλύομε ψάρι τις ημέρες Σάββατο και Κυριακή. Σε μια πιο αυστηρότερη μορφή, νηστεύεται το ψάρι από 15 μέχρι 20 Νοεμβρίου, που είναι η παραμονή της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου, για να μπορέσουμε πάλι και μέχρι στις 12 Δεκεμβρίου εορτή του αγίου Σπυρίδωνος, να ιχθυοφαγήσουμε τα Σάββατα και τις Κυριακές.
Η παραμονή των Χριστουγέννων είναι σε αυστηρή νηστεία, εκτός κι αν συμπέσει Κυριακή ή Σάββατο, οπότε τρώμε λαδερό φαγητό το μεσημέρι, ενώ το βράδυ τρώμε κάτι πολύ ελαφρό, λιτή τροφή, λόγω της προσελεύσεως μας στη θεία Κοινωνία κατά τη θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων.
Οι πρώτες μαρτυρίες που έχουμε για τη νηστεία που προηγείται των Χριστουγέννων φθάνουν μέχρι τον 6ο αιώνα. Ο άγιος Αναστάσιος ο Σινάίτης, ο Νικηφόρος ο ομολογητής πατριάρχης Κων/πόλεως, ο Θεόδωρος ο Στουδίτης, καθώς και ο Θεόδωρος Βάλσαμων αναφέρονται στη νηστεία αυτή, η οποία είχε μικρή διάρκεια. Μάλιστα ο Θεόδωρος Βαλασαμών τη χαρακτηρίζει "επταήμερον". Αργότερα και σε μίμηση της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής επεκτάθηκε σε διάρκεια σαράντα ημερών, χωρίς να προσλάβει την αυστηρότητα της πρώτης.
Η Γέννηση του Χριστού δεν είναι μόνο ένα ιστορικό γεγονός, που μας το θυμίζει η αδιάκοπη ροή του χρόνου. Είναι ένα αδιάκοπο παρόν. Είναι πάνω από όλα βίωμα και εμπειρία, που αποκτάται μέσα από όλα τα στοιχεία, που η Εκκλησία μας προσφέρει σ' αυτή τη σαρανταήμερη περίοδο. Έτσι οι λυτρωτικές συντεταγμένες του γεγονότος της θείας Γεννήσεως να γίνωνται προσωπικό μας απόκτημα. Και να στέκωνται δείχτες πορείας προς τον εν σπηλαίω γεννηθέντα Κύριο μας Ιησού Χριστό.

πηγή: http://www.i-m-attikis.gr/html/gr/prosvasis/66/1.html