Tι ζυμαρικά βρίσκουμε στην αγορά

1. Από σιμιγδάλι

Η συντριπτική πλειονότητα ζυμαρικών φτιάχνεται με σιμιγδάλι. Το σιμιγδάλι προέρχεται αποκλειστικά από σκληρό σιτάρι, ο κόκκος του οποίου έχει υαλώδη μορφή. Αντίθετα το μαλακό σιτάρι, από το οποίο παράγεται αλεύρι, έχει κόκκο με αλευρώδη μορφή και γι' αυτό είναι ακατάλληλο για την παρασκευή ζυμαρικών. Οσο πιο σκληρό είναι το σιτάρι από το οποίο προέρχεται το σιμιγδάλι, τόσο καλύτερο ποιοτικά είναι το ζυμαρικό, δηλαδή δεν λασπώνει και δεν σπάει κατά το βράσιμο, απορροφάει καλύτερα τις σάλτσες και είναι πιο νόστιμο. Η ποικιλία σχημάτων, σχεδίων και μεγεθών είναι τεράστια.

2. Από σιμιγδάλι και αλεύρι σκληρού σίτου

Υπάρχουν ζυμαρικά που εκτός από σιμιγδάλι περιέχουν και αλεύρι από σκληρό σίτο (κίτρινο αλεύρι). Παρασκευάζονται κυρίως από μικρές βιοτεχνίες - εκ των οποίων αρκετές αξιόλογες - βάσει παραδοσιακών συνταγών. Συνήθως περιέχουν αυγά και γάλα. Εχουν πιο μαστιχωτή υφή.

3. Ολικής άλεσης

Η γκάμα σχημάτων στα ζυμαρικά ολικής άλεσης έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, πράγμα που αντανακλά την αυξημένη ζήτηση. Στο πλαίσιο μιας διατροφής πλούσιας σε φυτικές ίνες συμβάλλουν κι αυτά στη σωστή λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Εχουν κάπως «δύσκολη» γεύση και συνήθως θέλουν περισσότερο χρόνο βράσιμο.

4. Από σιμιγδάλι από καμούτ (4α) και ντίνκελ (4β)

Σε ορισμένα μπακάλικα και ντελικατέσεν βρίσκουμε ελληνικά και ξένα ζυ­μαρικά παρασκευασμένα από σιμιγδάλι από δημητριακά όπως το farro (dinkel, στα γερμανικά) και το καμούτ. Πρόκειται για αρχαίες ποικιλίες δημητριακών της ίδιας οικογένειας με το σιτάρι, πλούσιων σε βιταμίνες και άλλα πολύτιμα στοιχεία. Η γεύση των ζυμαρικών αυτών είναι ιδιαίτερη, κάτι μεταξύ των ζυμαρικών από σιμιγδάλι και εκείνων από αλεύρι ολικής άλεσης. Επειδή βοηθούν στη χώνεψη, «αντέχουν» βαριές σάλτσες και σκληρά κρέατα (κυνήγια).

5. Με αυγά (5α) ή με αυγά και γάλα (5β)

Σε αυτά συγκαταλέγονται τα παραδοσιακά ελληνικά ζυμαρικά (όπως κριθαράκι, σκιουφιχτά, χυλοπίτες και χυλοπιτάκι) καθώς και άλλα ζυμαρικά, ελληνικά και ιταλικά, σε διάφορα σχήματα. Είναι εύγευστα και με κάπως μαστιχωτή υφή. Οταν βράσουν αρκετά, χυλώνουν και γι' αυτό τα προτιμάμε στα παραδοσιακά γιουβέτσια. Νοστιμότερα είναι όσα φτάχνονται με φρέσκο γάλα και φρέσκα αυγά, επισήμανση την οποία θα βρείτε στο μπροστινό μέρος της συσκευασίας ή στην ετικέτα με τα συστατικά.

6. Φρέσκα ζυμαρικά

Τα βρίσκουμε πλέον στα ψυγεία πολλών σούπερ μάρκετ, όπως επίσης και σε ενημερωμένα μπακάλικα και ντελικατέσεν. Η γκάμα σε σχέδια ολοένα και μεγαλώνει. Επειδή κάποια από τα φρέσκα ζυμαρικά περιέχουν γεμίσεις, καλό είναι οι συνοδευτικές σάλτσες να μην κοντράρουν, αλλά να συμπληρώνουν ή να ενισχύουν γευστικά τα συστατικά της γέμισης. Προσέχουμε ιδιαίτερα το χρόνο βρασμού, που είναι πολύ σύντομος (συνήθως 2 - 4 λεπτά).

ΤΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ

Η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων στην καλλιέργεια σιταριού μπορεί να αφήσει υπολείμματα στα ζυμαρικά που θα καταλήξουν στο πιάτο μας. Γι' αυτό μια καλή επιλογή είναι τα βιολογικά ζυμαρικά, η γκάμα των οποίων έχει αυξηθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια.

ΕΧΟΥΝ ΓΕΥΣΗ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ;


Στην αγορά υπάρχει πληθώρα ζυμαρικών με διάφορες γεύσεις: ντομάτα, λεμόνι, παντζάρι, καρότο, σκόρδο, μανιτάρια, σπανάκι, κάστανο, σπαράγγια, βασιλικός και άλλα μπαχαρικά και βότανα, μελάνι σουπιάς, κρασί, σολομός, ζαφορά, σοκολάτα (!) είναι μερικές από αυτές.

• Συνήθως, χρησιμοποιείται αφυδατωμένο το προϊόν, σε μορφή σκόνης.
• Ομως, υπάρχουν και βιοτεχνίες που παρασκευάζουν ζυμαρικά με πουρέ από λαχανικά, βρασμένα στον ατμό ή στο νερό.
• Στην πλειονότητά τους, τα ζυμαρικά με γεύσεις δεν παρουσιάζουν κάποιο ιδιαίτερο γαστρονομικό ενδιαφέρον, αφού είναι ανεπαίσθητο το άρωμα και η γεύση του υλικού που έχει χρησιμοποιηθεί στο τελικό προϊόν. Οπως επισημαίνει ο Ιταλός σεφ Fabrizio Buliani, «oι γεύσεις έχουν βγει για να νομίζουμε ότι τρώμε κάτι διαφορετικό, ενώ στην πραγματικότητα τρώμε πάντα το ίδιο. Προτιμώ να προσθέτω από πάνω μια σάλτσα με τα λαχανικά και τα μυρωδικά που μου αρέσουν». Ομως, όπως κάθε κανόνας, έτσι κι αυτός έχει τις εξαιρέσεις του. Αρκεί να τις αναζητήσουμε.
• Κατά το μαγείρεμα, φροντίζουμε οι σάλτσες να είναι όσο γίνεται πιο λιτές και τα υλικά τους να ταιριάζουν με τη γεύση του ζυμαρικού. Αν, για παράδειγμα, τα ζυμαρικά μας έχουν γεύση λεμονιού ή μανιταριών, είναι κρίμα να σκεπάσουμε το φίνο άρωμά τους κάτω από μια βαριά σάλτσα κιμά.

ΠΩΣ ΒΡΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ;

• Για κάθε 100 γρ. ζυμαρικών χρειαζόμαστε 1 λίτρο νερό. Για ένα πακέτο, λοιπόν, 500 γρ. χρειαζόμαστε 5 λίτρα νερό.
• Το νερό πρέπει να κοχλάζει έντονα πριν ρίξουμε τα ζυμαρικά. Λίγο πριν βράσει, προσθέτουμε θαλασσινό αλάτι, κατά προτίμηση χοντρό. Στα 5 λίτρα, υπολογίζουμε 1 κουταλιά.
• Βράζουμε τα ζυμαρικά σε δυνατή φωτιά, με ανοιχτή κατσαρόλα ανακατεύοντάς τα πότε-πότε για να μην κολλήσουν μεταξύ τους. Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε λάδι στο νερό για να μην κολλήσουν τα ζυμαρικά.
• Ανάλογα με το μέγεθος, το σχήμα και το πάχος τους, τα διάφορα είδη ζυμαρικών έχουν διαφορετικούς χρόνους βρασμού. Το ίδιο, όμως, ισχύει και για δύο ίδια είδη ζυμαρικών από διαφορετικές εταιρείες. Παίζει ρόλο η ποικιλία του σιταριού που χρησιμοποιεί κάθε εταιρεία και ο τρόπος αποξήρανσης του ζυμαρικού. Για να μη λασπώσουν, λοιπόν, ακολουθούμε με ευλάβεια το χρόνο που αναγράφεται στη συσκευασία.
• Για να είμαστε απολύτως σίγουροι, δοκιμάζουμε 1 - 2 λεπτά προτού ολοκληρωθεί ο προτεινόμενος χρόνος.
• Ο χρόνος βρασμού που προτείνεται στη συσκευασία είναι για ζυμαρικά που κρατάνε στο δόντι (αλ ντέντε). Αν παραβράσουν, χάνουν την «τραγανή» γεύση τους. Επίσης, τα αλ ντέντε ζυμαρικά τα χωνεύουμε πιο εύκολα.
• Aν παρ' όλα αυτά λασπώσουν, σπάσουν ή χάσουν το σχήμα τους ή το νερό θολώσει υπερβολικά, αυτό σημαίνει πως δεν ήταν καλής ποιότητας οι πρώτες ύλες ή αποξηράνθηκαν σε υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες ή οι συνθήκες μεταφοράς και αποθήκευσής τους δεν ήταν σωστές.

ΜΕΤΑ ΤΟ ΒΡΑΣΙΜΟ ΤΙ;



• Σουρώνουμε τα ζυμαρικά, δεν τα ξεπλένουμε και τα ενώνουμε αμέσως με τη σάλτσα, χωρίς να τα λαδώσουμε.
• Εναλλακτικά, τα λαδώνουμε ελαφρώς (3 κουταλιές λάδι για 500 γρ.) και τα σερβίρουμε με τη σάλτσα από πάνω.
• Μπορούμε να ολοκληρώσουμε το μαγείρεμά τους μέσα στη σάλτσα. Τα βράζουμε 2 λεπτά λιγότερο από ό,τι θα έπρεπε, τα ρίχνουμε στη σάλτσα και μαγειρεύουμε για ακόμη 2 λεπτά. Η σάλτσα πρέπει να είναι πιο υδαρής από το κανονικό, γιατί θα απορροφηθεί από τα ζυμαρικά. Για να μην «εξαφανιστεί» τελείως, προσθέτουμε λίγο νερό από το βράσιμο των ζυμαρικών. Μπορούμε όμως να τα πιάσουμε με μια πιρούνα μέσα από την κατσαρόλα όπου βράζουν και να τα ρίξουμε στη σάλτσα. Με αυτό τον τρόπο θα πέσει και μια ποσότητα νερού.


10 γρηγορα μαγειρεματα με λαχανικα και μυρωδικα



1. Αφού σουρώσουμε τα ζυμαρικά, ρίχνουμε στην καυτή κατσαρόλα που ξαναβάζουμε πάνω στο ζεστό μάτι 4 κουταλιές λάδι και 2 σκελίδες σκόρδο (λιωμένες ή ολόκληρες που θα πετάξουμε μετά). Αφήνουμε για λίγο να πάρει χρώμα το σκόρδο και ρίχνουμε τα μακαρόνια, ανακατεύουμε και σερβίρουμε αμέσως με τριμμένο τυρί και φρεσκοτριμμένο πιπέρι.

2. Ακολουθώντας την ίδια διαδικασία, προσθέτουμε στο τέλος ή στο σερβίρισμα ψιλοκομμένα φρέσκα μυρωδικά.

3. Αν δεν θέλουμε σκόρδο, περιχύνουμε με ωμό λάδι τα ζυμαρικά και προσθέτουμε ψιλοκομμένα μυρωδικά και φρεσκοτριμμένο πιπέρι.

4. Αν αγαπάμε την κάππαρη, τις λιαστές ντομάτες και τις ελιές, μπορούμε να τα προσθέσουμε κατά βούληση.

5. Βάζουμε σε σάλτσες ντομάτας κύβους μελιτζάνας, κολοκυθιού, πιπεριάς. Τους σοτάρουμε σε λάδι μέχρι να ροδίσουν καλά και στη συνέχεια προσθέτουμε την ντομάτα - όχι από την αρχή.

6. Μπορούμε να ψήσουμε στο γκριλ φέτες μελιτζάνας, πιπεριές ανοιγμένες στη μέση και ξεσποριασμένες, φέτες από κολοκυθάκια, αφού πρώτα τις λαδώσουμε και τις αλατοπιπερώσουμε. Μόλις γίνουν τα λαχανικά, τα κόβουμε σε λωρίδες και τα προσθέτουμε στα ζυμαρικά μας μαζί με ελαιόλαδο, φρέσκα μυρωδικά και, αν θέλουμε, τριμμένο λευκό τυρί ή τα προσθέτουμε σε μια σάλτσα ντομάτας το τελευταίο λεπτό.

7. Φυλλαράκια γλιστρίδας, ανακατεμένα με ωμή σάλτσα ντομάτας, ελιές ψιλοκομμένες και κάππαρη κάνουν μια πεντανόστιμη κρύα σάλτσα για τα ζυμαρικά.

8. Ανακατεύουμε με ζεστή ή κρύα σάλτσα ντομάτας 1 φλιτζάνι βλίτα ή αλμυρίκια, που έχουμε βράσει για λίγο και μετά κόψει σε μικρά κομμάτια. Πασπαλίζουμε, αν θέλουμε, με τριμμένη ξερή μυζήθρα.

9. Βράζουμε σε αλατισμένο νερό που κοχλάζει 1/2 κιλό αμπελοφάσουλα για 5 λεπτά. Τα χοντροκόβουμε και τα σοτάρουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα σε 4 κουταλιές λάδι με 1 κουταλιά ψιλοκομμένα φυλλαράκια δεντρολίβανου ή 1/2 κουταλιά ξερό τριμμένο, για 2 λεπτά. Ρίχνουμε στην κατσαρόλα τα σουρωμένα, ζεστά μακαρόνια, προσθέτουμε 1 ψιλοκομμένη ντομάτα, 1 φλιτζάνι χοντροκομμένα φυλλαράκια μαϊντανού, ανακατεύουμε και σερβίρουμε με φρεσκοτριμμένο πιπέρι και λευκό τυρί της αρεσκείας μας. Ταιριάζει πολύ η φέτα, το μανούρι αλλά και η παρμεζάνα.

10. Σοτάρουμε 1 μικρό ψιλοκομμένο κρεμμύδι σε 2 κουταλιές λάδι για 3 λεπτά, ρίχνουμε 1/3 φλιτζανιού λευκό κρασί, μαγειρεύουμε για 2 λεπτά, ρίχνουμε 3 μέτρια κολοκύθια τριμμένα στο λεπτό μέρος του τρίφτη και μαγειρεύουμε για αλλά 3 λεπτά. Προσθέτουμε 1/2 ματσάκι άνηθο, ψιλοκομμένο, 1/2 φλιτζάνι θρυμματισμένη φέτα ή άλλο λευκό τυρί και 1/3 φλιτζάνι παρμεζάνα, ανακατεύουμε και ενώνουμε με τα ζυμαρικά - σε αυτήν τη συνταγή το κολοκύθι γίνεται σαν παχύρρευστη σάλτσα. Αν την θέλουμε πιο ρευστή, προσθέτουμε λίγο από το νερό όπου έβρασαν τα ζυμαρικά.

ΠΕΣΤΟ... ΚΙ ΕΓΙΝΕ ΝΟΣΤΙΜΟ



Τα πέστο μυρωδικών είναι ωμές σάλτσες από πολτοποιημένα μυρωδικά (πέστο= γουδί) με λάδι. Εμπλουτίζουμε με ξηρούς καρπούς, σκόρδο και τυρί.

Η παραδοσιακή συνταγή για πέστο θέλει την πολτοποίηση να γίνεται στο γουδί με το γουδοχέρι. Για εξοικονόμηση χρόνου, χρησιμοποιούμε το μπλέντερ - αν και ορισμένοι σεφ διατείνονται πως η υψηλή ταχύτητα «καίει» το άρωμα του μυρωδικού. Γι' αυτό, συνιστούν να προσθέτουμε λίγο τριμμένο πάγο κατά την πολτοποίηση.


• Για 4 άτομα, χρειαζόμαστε 50 γρ. φύλλα βασιλικού, πλυμένα και στεγνωμένα, 1 φλιτζ. καφέ ελαιόλαδο και αλατοπίπερο, που χτυπάμε μέχρι να γίνουν παχύρρευστη σάλτσα.
• Μπορούμε να προσθέσουμε 30 γρ. κουκουνάρια. Αν θέλουμε, καβουρδίζουμε ολόκληρη ή τη μισή ποσότητα από τα κουκουνάρια σε αντικολλητικό τηγάνι χωρίς λάδι. Eπίσης, μπορούμε να πολτοποιήσουμε μαζί με τα υπόλοιπα υλικά όλα ή τα μισά κουκουνάρια, ώστε να βάλουμε τα υπόλοιπα στο τέλος.
• Τα κουκουνάρια μπορούμε να τα αντικαταστήσουμε με φουντούκια, αμύγδαλα ή καρύδια.
• Προσθέτουμε στη βασική συνταγή, αν θέλουμε, 1 σκελίδα σκόρδου (ή όσο μας αρέσει).
• Αν θέλουμε, βάζουμε 30 γρ. τριμμένη παρμεζάνα, κατευθείαν στα ζυμαρικά.
• Το βασιλικό μπορούμε να τον αντικαταστήσουμε με μαϊντανό, δυόσμο, λουίζα, κόλιαντρο, ρίγανη ή άλλο μυρωδικό της αρεσκείας μας. Επίσης, μπορούμε να κάνουμε συνδυασμούς αρωματικών.
• Αντί για παρμεζάνα, βάζουμε, με διαφορετικά αποτελέσματα, κεφαλογραβιέρα, πεκορίνο, ξερή μυζήθρα, λαδοτύρι Κιμώλου, «αχλαδάκι» Τήνου κ.ά.
• Μπορούμε να φτιάξουμε μεγαλύτερες ποσότητες, μόνο με μυρωδικά και λάδι, και να τις αποθηκεύσουμε σε βάζα για το χειμώνα, φροντίζοντας να καλύψουμε την επιφάνεια του πέστο με λάδι που λειτουργεί μονωτικά. Προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά όταν το χρησιμοποιήσουμε.

Με τη μετζαλούνα, το ειδικό μισοφέγγαρο μαχαίρι, μπορούμε να ψιλοκόψουμε τα υλικά των πέστο μυρωδικών, τα οποία έτσι δεν θα γίνουν πολτός. Μετζαλούνα ανοξείδωτη Kuchenprofi, 9,90 €, Cookshop.

ΣΑΛΑΤΕΣ ΖΥΜΑΡΙΚΩΝ
Προτιμάμε μικρά, κοφτά ζυμαρικά που να σερβίρονται εύκολα και να «πιάνονται» με το πιρούνι. Τα βράζουμε για 1 - 2 λεπτά λιγότερο από ό,τι λέει η συσκευασία. Τα σουρώνουμε, τα κρυώνουμε κάτω από τρεχούμενο νερό και τα ανακατεύουμε αμέσως με τα υπόλοιπα υλικά ή τα λαδώνουμε και τα βάζουμε στο ψυγείο μέχρι να τα φάμε.

3 Ιδέες

Με κολοκυθάκια και δυόσμο: Βράζουμε 500 γρ. κοχυλάκια. Τρίβουμε 5 κολοκυθάκια στη χοντρή πλευρά του τρίφτη και τα στύβουμε με τα χέρια. Τα βάζουμε σε μπολ, τα αλατίζουμε και τα αφήνουμε 10 λεπτά να βγάλουν τα υγρά τους. Τα ξαναστύβουμε. Τα ανακατεύουμε με 2 κουταλιές φρέσκο δυόσμο, ψιλοκομμένο, 1 κουταλιά μαϊντανό, 4 κουταλιές λάδι, 1 φλιτζάνι θρυμματισμένο ανθότυρο και αλατοπίπερο. Ανακατεύουμε το μείγμα με τα ζυμαρικά που έχουμε σουρώσει και κρυώσει κάτω από τρεχούμενο νερό.

Με φασολάκια, άνηθο και σολομό: Σε ένα μπολ, ανακατεύουμε 1 φλιτζάνι κατίκι, 1/2 φλιτζάνι άνηθο, ψιλοκομμένο, 5 κουταλιές λάδι, 2 κουταλιές λεμονοχυμό, αλάτι και πράσινο πιπέρι. Ανακατεύουμε το όλον με 500 γρ. κοφτό μακαρονάκι, βρασμένο, σουρωμένο και κρύο. Προσθέτουμε 280 γρ. καπνιστό σολομό, σε κομμάτια, και 1 φλιτζάνι φρέσκα φασολάκια, βρασμένα αλ ντέντε, κομμένα σε μέτρια κομμάτια.

Με τα υλικά της χωριάτικης, που θα κόψουμε σε μικρότερα κομμάτια.


Θερινές μακαρονοστιμιές

Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΝΤΟΜΑΤΑ



Ωμή ή μαγειρεμένη, η σάλτσα ντομάτας είναι ένα πεντανόστιμο ταίρι για τις μακαρονάδες μας, ιδιαίτερα τώρα που βρίσκουμε υπαίθριες ντομάτες. Και γίνεται εύκολα.

ΔΙΑΛΕΓΟΝΤΑΣ ΝΤΟΜΑΤΕΣ

• Προτιμάμε ντομάτες ώριμες αλλά όχι παραγινωμένες. Ο καρπός πρέπει να είναι σφιχτός και γυαλιστερός, το κοτσάνι πράσινο και να μοσχοβολάει ντομάτα.
• Προτιμάμε ντομάτες βιολογικής καλλιέργειας, γιατί εκτός από πιο ασφαλείς είναι συνήθως και πιο νόστιμες.

ΜΥΣΤΙΚΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ

• Για να γίνει η σάλτσα ντομάτας πιο φίνα, καλό είναι να ξεφλουδίσουμε πρώτα τις ντομάτες και να αφαιρέσουμε τα σπόρια, ως εξής: αφαιρούμε τον ομφαλό και τις χαράζουμε με ένα μικρό μαχαίρι στη βάση τους. Τις βουτάμε σε νερό που κοχλάζει για 15 δευτερόλεπτα, τις βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τις βάζουμε σε ένα μπολ με παγωμένο νερό, στο οποίο ιδανικά έχουμε βάλει παγάκια. Τη φλούδα την τραβάμε απλώς με το χέρι μας. Κόβουμε τις ντομάτες στα 4, αδειάζουμε τα σπόρια και κόβουμε τη σάρκα σε κυβάκια.
• Η προσθήκη λίγης ζάχαρης κατά το μαγείρεμα της σάλτσας ρυθμίζει την οξύτητα της ντομάτας και το αποτέλεσμα γίνεται πιο ισορροπημένο.
Το σκόρδο χρησιμοποιείται συχνά. Αν δεν σας αρέσει, παραλείψτε το. Αν σας αρέσει αλλά δεν θέλετε να είναι τόσο έντονη η μυρωδιά του, μπορείτε, αντί να το ψιλοκόψετε ή να το λιώσετε, να κοπανήσετε απλώς τις σκελίδες, ώστε να βγάλουν το άρωμά τους κατά το μαγείρεμα, αλλά να παραμείνουν ολόκληρες για να τις αφαιρέσετε εύκολα στο τέλος.
• Στη βασική σάλτσα μπορούμε να προσθέσουμε από την αρχή ξερά μυρωδικά, όπως θυμάρι, ρίγανη, δυόσμο, δεντρολίβανο, καλά κοπανισμένα - 1 κουτ. γλυκού αρκεί για σάλτσα 4 ατόμων.
• Τα φρέσκα μυρωδικά καλό είναι να τα προσθέσουμε ψιλοκομμένα στο τέλος ή στο σερβίρισμα. Η ντομάτα ταιριάζει θαυμάσια με βασιλικό, ρίγανη, δυόσμο, μαϊντανό, θυμάρι, δεντρολίβανο. Αλλά και με τα «λεμονάτα» λουίζα και μελισσόχορτο.
• Δεκάδες οι προσθήκες που ταιριάζουν με τη σάλτσα ντομάτας: κάππαρη, λιαστή ντομάτα, αντζούγιες, τόνος και καβούρι (από κονσέρβα), ελιές, φέτα, ανθότυρο κ.ά.

…& 3 ΕΥΚΟΛΕΣ ΣΑΛΤΣΕΣ ΝΤΟΜΑΤΑΣ




ΩΜΗ

Οι σάλτσες ωμής ντομάτας μάς αφήνουν να χαρούμε τη φρεσκάδα του θερινού ζαρζαβατικού.

Τριμμένη: Τρίβουμε 3 μεγάλες ντομάτες με τα σπόρια στον χοντρό τρίφτη και τις ανακατεύουμε με τα βρασμένα ζυμαρικά. Νοστιμίζουμε με αλατοπίπερο, ψιλοκομμένα φρέσκα μυρωδικά και ωμό ελαιόλαδο.


Με τα υλικά της χωριάτικης σαλάτας: Κόβουμε σε κυβάκια 1 πιπεριά, 2 αγγουράκια, 2 κουτ. σούπας ελιές, 1 κιλό ντομάτες, ξεφλουδισμένες και ξεσποριασμένες, και τα βάζουμε σε ένα μπολ.

Προσθέτουμε 1/2 φλιτζ. τσαγιού ψιλοκομμένα φυλλαράκια φρέσκιας ρίγανης ή 1 κουτ. σούπας ξερή, 80 ml λάδι και αλατοπίπερο. Ανακατεύουμε και αφήνουμε στην άκρη μέχρι να βράσουν τα ζυμαρικά. Μόλις είναι έτοιμα, τα σουρώνουμε και, όπως είναι ζεστά, τα ρίχνουμε στο μπολ με τη «χωριάτικη» σάλτσα και ανακατεύουμε.

Τρίβουμε από πάνω, αν θέλουμε, ξερή μυζήθρα ή φέτα και σερβίρουμε.

Σαν βινεγκρέτ: Χτυπάμε στο μπλέντερ 3 μέτριες ώριμες ντομάτες, σουρώνουμε τον πολτό και στο χυμό ανακατεύουμε 4 κουταλιές λάδι, 2 κουταλιές χοντροκομμένα φύλλα βασιλικού, 1 κουταλιά ξίδι βαλσαμικό, αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Περιχύνουμε ζεστά ζυμαρικά ή κρύα (σαλάτα).

ΣΤΗΝ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑ

Ξεφλουδίζουμε, ξεσποριάζουμε και ψιλοκόβουμε 1 κιλό ντομάτες. Βάζουμε 5 κουτ. σούπας ελαιόλαδο σε μια ρηχή κατσαρόλα και το αφήνουμε να κάψει. Ρίχνουμε 2 λιωμένες σκελίδες σκόρδου και τις ντομάτες και μαγειρεύουμε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά για 10 λεπτά, όχι παραπάνω, για να μην παραταλαιπωρήσουμε την ντομάτα. Ανακατεύουμε κάθε τόσο.

ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ

Είναι κάτι μεταξύ ωμής και μαγειρεμένης σάλτσας. Ξεφλουδίζουμε 3 μεγάλες ώριμες, σφιχτές ντομάτες και τις κόβουμε στα 8. Σε ένα ταψάκι βάζουμε 2 μεγάλα φύλλα δάφνης «τσακισμένα», 4 σκελίδες σκόρδου, με τη φλούδα, 4 κουτ. σούπας ελαιόλαδο και τα κομμάτια της ντομάτας. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για περίπου 25 λεπτά ή μέχρι να πάρουν χρώμα και να αρχίσουν να καραμελώνουν οι ντομάτες. Πετάμε τις δάφνες, ζουλάμε τις σκελίδες ώστε να πάρουμε τη σάρκα τους και λιώνουμε το όλον με το πιρούνι, ώστε να αισθανόμαστε στο δόντι τα κομματάκια ντομάτας. Αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε με τα βρασμένα ζυμαρικά.