Τραχανάς Λαρίσης (γιαγιάς Ρηνούλας)

[Rena]

Η γιαγιά μου η Ρηνούλα έφτιαχνε κάθε καλοκαίρι αυτόν τον τραχανά. Δεν ήταν από τη Λάρισα, Μικρασιάτισα ήταν, αλλά τη συνταγή την είχε από τον ξάδελφο της. Τη βρήκα γραμμένη σε ένα τετράδιο που μου έχει αφήσει με συνταγές και νόμιζα ότι είχα χάσει. Το βρήκα πριν λίγο καιρό και είμαι πανευτυχής.

Τραχανάς Λαρίσης

6 λίτρα γάλα πρόβειο
3 κιλά αλεύρι άσπρο
7 κιλά αλεύρι χωριάτικο σιμιγδαλένιο
2 γιαούρτια
Μαγιά από προζύμι (όχι μπύρας)
Ζωμό κρέατος



Βράζουμε το γάλα να χλιάνει και ρίχνουμε μέσα το γιαούρτι. Το αφήνουμε έτσι 5 ημέρες μέσα στο ψυγείο να ξινίσει. Ύστερα το ζυμώνουμε με το αλεύρι, το ζωμό και το προζύμι και προσθέτουμε αλάτι. Εάν δε βρούμε χωριάτικο αλεύρι βάζουμε 5 κιλά άσπρο και 5 κιλά σιμιγδάλι. Αφήνουμε τη ζύμη σκεπασμένη με ένα τραπεζομάντηλο κι από πανω με με κουβέρτα μια νύχτα να ανέβει και την επόμενη κόβουμε με τσιμπιές σε μικρά κομματάκια και ύστερα σε ακόμη μικρότερα κι απλώνουμε πάνω σε τραπεζομάντηλα. Έχουμε ανοιχτά παράθυρα για να στεγνώσει. Όταν ξεραθεί αλλά όχι εντελώς τρίβουμε τα κομμάτια σε καλπούρι (κόσκινο με μεγάλες τρύπες). Αφήνουμε πάλι πάνω στα τραπεζομάντηλα να ξεραθεί τελείως και ανακατεύουμε με το χέρι που και που. Αφήνουμε περίπου 5 ημέρες και μετά τον βάζουμε σε ταψιά και αφήνουμε στον ήλιο. Μην τον μαζέψετε νωπό γιατί θα μουχλιάσει. Αν θέλετε το βάζετε στο φούρνο σε χαμηλή θερμοκρασία και ανακατεύετε προσέχοντας να μην πάρει χρώμα και μαυρίσει. Τον κλείνουμε σε υφασμάτινα πουγκιά.

** Το ζωμό κρέατος θυμάμαι τον έφτιαχνε χρησιμοποιώντας κόκαλα με μεδούλι και έβαζε μέσα και κύβους βοδινού.

[Λίλα]

Έτσι τον φτιάχνουμε κι εμείς αλλά χωρίς το ζωμό. Τι συγκινητικό που είναι να διαβάζεις τα γραμματάκια της γιαγιάς. Έχω κι εγώ κάποια ραβασάκια της γιαγιάς μου και τα φυλάω σαν κόρη οφθαλμού!

[Rena]

Nαι Λίλα μου, πολύ συγκινητικό. Το πρωί είχα πει στη Βιβή ότι θα ζήταγα τη συνταγή από τη μητέρα μου και ξαφνικά σα να θυμήθηκα ότι κάπου την είχα γραμμένη. Σε πιάνει μια νοσταλγία με κάτι τέτοια και σε καταλαβαίνω απόλυτα που φυλάς τα ραβασάκια της γιαγιάκας σου σα τα μάτια σου.

[SpIrToKoYto]

Ρενάκι,πράγματικά,είναι σχεδόν ίδια η διαδικασία...και οι ποσότητες στα υλικά πολύ μεγάλες..αλλά τότε και οι οικογένειες που ΄θα μοιράζονταν τον τραχανά,επίσης πολύ μεγάλες..

Χάρηκα που βρήκες το τετράδιο της γιαγιάς...είναι ίδιο με το τεφτέρι της μαμάς μου...

"καλπούρι"...δεν το ήξερα οτι η σίτα αυτή λέγεται έτσι.. thanks..
(..δεν έχει καμία συγγένεια με το κατσαπούρι..ε..??)

[Rena]

xaxaxxa Βιβάκι καμία σχέση. Ωραία θα πήγαινε όμως κι ένα κατσαπούρι από δίπλα ε?

[JeLa]

με το κελεπούρι ίσως......

[SpIrToKoYto]

Τέλειος συνδυασμός Ρενάκι..για συντροφιά τις κρύες νύχτες του χειμώνα..

[chefoulla]

Δεν ετοιμάζετε πουγκάκια όσες φτιάξατε να μας στείλετε το κατι τις σας? Εϊμαστε και νέα παιδιά εδώ, πρέπει να κάνουμε ένα τεστ πριν προσπαθήσουμε (χαχχαχα η χαρά της ακαμάτρας είμαι)

[Ειρήνη]

Με τον τραχανά έχουμε οικογενειακώς μια σχέση μίσους αλλά Ρενάκι μου με έκανες να θυμηθώ την πολυαγαπημένη μου Σμυρνιά γιαγιά Ρένα, την πιο καλή γιαγιά όλου του κόσμου (άντε και οι δικές σας καλές είναι!)

[JeLa]

chefoulla κάτι μου θυμίζει η περίπτωση σου.... εμένα????? χαχαχαχαχαχα

[kiki]

Αν και εγω με τον τραχανά έχουμε χωρίσει προ πολλού και δεν υπάρχει περίπτωση να τα ξανάβρουμε, λατρεύω να βλέπω παλιές συνταγές γιαγιάδων!