ΣΠΙΤΙΚΟ ΤΣΑΤΝΕΫ ΝΤΟΜΑΤΑΣ

Υλικά (για 1 κιλό περίπου):
500γρ. κόκκινα κρεμμύδια, σε λεπτές φέτες
1 κιλό τομάτες, χοντροκομμένες
4 σκελίδες σκόρδο, σε φετάκια
1 κόκκινο τσίλι, ψιλοκομμένο (προαιρετικά)
4 εκ. φρέσκο τζίντζερ, καθαρισμένο και ψιλοκομμένο (ή 1 κ.σ. τζίντζερ σκόνη)
250γρ. καφέ ζάχαρη
150ml ξύδι από κόκκινο κρασί
5 λοβούς κάρδαμο
½ κ.γ. πάπρικα

Μέθοδος:
Βάλτε όλα τα υλικά σε μια μεγάλη βαριά κατσαρόλα και αφήστε να αρχίσουν να κοχλάζουν σε χαμηλή φωτιά, ανακατεύοντας με ένα ξύλινο κουτάλι συχνά. Σιγοβράστε 1 ώρα, γυρίζετε τη φωτιά στο μέτριο και αφήνετε να συνεχίσουν το βράσιμο μέχρι το μείγμα να πάρει σκούρο χρώμα, να έχει μια γυαλάδα και να έχει τη σύσταση μαρμελάδας.

Μοιράστε σε αποστειρωμένα βάζα και αφήστε το τσάτνεϋ να κρυώσει πριν σφραγίσετε με τα καπάκια.

Κρατάει για τουλάχιστον 6 εβδομάδες στο ψυγείο ή σε σκοτεινό και ξηρό μέρος.

Με αυτή τη συνταγούλα σας αποχαιρετώ για απόψε.
Ευχαριστώ για την ευχάριστη παρέα και την καλή σας διάθεση
Καλό βράδυ σας εύχομαι και θα τα ξαναπούμε σύντομα

Eυχαριστούμε πολύ καλή μου! Χαρά μας να είσαι στην παρέα μας!

Αυτό πρέπει να πάει γάντι σε χοιρινό, μπριζολίτσες και τα συναφή, ε????

Αυτό θα το φτιάξω οπωσδήποτε. Τρελλαίνομαι για τσάτνευς και εδώ δεν βρίσκω πουθενά. Του Α-Β είναι κάτι βλακείες.
Έχω βρει και μια ωραία συνταγή για τσάντευ μήλου. Άντε να δω πότε θα τα καταφέρω.

Που το χρησιμοποιείτε παιδιά?

Σεβαστή, τα τσάτνευς είναι ωραία συνοδευτικά για όλα τα είδη των ψητών κρεάτων. Μερικά ταιριάζουν ακόμη και με ψάρι. Επίσης μπαίνουν σε σάντουιτς. Βασική προϋπόθεση να σου αρέσει ο συνδυασμός αλμυρού φαγητού-φρούτου γιατί τα περισσότερα από αυτά γίνονται με φρούτα και μοιάζουν με πικάντικες μαρμελάδες. Βέβαια το τσάτνευ ντομάτας που μας δίνει εδώ η T.A.G. δεν έχει αυτό το περιορισμό.

Γειά σας και πάλι... Είμαι του δόγματος "περί ορέξεως".....
Αλλά θα προσπαθήσω να βάλω λίγο τα πράγματα σε μια σειρά, χωρίς να σημαίνει ότι είμαι ειδική. Απλώς, επειδή έχω εξοικειωθεί αρκετά με την Εγγλέζικη κουζίνα (λόγω συζύγου) έχω καταλάβει κάπως τη λογική πίσω από κάποιες περίεργες, ας πούμε, συνταγές και συνδυασμούς που κάνουν. Το συγκεκριμένο τσάτνεϋ κανονικά συνοδεύει τυριά (όχι στυλ φέτας όμως) και κράκερς. Θα μπορούσε όμως, κάλλιστα, να συνοδεύσει και κρέας στα κάρβουνα. Για ψάρι... δεν θα το έλεγα.
Λοιπόν, έχουμε τα "τσάτνεύς" και τα "ρέλις".Υπάρχουν σε απίθανους συνδυασμούς λαχανικών (ή λαχανικών/φρούτων) διότι άλλα είναι γλυκόξυνα κι άλλα αλμυρο-γλυκά στη γεύση.
Άλλα συνοδεύουν τυριά, άλλα είναι για πατέ, άλλα για κρύα κρέατα και αλλαντικά, άλλα πάλι για όλες τις χρήσεις. Υπάρχουν διαφορές μεταξύ "τσάτνεϋ" και "ρέλις". Πρώτα απ' όλα, λόγω της μεθόδου που φτιάχνονται, τα περισσότερα "τσάτνευ" πρέπει να ωριμάσουν κάπως πριν καταναλωθούν και μπορούν στη συνέχεια να διατηρηθούν σε αεροστεγή βάζα και πάνω από χρόνο. Τα "ρέλις" είναι για πιο άμεση κατανάλωση και δεν χρειάζονται σχεδόν καθόλου χρόνο ωρίμανσης.
Το "ρέλις" είναι πιο υδαρές σε μορφή, πιο γλυκό σε γεύση και τα λαχανικά πρέπει να είναι περισσότερο λιωμένα, σχεδόν κάτι σαν αυτό που εμείς εννοούμε μαρμελάδα. Επίσης ταιριάζουν κυρίως με λουκάνικα ψητά, μπέργκερς κι άλλα σχετικά του BBQ.
Το "τσάτνεϋ", από την άλλη, θα μπορούσαμε να πούμε ότι μοιάζει με ένα είδος μαρμελάδας λαχανικών που όμως δεν είναι τελείως πολτός, τα λαχανικά πρέπει να "κρατάνε" στο δόντι και να τα νιώθεις και είναι πιο ξυδάτα σε γεύση. Το συγκεκριμένο έχει το συνδυασμό αυτής της χαρακτηριστικής γλυκιάς και υπόξυνης γεύσης ταυτόχρονα και τα μπαχαρικά δίνουν ένα απίθανο άρωμα.

Είσαι θησαυρός τελικά, το ξέρεις???

Καλημέρα Έφη
Ευχαριστώ αλλά πραγματικά δεν είναι άξιο λόγου... Απλώς, εάν γνωρίζω κάτι και μπορώ να βοηθήσω γιατί να μην το κάνω...