ΑΛΜΥΡΑ

Πεντανόστιμη σαλατούλα που όλο έλεγα να δοκιμάσουμε και όλο κάτι άλλο έπαιρνα και ξέμενε, κακώς, πολύ κακώς γιατί είναι νόστιμη και ταιριάζει τέλεια με ψαράκι.


Αρχικά είναι έτσι και αν και μοιάζει με το κρίταμο από μακριά, είναι λίγο διαφορετική. Και όπως λέει η λέξη ....είναι αλμύρα....το πολύ-πολύ ένα τσακ από αλάτι να βάλουμε κατά το βρασμό αλλά και αυτό με προσοχή ή όταν την φτιάξουμε και αφού δοκιμάσουμε.

Ενα καλό ξέπλυμα θέλει και να κόψουμε το σκληρό κομμάτι στο κοτσανάκι της γιατί δεν θα είναι για φάγωμα. Θέλουμε τρυφερό το χορταρικό. Τη βράζουμε λίγο μέχρι να μαλακώσει και σουρώνουμε.

Περιχύνουμε με λαδόξυδο και είμαστε έτοιμοι.

Καλή σας όρεξη!

Με κολάζεις ευλογημένη και μόλις έφαγα το πλιγούρι με τους χοχλιούς χωρίς κέφι για να μείνουν τα καλαμαράκια για τα κορίτσια. Βρε που την βρήκες? Έχει η λαϊκή? Και για πες μου τι διαφορά έχει με το κρίταμο?

Το κρίταμο είναι αλλιώτικο αλλά μέχρι τώρα μόνο σε βαζάκι το αγοράζω...Η αλμύρα υπάρχει εισαγωγής σε μεγάλα ΣΜ (Σκλαβενίτης Αχαρνών π.χ.) αλλά εδώ και δύο εβδομάδες έχει η λαϊκή και μάλιστα φθηνότερη από τα ΣΜ. Εχει μία στρογγυλεμένη αίσθηση...δεν είναι σαν τα συνηθισμένα χόρτα, νόστιμη και σαν χορταρικό γλυκό, όχι πικρό.

Η αλμύρα είναι ίδια με το αλμυρίκι ή αρμυρίκι? Ή με το κρίταμο? Έχω μπερδευτεί κάτι από όλα έχω δοκιμάσει αλλά ου γαρ...

Το αλμυρίκι είναι δέντρο....δεν τρώγεται, η αλμύρα ή αρμύρα τρώγεται αλλά το κρίταμο είναι αλλο και τρώγεται επίσης.

Εφη αυτή την βρίσκομε μεσα στη θάλασσα ,στα βράχια η στην αμμουδιά;

Σίγουρα όχι μέσα στη θάλασσα Ντίνα μου, αλλά δεν ξέρω λεπτομέρειες για το αν φύεται στην άμμο ή στα βράχια.

Η αλμύρα φυτρώνει στην άμμο όπου υπάρχει σχετικά στάσιμο νερό. Είναι θάμνος και τα φύλλα του έχουν κι αυτά σχήμα βελόνας. Τρώγεται ωμή, αλλά όταν είναι ελαφρώς ζεματισμένη η γεύση της είναι ακόμα καλύτερη. Επίσης γίνεται τουρσί, ή σαν χόρτα με
λαδολέμονο. Μαγειρεμένη, δίνει θαλασσινή γεύση στις μακαρονάδες και στο
ρυζότο.

Το κρίταμο φυτρώνει σε αμμουδιές, βράχους και τοίχους κοντά στη θάλασσα. O βλαστός και τα φύλλα του, τα οποία είναι πιο πλατιά από της αλμύρας, όταν τα τρίψετε, αναδίδουν ένα ευχάριστο άρωμα. Σε ορισμένες περιοχές το λένε και αρμύρα. Oι αρχαίοι Έλληνες το ονόμασαν κρίθμον,
επειδή οι σπόροι του μοιάζουν πολύ με του κριθαριού. Oι βλαστοί και τα φύλλα του γίνονται τουρσί και χρησιμοποιείται ως αρωματικό σε σαλάτες.
Επίσης, συνοδεύει άριστα τους καλοκαιρινούς μεζέδες που τρώγονται με
ούζο ή τσίπουρο.

Μπράβο Εφούλα που την έβαλες. Πεντανόστιμο αρωματικό χόρτο.

Δεν την έχω δοκιμάσει ποτέ αλλά και τώρα τελευταία την βλέπω συχνά στη λαϊκή.
Έφη με έπεισες να τη δοκιμάσω. Θα επανέλθω με εντυπώσεις.