Αναζήτηση
Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
4 απαντήσεις
Σελίδα 1 από 2
Σελίδα 1 από 2 • 1, 2
Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Ένα δύσκολο, θέμα πλήν όμως, με μεγάλο ενδιαφέρον για όλους τους Έλληνες. Είναι ένα τεράστιο θέμα, που εμείς οι μη ειδικοί, θα πρέπει να το πλησιάσουμε με μεγάλη προσοχή και ευαισθησία.
Κάποτε, σε μια συζήτηση περί Μυθολογίας κλπ, μία κυρία μου είπε τα εξείς:
««Αγαπητέ μου, τόσα φλέγοντα θέματα υπάρχουν που ταλανίζουν την ανθρωπότητα! Η αρχαία, (λές και υπάρχει και Νέα), ελληνική μυθολογία είναι καταπληκτική αλλά με πάσα επιφύλαξη σε ενημερώνω ότι δεν έχει Να μας προσφέρει λύσεις που απασχολούν το ανθρώπινο γένος τον 21ο αιώνα»…
(Δηλαδή την έβρισκε … «καταπληκτική» μεν, άχρηστη όμως…», δε).
Παίρνοντας, λοιπόν, το παραπάνω περιστατικό σαν έναυσμα, και σαν αφετηρία , είπα να ανοίξουμε ένα νέο «πόστ» με τον τίτλο «Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία», (κάτι που έγινε αμέσως δεκτό από την διαχείριση του σάϊτ για το οποίο και τις ευχαριστώ πολύ γι’αυτό), με σκοπό όλοι μας να ανταλλάξουμε την γνώμη μας και να βάλουμε έτσι, ο κάθένας μας, από ένα πετραδάκι, (μάλλον σε συνέχειες), με στόχο να κατά-λάβουμε καλύτερα το ποιοί είμαστε, από πού ερχόμαστε και ποιά είναι η κληρονομιά που μας άφησαν οι πρόγονοί μας την οποία δυστυχώς,αφ’ ενός μεν την έχουμε πετάξει στα σκουπίδια και αφ’ εταίρου δε τα εκάστοτε πολιτικά συμφέροντα και ορισμένοι «προαιώνιοι» εχθροί των Ελλήνων, δεν άφησαν να την διδαχθούμε στο σχολείο.
Σαν ένα από τα παραδείγματα, για την απόδειξη στο πόσο «εποικοδομητική» είναι αυτή η «κληρονομιά του πολιτισμού των Ελλήνων», μας την δίνει ένας από τους πλέον «αντιδραστικούς» και «σοβινιστές» φιλοσόφους, Ο Νίτσε, ο οποίος στο βιβλίο του «Die Gebourt Der Tragoedie», μας λέγει τα εξείς:
«Σε κάθε εποχή οι εκάστοτε πολιτισμοί, προσπάθησαν με οργή και αγανάκτηση, να αποσείσουν τον ζυγό των Ελλήνων, γιατί οι δημιουργίες τους φαίνονταν αδέξιες μιμήσεις των ελληνικών δημιουργιών και ξέσπασαν με οργή εναντίον του λαού αυτού, που τόλμησε να χαρακτηρίσει βάρβαρο, ότι ήταν ξένο προς αυτούς.
Ποιοι είναι οι άνθρωποι αυτοί που διεκδικούν πάνω απ' όλους τους λαούς τη μεγαλοφυΐα;
Δυστυχώς δεν είχαμε την τόλμη να ανακαλύψουμε το κώνειο, που θα μας γλίτωνε μια για πάντα από ένα τέτοιο φαινόμενο.
Γιατί ούτε το δηλητήριο, ούτε ο φθόνος, ούτε η αχαλίνωτη συκοφαντία, δεν κατόρθωσαν να αγγίξουν την αυθάδη τους γαλήνη.
Γι'αυτό, μπροστά στους Έλληνες, δοκιμάζουμε ντροπή και δέος και κάθε άντρας που τιμά την αλήθεια, ας διαλαλήσει αυτήν την αλήθεια:
Παρόμοιοι με τον Ηνίοχο που οδηγεί το άρμα, οι Έλληνες»
κρατούν στα χέρια τους χαλινούς της τέχνης μας και κάθε τέχνης."
Φ. Νίτσε – (Βοήθεια από το Gateaway team)
Κοιτάζοντας πίσω τότε που μικρός ακόμα, πρίν πάω στο σχολείο, άκουγα από τους γονείς μου ιστορίες και αποσπάσματα από την Ελληνική Μυθολογία. Οι νύχτες μου κυλούσαν ευχάριστα ακούγοντας για τους άθλους των Ηρώων και τα κατορθώματά τους, για μακρινά ταξείδια και εκστρατείες σε μακρινές χώρες, άκουγα για τα «κουσούρια» των θεών και πολλές άλλες συναρπαστικές ιστορίες.
Αργότερα στο δημοτικό και στο γυμνάσιο, με κατέλαβε πλήρης απογοήτευση. Η συνέχεια, που ήλπιζα και περίμενα μικρός ότι θα βρώ εκεί, δεν υπήρξε, αποτέλεσμα? ΔΕΝ διδάχθηκα την πραγματική Ελληνική Μυθολογία.
Την άκουγα από τους γονείς μου, τη διάβαζα στα τότε «Κλασσικά Εικονο-γραφημένα», στη «Διάπλαση των Παίδων», (δεν υπάρχουν τώρα πια, τώρα υπάρχουν άλλα έντυπα για τα παιδιά, κάτι με εξωγήινα τέρατα που σκοτώνει το ένα το άλλο, με χελωνάκια νίντζα, ρομπότ αρματωμένα μέχρι τα δόντια για να πάρουν την ψυχή των παιδιών μας και να συμπιέσουν στο κατώτερο δυνατόν επίπεδο το μυαλό τους)
Προτείνω λοιπόν, (στο επόμενο, αν ακόμα σας ενδιαφέρει), να ξεκινήσουμε ,πρώτα απ’ όλα με το τι είναι «Μύθος» και τι «Παραμύθι».
Κάποτε, σε μια συζήτηση περί Μυθολογίας κλπ, μία κυρία μου είπε τα εξείς:
««Αγαπητέ μου, τόσα φλέγοντα θέματα υπάρχουν που ταλανίζουν την ανθρωπότητα! Η αρχαία, (λές και υπάρχει και Νέα), ελληνική μυθολογία είναι καταπληκτική αλλά με πάσα επιφύλαξη σε ενημερώνω ότι δεν έχει Να μας προσφέρει λύσεις που απασχολούν το ανθρώπινο γένος τον 21ο αιώνα»…
(Δηλαδή την έβρισκε … «καταπληκτική» μεν, άχρηστη όμως…», δε).
Παίρνοντας, λοιπόν, το παραπάνω περιστατικό σαν έναυσμα, και σαν αφετηρία , είπα να ανοίξουμε ένα νέο «πόστ» με τον τίτλο «Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία», (κάτι που έγινε αμέσως δεκτό από την διαχείριση του σάϊτ για το οποίο και τις ευχαριστώ πολύ γι’αυτό), με σκοπό όλοι μας να ανταλλάξουμε την γνώμη μας και να βάλουμε έτσι, ο κάθένας μας, από ένα πετραδάκι, (μάλλον σε συνέχειες), με στόχο να κατά-λάβουμε καλύτερα το ποιοί είμαστε, από πού ερχόμαστε και ποιά είναι η κληρονομιά που μας άφησαν οι πρόγονοί μας την οποία δυστυχώς,αφ’ ενός μεν την έχουμε πετάξει στα σκουπίδια και αφ’ εταίρου δε τα εκάστοτε πολιτικά συμφέροντα και ορισμένοι «προαιώνιοι» εχθροί των Ελλήνων, δεν άφησαν να την διδαχθούμε στο σχολείο.
Σαν ένα από τα παραδείγματα, για την απόδειξη στο πόσο «εποικοδομητική» είναι αυτή η «κληρονομιά του πολιτισμού των Ελλήνων», μας την δίνει ένας από τους πλέον «αντιδραστικούς» και «σοβινιστές» φιλοσόφους, Ο Νίτσε, ο οποίος στο βιβλίο του «Die Gebourt Der Tragoedie», μας λέγει τα εξείς:
«Σε κάθε εποχή οι εκάστοτε πολιτισμοί, προσπάθησαν με οργή και αγανάκτηση, να αποσείσουν τον ζυγό των Ελλήνων, γιατί οι δημιουργίες τους φαίνονταν αδέξιες μιμήσεις των ελληνικών δημιουργιών και ξέσπασαν με οργή εναντίον του λαού αυτού, που τόλμησε να χαρακτηρίσει βάρβαρο, ότι ήταν ξένο προς αυτούς.
Ποιοι είναι οι άνθρωποι αυτοί που διεκδικούν πάνω απ' όλους τους λαούς τη μεγαλοφυΐα;
Δυστυχώς δεν είχαμε την τόλμη να ανακαλύψουμε το κώνειο, που θα μας γλίτωνε μια για πάντα από ένα τέτοιο φαινόμενο.
Γιατί ούτε το δηλητήριο, ούτε ο φθόνος, ούτε η αχαλίνωτη συκοφαντία, δεν κατόρθωσαν να αγγίξουν την αυθάδη τους γαλήνη.
Γι'αυτό, μπροστά στους Έλληνες, δοκιμάζουμε ντροπή και δέος και κάθε άντρας που τιμά την αλήθεια, ας διαλαλήσει αυτήν την αλήθεια:
Παρόμοιοι με τον Ηνίοχο που οδηγεί το άρμα, οι Έλληνες»
κρατούν στα χέρια τους χαλινούς της τέχνης μας και κάθε τέχνης."
Φ. Νίτσε – (Βοήθεια από το Gateaway team)
Κοιτάζοντας πίσω τότε που μικρός ακόμα, πρίν πάω στο σχολείο, άκουγα από τους γονείς μου ιστορίες και αποσπάσματα από την Ελληνική Μυθολογία. Οι νύχτες μου κυλούσαν ευχάριστα ακούγοντας για τους άθλους των Ηρώων και τα κατορθώματά τους, για μακρινά ταξείδια και εκστρατείες σε μακρινές χώρες, άκουγα για τα «κουσούρια» των θεών και πολλές άλλες συναρπαστικές ιστορίες.
Αργότερα στο δημοτικό και στο γυμνάσιο, με κατέλαβε πλήρης απογοήτευση. Η συνέχεια, που ήλπιζα και περίμενα μικρός ότι θα βρώ εκεί, δεν υπήρξε, αποτέλεσμα? ΔΕΝ διδάχθηκα την πραγματική Ελληνική Μυθολογία.
Την άκουγα από τους γονείς μου, τη διάβαζα στα τότε «Κλασσικά Εικονο-γραφημένα», στη «Διάπλαση των Παίδων», (δεν υπάρχουν τώρα πια, τώρα υπάρχουν άλλα έντυπα για τα παιδιά, κάτι με εξωγήινα τέρατα που σκοτώνει το ένα το άλλο, με χελωνάκια νίντζα, ρομπότ αρματωμένα μέχρι τα δόντια για να πάρουν την ψυχή των παιδιών μας και να συμπιέσουν στο κατώτερο δυνατόν επίπεδο το μυαλό τους)
Προτείνω λοιπόν, (στο επόμενο, αν ακόμα σας ενδιαφέρει), να ξεκινήσουμε ,πρώτα απ’ όλα με το τι είναι «Μύθος» και τι «Παραμύθι».
Έχει επεξεργασθεί από τον/την Σφακιανός στις Πεμ Ιουν 11, 2009 12:49 am, 1 φορά
????????- Επισκέπτης
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Μεγάλο θέμα ανοίγεις Κυριάκο και πολύ καλώς το θέτεις. Με χαρά μου θα το παρακολουθώ και θα συμμετέχω.
????????- Επισκέπτης
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Είναι αρκετά δύσκολο να μπορέσουμε να διαπιστώσουμε τη διαφορά μεταξύ μύθου και παραμυθιού κι αυτό γιατί η γραμμή που τα διαχωριζει είναι πολύ λεπτή. Παρόλα αυτά αναφερόμενοι στην Ελληνική μυθολογία που κατά βάση περιλαμβάνει τη λέξη μύθος, δηλαδή όλες αυτές τις ιστορίες που μάθαμε από μικρή ηλικία και αργότερα ίσως ψάξαμε και διαβάσαμε μόνοι μας θα δούμε ότι τελικά όσα μας σέρβιραν δεν ήταν ο μύθος αλλά το παραμύθι.
????????- Επισκέπτης
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Πιστεύετε δηλαδή ότι η προσέγγιση που είχαμε ή έχουμε έως σήμερα για τη μυθολογία είναι αβάσιμη? Κι αν ναι που είναι τα λάθη?
????????- Επισκέπτης
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Είτε μύθος είτε παραμύθι είναι τόσο ωραία δοσμένα, τόσο σοφά ταιριασμένα, τόσο εκλεπτυσμένα, με σωστές δόσεις τραγικότητας και χιούμορ που πραγματικά νιώθω περήφανη για αυτή την πολιτιστική μας κληρονομιά.
Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι η επαφή μου με την μυθολογία είναι σχετικά επιφανειακή (όπως και αρκετών από εσάς φαντάζομαι) και βασίζεται σε αυτά που διάβαζα μικρή, σε αυτά που μας έμαθαν στο σχολείο και σε αυτά που διηγήθηκα με την σειρά μου στα παιδιά μου.
Για βαθύτερη ανάλυση του θέματος νομίζω αρμόδιοι είναι αυτοί που σχετίζονται άμεσα με αυτό. Φιλόλογοι, αρχαιολόγοι, κλπ.
Και κάτι άσχετο: Κυριάκο ήσουν και εσύ Διαπλασόπουλο? Και εγώ για ένα φεγγάρι.
Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι η επαφή μου με την μυθολογία είναι σχετικά επιφανειακή (όπως και αρκετών από εσάς φαντάζομαι) και βασίζεται σε αυτά που διάβαζα μικρή, σε αυτά που μας έμαθαν στο σχολείο και σε αυτά που διηγήθηκα με την σειρά μου στα παιδιά μου.
Για βαθύτερη ανάλυση του θέματος νομίζω αρμόδιοι είναι αυτοί που σχετίζονται άμεσα με αυτό. Φιλόλογοι, αρχαιολόγοι, κλπ.
Και κάτι άσχετο: Κυριάκο ήσουν και εσύ Διαπλασόπουλο? Και εγώ για ένα φεγγάρι.
????????- Επισκέπτης
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Ειρήνη έγραψε:Είτε μύθος είτε παραμύθι είναι τόσο ωραία δοσμένα, τόσο σοφά ταιριασμένα, τόσο εκλεπτυσμένα, με σωστές δόσεις τραγικότητας και χιούμορ που πραγματικά νιώθω περήφανη για αυτή την πολιτιστική μας κληρονομιά.
Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι η επαφή μου με την μυθολογία είναι σχετικά επιφανειακή (όπως και αρκετών από εσάς φαντάζομαι) και βασίζεται σε αυτά που διάβαζα μικρή, σε αυτά που μας έμαθαν στο σχολείο και σε αυτά που διηγήθηκα με την σειρά μου στα παιδιά μου.
Για βαθύτερη ανάλυση του θέματος νομίζω αρμόδιοι είναι αυτοί που σχετίζονται άμεσα με αυτό. Φιλόλογοι, αρχαιολόγοι, κλπ.
Και κάτι άσχετο: Κυριάκο ήσουν και εσύ Διαπλασόπουλο? Και εγώ για ένα φεγγάρι.
Ειρήνη καλημέρα, ναι χαχχαχαα, έχω όλους τους τόμους, πού τέτοια περιοδικά τώρα, πού είναι ο "μπιμπίκος χαχαχχαχαχααα
????????- Επισκέπτης
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Θα έρθω να συμφωνήσω με την Ειρήνη. Αν και προσωπικά δεν έχω γνώση εις βάθος, όλη μου η γνώση εξαντλείται στα στοιχειώδη του σχολείου και λίγα πράγματα που διάβασα αργοτερα, θα ήθελα πολύ να μάθω και να μοιραστώ σκέψεις μαζί σας.
????????- Επισκέπτης
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Κυριάκο που είσαι??? Σε περιμένω φίλε, ξέρω ότι έχεις πολλά να πεις
????????- Επισκέπτης
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Περιμενω και γω με ανυπομονησια να διαβασω τα οσα θα μας παραθεσει ο Κυριακος!!!!!Ξερω οτι σε αυτα εχει πολλες γνωσεις, τοσες γνωσεις που πολυ λιγοι σε ολο τον κοσμο διαθετουν!!!!
Αναμενουμε αγαπητε Κυριακο αναμενουμε.......
Αναμενουμε αγαπητε Κυριακο αναμενουμε.......
????????- Επισκέπτης
Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία - 2.α.
Εισαγωγή στην Μυθολογία των Ελ-λήνων
Tι είναι «Μύθος» και τι «Παραμύθι».
Κατά την, επί πολλούς αιώνες επικρατούσα αντίληψη, οι μύθοι λέει, δεν αναφέρονται σε αληθινά γεγονότα αλλά σε φανταστικά, αλλά προηγουμένως ας δούμε το θέμα εκτενέστερα διότι εδώ υπάρχουν ….
Ερωτήματα που χρειάζονται απάντηση :
1ον. Γιατί άραγε χρησιμοποιούμε τον όρο μυθολογία για γεγονότα που στην πλειονότητά τους έχουν διασωθεί γραπτώς από τους πρόγονούς μας?
Ας σταθούμε λίγο σε αυτό. Με έναν απλό συλλογισμό: Από την στιγμή που όλες αυτές οι ιστορίες και γεγονότα, (έχουν διασωθεί, οι περισσότερες σε μορφή κειμένων),και από τη στιγμή που όλες αυτές οι ιστορίες αναφέρονται σε αόριστο χρόνο, μπορεί να καταλάβει κάποιος ότι πρόκειται περί γεγονότων που έχουν πραγματοποιηθεί εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια πριν από τους αρχαίους πρόγονούς μας. (Όταν αναφέρομαι σε ΄΄πρoγόνους΄΄ εννοώ αυτούς τους Έλληνες που έζησαν κατά τα κλασσικά χρόνια (500-323 π.Χ ).
Προσωπικώς αυτούς τους Έλληνες εννοώ και γι’ αυτούς είμαι υπερήφανος!).
Το συμπέρασμα λοιπό είναι ότι η Ελληνική Μυθολογία, είναι η ιστορία των ίδιων μας των προγόνων, επομένως και η δική μας προϊστορία!!!
2ον. Γιατί τέτοια αντιμετώπιση από την πολιτεία?
3ον. Γιατί αντιμετωπίζονται με αυτό τον τρόπο αυτά τα γεγονότα τα οποία ίσως και να περιέχουν κωδικοποιημένα μυστικά?
4ον. Γιατί δεν στηρίζεται πάνω στην Ελληνική Μυθολογία-ή έστω στην κλασσική ιστορία, η νεοελληνική παιδεία η οποία πάει από το κακό στο χειρότερο παράλληλα με την ελληνική κοινωνία?
5ον. Ποιοι είναι αυτοί, τελικώς, που αποφασίζουν για το πώς θα "δομηθεί" πνευματικά ο Έλληνας? Στο κάτω κάτω και πάντα με τη λογική, γιατί να δίνουμε τόση σημασία και βαρύτητα σε μια ξένη μυθολογία, (την εβραϊκή π.χ. βλέπε Παλαιά Διαθήκη), πάνω στην οποία μάλιστα είναι δομημένη και η επικρατέστερη θρησκεία της χώρας μας και ονομάζουμε τη δική μας προϊστορία / μυθολογία??? (στην ουσία δηλαδή παραμύθια ?)
Μια παρένθεση, απαραίτητη, σχετικώς με τη σωστή δόμηση μιας κοινωνίας:
Κατά την γνώμη μου, μερικά πράγματα πρέπει να τα πούμε χωρίς πάθος αλλά με θάρρος και όχι να εθελοτυφλούμε για αυτά, σκεπτόμενοι άνθρωποι είμαστε άλλωστε.
Πιστεύω επίσης ότι συμφωνείτε με μένα στο ότι η σημερινή ελληνική κοινωνία διέρχεται μεγάλης κρίσης. Νομίζω ότι το γεγονός αυτό δε μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς
Τι φταίει λοιπόν και ποιο γεγονός είναι εκείνο που έχει συντελέσει στην σημερινή κρίση ταυτότητας του Έλληνα? Η απάντηση είναι μια: Η έλλειψη παιδείας.
Όρος πολυδιάστατος αλλά παρ΄ όλα αυτά είναι δυνατόν να αναλυθούν εύκολα και σύντομα κάποια πράγματα.. Ο Έλληνας σήμερα, (στην πλειονότητα), δεν ξέρει "ποιος είναι". Δεν ξέρει από πού έρχεται, γιατί λέγεται Ελ-λην, τι εκ-προσωπεί, τι θέλει να πετύχει, ως που μπορεί να φτάσει και το σημαντικότερο όλων, ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ!
Δυστυχώς, σήμερα, ο νέο-Έλληνας, δε γνωρίζει την ιστορία του.
Δέστε όλους τους «προοδευτικούς» λαούς σήμερα. Παρ’ όλο του ότι υπάρχουν πολύ λιγότερα χρόνια από εμάς, γνωρίζουν, τα πάντα για την ιστορία της χώρας τους. Γνωρίζοντας το παρελθόν τους, προχωρούν με όραμα στο μέλλον. Αλίμονο όμως, ΔΕΝ σταματούν εδώ. Έρχονται στην Ελλάδα και μας κάνουν μαθήματα Ιλιάδας και Οδύσσειας.
Όλος ο κόσμος μελετά την ελληνική μυθολογία και εμείς οι Έλληνες την έχουμε πετάξει στα σκουπίδια. Αυτή είναι η παιδεία μας φίλες και φίλοι μου...Σε ποιες αξίες, λοιπόν, θα στηριχτεί σήμερα το Ελληνόπουλο?
Στις αξίες της εκάστοτε κυβέρνησης ή των ξένων κέντρων αποφάσεων; Ή μήπως στην ιστορία κάποιας «κυρίας» που μας είπε, ότι στην καταστροφή της Σμύρνης «τα πλήθη εσυνωστίζοντο στην παραλία»?, (λές και ήθελαν να κλείσουν δωμάτιο σε κάνα ξενοδοχείο της παραλίας και γι’ αυτό…εσυνωστίζοντο).
Συγνώμη αλλά το πείραμά τους έχει αποτύχει. Ή μήπως για σας πέτυχε? και μην ξεχνάμε ότι…«Τό τής πόλεως ήθος ομοιούται τοίς άρχουσι», (Πλάτων)..
Το ξέρετε ότι στην Αγγλία, Γερμανία κλπ, σε όλες τις μεγάλες εταιρείες τα στελέχη των υποχρεούνται να μάθουν αρχαία Ελληνικά με σκοπό να διευρύνουν τον ορίζοντα της σκέψης των?, (Μέχρι και εδώ, στο πανεπιστήμιο του Πεκίνου και της Σαγκάης, υπάρχει έδρα Ελληνικής Ιστορίας και πολιτισμού, με 150 φοιτητές στο Πεκίνο και 250 φοιτητές στην Σαγγάη, που ΟΛΟΙ έχουν αλλάξει τα ονόματά τους με Ελληνικά ονόματα, τι άλλο να πώ δηλαδή), σταματώ εδώ.
Νομίζω ότι καταλάβατε πολύ περισσότερα από όσα έγραψα…
Ένα παράδειγμα για την απόδειξη των παραπάνω είναι το εξής, γνωρίζετε ότι η Ελληνική γλώσσα έχει, (είχε), 27 γράμματα και γιατί «κατάντησε» να έχει μόνον 24; (αυτό θα το πούμε όταν έρθει υ ώρα του).
[color=blue]Συνεχίζεται . /.
Tι είναι «Μύθος» και τι «Παραμύθι».
Κατά την, επί πολλούς αιώνες επικρατούσα αντίληψη, οι μύθοι λέει, δεν αναφέρονται σε αληθινά γεγονότα αλλά σε φανταστικά, αλλά προηγουμένως ας δούμε το θέμα εκτενέστερα διότι εδώ υπάρχουν ….
Ερωτήματα που χρειάζονται απάντηση :
1ον. Γιατί άραγε χρησιμοποιούμε τον όρο μυθολογία για γεγονότα που στην πλειονότητά τους έχουν διασωθεί γραπτώς από τους πρόγονούς μας?
Ας σταθούμε λίγο σε αυτό. Με έναν απλό συλλογισμό: Από την στιγμή που όλες αυτές οι ιστορίες και γεγονότα, (έχουν διασωθεί, οι περισσότερες σε μορφή κειμένων),και από τη στιγμή που όλες αυτές οι ιστορίες αναφέρονται σε αόριστο χρόνο, μπορεί να καταλάβει κάποιος ότι πρόκειται περί γεγονότων που έχουν πραγματοποιηθεί εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια πριν από τους αρχαίους πρόγονούς μας. (Όταν αναφέρομαι σε ΄΄πρoγόνους΄΄ εννοώ αυτούς τους Έλληνες που έζησαν κατά τα κλασσικά χρόνια (500-323 π.Χ ).
Προσωπικώς αυτούς τους Έλληνες εννοώ και γι’ αυτούς είμαι υπερήφανος!).
Το συμπέρασμα λοιπό είναι ότι η Ελληνική Μυθολογία, είναι η ιστορία των ίδιων μας των προγόνων, επομένως και η δική μας προϊστορία!!!
2ον. Γιατί τέτοια αντιμετώπιση από την πολιτεία?
3ον. Γιατί αντιμετωπίζονται με αυτό τον τρόπο αυτά τα γεγονότα τα οποία ίσως και να περιέχουν κωδικοποιημένα μυστικά?
4ον. Γιατί δεν στηρίζεται πάνω στην Ελληνική Μυθολογία-ή έστω στην κλασσική ιστορία, η νεοελληνική παιδεία η οποία πάει από το κακό στο χειρότερο παράλληλα με την ελληνική κοινωνία?
5ον. Ποιοι είναι αυτοί, τελικώς, που αποφασίζουν για το πώς θα "δομηθεί" πνευματικά ο Έλληνας? Στο κάτω κάτω και πάντα με τη λογική, γιατί να δίνουμε τόση σημασία και βαρύτητα σε μια ξένη μυθολογία, (την εβραϊκή π.χ. βλέπε Παλαιά Διαθήκη), πάνω στην οποία μάλιστα είναι δομημένη και η επικρατέστερη θρησκεία της χώρας μας και ονομάζουμε τη δική μας προϊστορία / μυθολογία??? (στην ουσία δηλαδή παραμύθια ?)
Μια παρένθεση, απαραίτητη, σχετικώς με τη σωστή δόμηση μιας κοινωνίας:
Κατά την γνώμη μου, μερικά πράγματα πρέπει να τα πούμε χωρίς πάθος αλλά με θάρρος και όχι να εθελοτυφλούμε για αυτά, σκεπτόμενοι άνθρωποι είμαστε άλλωστε.
Πιστεύω επίσης ότι συμφωνείτε με μένα στο ότι η σημερινή ελληνική κοινωνία διέρχεται μεγάλης κρίσης. Νομίζω ότι το γεγονός αυτό δε μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς
Τι φταίει λοιπόν και ποιο γεγονός είναι εκείνο που έχει συντελέσει στην σημερινή κρίση ταυτότητας του Έλληνα? Η απάντηση είναι μια: Η έλλειψη παιδείας.
Όρος πολυδιάστατος αλλά παρ΄ όλα αυτά είναι δυνατόν να αναλυθούν εύκολα και σύντομα κάποια πράγματα.. Ο Έλληνας σήμερα, (στην πλειονότητα), δεν ξέρει "ποιος είναι". Δεν ξέρει από πού έρχεται, γιατί λέγεται Ελ-λην, τι εκ-προσωπεί, τι θέλει να πετύχει, ως που μπορεί να φτάσει και το σημαντικότερο όλων, ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ!
Δυστυχώς, σήμερα, ο νέο-Έλληνας, δε γνωρίζει την ιστορία του.
Δέστε όλους τους «προοδευτικούς» λαούς σήμερα. Παρ’ όλο του ότι υπάρχουν πολύ λιγότερα χρόνια από εμάς, γνωρίζουν, τα πάντα για την ιστορία της χώρας τους. Γνωρίζοντας το παρελθόν τους, προχωρούν με όραμα στο μέλλον. Αλίμονο όμως, ΔΕΝ σταματούν εδώ. Έρχονται στην Ελλάδα και μας κάνουν μαθήματα Ιλιάδας και Οδύσσειας.
Όλος ο κόσμος μελετά την ελληνική μυθολογία και εμείς οι Έλληνες την έχουμε πετάξει στα σκουπίδια. Αυτή είναι η παιδεία μας φίλες και φίλοι μου...Σε ποιες αξίες, λοιπόν, θα στηριχτεί σήμερα το Ελληνόπουλο?
Στις αξίες της εκάστοτε κυβέρνησης ή των ξένων κέντρων αποφάσεων; Ή μήπως στην ιστορία κάποιας «κυρίας» που μας είπε, ότι στην καταστροφή της Σμύρνης «τα πλήθη εσυνωστίζοντο στην παραλία»?, (λές και ήθελαν να κλείσουν δωμάτιο σε κάνα ξενοδοχείο της παραλίας και γι’ αυτό…εσυνωστίζοντο).
Συγνώμη αλλά το πείραμά τους έχει αποτύχει. Ή μήπως για σας πέτυχε? και μην ξεχνάμε ότι…«Τό τής πόλεως ήθος ομοιούται τοίς άρχουσι», (Πλάτων)..
Το ξέρετε ότι στην Αγγλία, Γερμανία κλπ, σε όλες τις μεγάλες εταιρείες τα στελέχη των υποχρεούνται να μάθουν αρχαία Ελληνικά με σκοπό να διευρύνουν τον ορίζοντα της σκέψης των?, (Μέχρι και εδώ, στο πανεπιστήμιο του Πεκίνου και της Σαγκάης, υπάρχει έδρα Ελληνικής Ιστορίας και πολιτισμού, με 150 φοιτητές στο Πεκίνο και 250 φοιτητές στην Σαγγάη, που ΟΛΟΙ έχουν αλλάξει τα ονόματά τους με Ελληνικά ονόματα, τι άλλο να πώ δηλαδή), σταματώ εδώ.
Νομίζω ότι καταλάβατε πολύ περισσότερα από όσα έγραψα…
Ένα παράδειγμα για την απόδειξη των παραπάνω είναι το εξής, γνωρίζετε ότι η Ελληνική γλώσσα έχει, (είχε), 27 γράμματα και γιατί «κατάντησε» να έχει μόνον 24; (αυτό θα το πούμε όταν έρθει υ ώρα του).
[color=blue]Συνεχίζεται . /.
????????- Επισκέπτης
Μυθολογία - Ιστορία, 2.β.
Συνέχεια 2.β.
Ας επανέλθουμε, όμως, στο θέμα μας.
Ο Αριστίων Αρέθας λέγει ότι: ««Εις την Ελληνικήν Μυθολογίαν πράγματα
απα πόρρω απέχουν του μύθου και Ιστορίαν αποτελούν»
Η Μυθολογία, μέσω των δύο κυρίων σχολών της, της Ορφικής, (Όμηρος) και αυτής του Ησίοδου, με πού λίγες λέξεις μας αναφέρει κα μας περιγράφει ΟΛΑ εκείνα τα γεγονότα και φαινόμενα, που συνετέλεσαν στην δημιουργία, την υποδομή και την δομή του Σύμπαντος και των Γαλαξιών του, του δικού μας Γαλαξία και των Αστέρων του, του Ηλιακού μας συστήματος, των Πλανητών του και των Δορυφόρων τους, Ήλιου μας και του Ήλιου του Σείριου.
Αυτές οι δύο σχολές και με τις λίγες, παρακάτω, λέξεις μας λένε ότι:
«Πρώτα-πρώτα το χάος έγινε, ύστερα έγινε η πλατύστηθη γη, το αιώνιον στέρεον βάθρον όλων των Αθανάτων Θεών».
Mε αυτές τις δεκαοχτώ μόνο λέξεις, η Μυ-θολογία των Ελ-λήνων, (Θεογονία = Συμπαντογραφία – Κοσμογραφία), καταγράφει την δημιουργία του Σύμπαντος.
Για την ίδια περιγραφή, η Επιστήμη της Αστρονομίας και της Αστροφυσικής, χρειάστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες προκειμένου να αναπτύξουν, μόνο τις σχετικές με αυτήν, θεωρίες όπως οι θεωρίες περί «Διαστολής του Σύμπαντος», οι θεωρίες περί «Σταθεράς Καταστάσεως» και περί «Παλλομένου Σύμπαντος».
Σημείωση: Επειδή στην πορεία θα συναντήσου με πολλές φορές τις λέξεις/ονόματα «Γή» και «Θεοί», θα επιχειρήσουμε μια συνοπτική ερμηνεία των.
Όταν, λοιπόν, η Μυ-θολογία των Ελ-λήνων, με τις παραπάνω «δεκαοχτώ» λέξεις μας λέει ότι: αφού «έγινε το χάος, ύστερα έγινε η πλατύστηθη γη, το αιώνιον στέρεον βάθρον όλων των Αθανάτων Θεών», είναι προφανές και αυτονόητο ότι όλοι διερωτώμεθα, πως η Γή, αυτός ο μικρός Πλανήτης ενός μικρού πλανητικού συστήματος «έγινε ύστερα από το χάος. Και γιατί την ονομάζουν «πλατύστηθη» και χαρακτηρίζεται «στερεόν βάθρον όλων των Αθανάτων Θεών»;;;
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να αναφέρουμε ότι: Εκείνοι οι οποίοι, με τον προφορικό και στην συνέχεια με τον γραπτό λόγο, δημιούργησαν την Μυθολογία των Ελ-λήνων ήταν φυσικά οι Μυθολόγοι. Μέσω αυτών, όμως, ο Παμμέγιστος Πανεπιστήμων των Ελ-λήνων, Αριστοτέλης μας λέει ότι: «Δεν ήταν ασήμαντοι αλλά, λεπτολόγοι και…Αστρονόμοι»
Όταν λοιπόν, οι Έλληνες Μυθολόγοι – Αστρονόμοι μας λένε ότι «πρώτα έγινε το χάος» και μετά από αυτό «έγινε η πλατύστηθη Γή», την οποία χαρακτηρίζουν «αιώνιον στερεόν βάθρον όλων των Αθανάτων Θεών» μας εξηγούν, σχεδόν σοφά, ότι:
α. με το «έγινε η Γή στερεά ύστερα από το χάος» αυτή δημιουργήθηκε σαν το πρώτο στερεό σώμα στο Σύμπαν Επομένως προσδιορίζουν τον στερεό Συμπαντικό χώρο, ο οποίος δημιουργήθηκε μετά από το χάος και έτσι άρχισαν οι διαδικασίες της δημιουργίας των σωμάτων του Σύμπαντος.
Είναι, λοιπόν, σαφές ότι ούτε προσδιορίζουν και ούτε κάν εννοούν τον Πλανήτη μας τον οποίον δεν ονομάζουν Γή αλλά Χθονία.
β. Με το «πλατύστηθη Γή» προσδιορίζουν σαφώς τον ευρύτερο συμπαντικό χώρο ο οποίος πράγματι είναι το «αιώνιον στέρεον βάθρον των Αθανάτων Θεών» δήλα δή ο πλατύς = ευρύς, ή σωστότερα ολόκληρος ο στερεός Συμπαντικός χώρος επί του οποίου στέκονται αιωνίως οι Αστέρες. Αυτοί είναι οι αποκαλούμενοι Θεοί.
Με την παραπάνω συνοπτική ερμηνεία, που μας δίνει η πηγή της Μυθολογίας των Ελ-λήνων, θα αντιγράψουμε ένιες από τις κυριότερες πληροφορίες που αναφέρονται στις μετά την δημιουργία της «πλατύστηθης Γής» αρχικές συνθήκες δημιουργίας, μορφοποιήσεως, σταθεροποιήσεως, κατατάξεως, ανακατατάξεως, καταστροφής και αναδημιουργίας των Γαλαξιών των αστερισμών, των αστρικών σμηνών, των αστέρων, των αστρικών-ηλιακών και πλανητικών συστημάτων κλπ.
Συνεχίζεται . /.
Βοήθειες:
«ΤΑ (προ) ΜΗΝΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ» του Ιωάννου. Π. Φουράκη, Συγγραφέως Ερευνητού.
Νεώτερο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό «Ηλιος»
Εγκυκλοπαίδεια «ΠΥΡΣΟΣ»
Σύχγρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη
Επίτομο Λεξικό Μυθολογίας-Ιστορίας, του Θ. Κωνσταντινίδη
Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία, του Ζάν Ρισπέν
Μυθολογία της Αρχαίας Ελλάδος, του Ρ. Ντεσάρμ
«Ωγυγία ή Αρχαιολογία», του Αθανασίου Σταγειρίτου
«Ομηρικοί Ύμνοι», (μετάφραση του Δ.Π. Παπαδίτσα, εκδόσεις Καρδαμίτσα 1985)
«Ομφαλός – Τελαυταία Αποκάλυψη», του Αστροφυσικού Αθανασίου Αγγελόπουλου, εκδόσεις Σμυρνιωτάκη 1986
«Γένεσις-Καταγωγή του Ανθρώπου και του Σύμπαντος», John Gribbin, εκδόσεις ΩΡΩΡΑ
«Ο Άγνωστος Σείριος», Ρόμπερτ Τέμπλ
«Εξορία των Θεών του Ήλιου», Ρόμπιν Κάρυλ Έβανς
«Fragmenta Historicum Graecorum”, Κάρολου Μύλλερ
«Θεογονία-Κοσμογονία», Ησιόδου
«Έργα και Ημέραι», Ησιόδου
«Πέρσης», Ησίοδος
Όμηρος - Ορφικά
«Προς Μουσαίον Ομηλία»- Ορφέας
Όμηρος - Ιλιάδα
Πλάτων, «Συμπόσιο» - Κρατύλος
Πλάτων, «Πολιτικός»
Αριστοτέλης, «Μετά τα Φυσικά» - (Λ.9)
«Α’. Αττικά», Παυσανίας, εδόσεις «Πάπυρος»
Αναξίμανδρος
Εμπεδοκλής
Επίκουρος
«Τρωάδες», Σοφοκλής
«Περί του μη Χράν Έμμετρα νύν την Πυθίαν» - Πλούταρχος
«Περί του εν Δελφοίς Ε», Πλούταρχος
«Περί Ίσιδος και Οσίριδος», Πλούταρχος
«Σωκράτης, διάλογος με Τομαίο» - «Συμπόσιο» - Πλάτων
Σημείωση: Στα επόμενα δε θα αναφερθώ πάλι στις βοήθειες, εκτός εάν προκείψει κάποια άλλη αργότερα.
Ας επανέλθουμε, όμως, στο θέμα μας.
Ο Αριστίων Αρέθας λέγει ότι: ««Εις την Ελληνικήν Μυθολογίαν πράγματα
απα πόρρω απέχουν του μύθου και Ιστορίαν αποτελούν»
Η Μυθολογία, μέσω των δύο κυρίων σχολών της, της Ορφικής, (Όμηρος) και αυτής του Ησίοδου, με πού λίγες λέξεις μας αναφέρει κα μας περιγράφει ΟΛΑ εκείνα τα γεγονότα και φαινόμενα, που συνετέλεσαν στην δημιουργία, την υποδομή και την δομή του Σύμπαντος και των Γαλαξιών του, του δικού μας Γαλαξία και των Αστέρων του, του Ηλιακού μας συστήματος, των Πλανητών του και των Δορυφόρων τους, Ήλιου μας και του Ήλιου του Σείριου.
Αυτές οι δύο σχολές και με τις λίγες, παρακάτω, λέξεις μας λένε ότι:
«Πρώτα-πρώτα το χάος έγινε, ύστερα έγινε η πλατύστηθη γη, το αιώνιον στέρεον βάθρον όλων των Αθανάτων Θεών».
Mε αυτές τις δεκαοχτώ μόνο λέξεις, η Μυ-θολογία των Ελ-λήνων, (Θεογονία = Συμπαντογραφία – Κοσμογραφία), καταγράφει την δημιουργία του Σύμπαντος.
Για την ίδια περιγραφή, η Επιστήμη της Αστρονομίας και της Αστροφυσικής, χρειάστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες προκειμένου να αναπτύξουν, μόνο τις σχετικές με αυτήν, θεωρίες όπως οι θεωρίες περί «Διαστολής του Σύμπαντος», οι θεωρίες περί «Σταθεράς Καταστάσεως» και περί «Παλλομένου Σύμπαντος».
Σημείωση: Επειδή στην πορεία θα συναντήσου με πολλές φορές τις λέξεις/ονόματα «Γή» και «Θεοί», θα επιχειρήσουμε μια συνοπτική ερμηνεία των.
Όταν, λοιπόν, η Μυ-θολογία των Ελ-λήνων, με τις παραπάνω «δεκαοχτώ» λέξεις μας λέει ότι: αφού «έγινε το χάος, ύστερα έγινε η πλατύστηθη γη, το αιώνιον στέρεον βάθρον όλων των Αθανάτων Θεών», είναι προφανές και αυτονόητο ότι όλοι διερωτώμεθα, πως η Γή, αυτός ο μικρός Πλανήτης ενός μικρού πλανητικού συστήματος «έγινε ύστερα από το χάος. Και γιατί την ονομάζουν «πλατύστηθη» και χαρακτηρίζεται «στερεόν βάθρον όλων των Αθανάτων Θεών»;;;
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να αναφέρουμε ότι: Εκείνοι οι οποίοι, με τον προφορικό και στην συνέχεια με τον γραπτό λόγο, δημιούργησαν την Μυθολογία των Ελ-λήνων ήταν φυσικά οι Μυθολόγοι. Μέσω αυτών, όμως, ο Παμμέγιστος Πανεπιστήμων των Ελ-λήνων, Αριστοτέλης μας λέει ότι: «Δεν ήταν ασήμαντοι αλλά, λεπτολόγοι και…Αστρονόμοι»
Όταν λοιπόν, οι Έλληνες Μυθολόγοι – Αστρονόμοι μας λένε ότι «πρώτα έγινε το χάος» και μετά από αυτό «έγινε η πλατύστηθη Γή», την οποία χαρακτηρίζουν «αιώνιον στερεόν βάθρον όλων των Αθανάτων Θεών» μας εξηγούν, σχεδόν σοφά, ότι:
α. με το «έγινε η Γή στερεά ύστερα από το χάος» αυτή δημιουργήθηκε σαν το πρώτο στερεό σώμα στο Σύμπαν Επομένως προσδιορίζουν τον στερεό Συμπαντικό χώρο, ο οποίος δημιουργήθηκε μετά από το χάος και έτσι άρχισαν οι διαδικασίες της δημιουργίας των σωμάτων του Σύμπαντος.
Είναι, λοιπόν, σαφές ότι ούτε προσδιορίζουν και ούτε κάν εννοούν τον Πλανήτη μας τον οποίον δεν ονομάζουν Γή αλλά Χθονία.
β. Με το «πλατύστηθη Γή» προσδιορίζουν σαφώς τον ευρύτερο συμπαντικό χώρο ο οποίος πράγματι είναι το «αιώνιον στέρεον βάθρον των Αθανάτων Θεών» δήλα δή ο πλατύς = ευρύς, ή σωστότερα ολόκληρος ο στερεός Συμπαντικός χώρος επί του οποίου στέκονται αιωνίως οι Αστέρες. Αυτοί είναι οι αποκαλούμενοι Θεοί.
Με την παραπάνω συνοπτική ερμηνεία, που μας δίνει η πηγή της Μυθολογίας των Ελ-λήνων, θα αντιγράψουμε ένιες από τις κυριότερες πληροφορίες που αναφέρονται στις μετά την δημιουργία της «πλατύστηθης Γής» αρχικές συνθήκες δημιουργίας, μορφοποιήσεως, σταθεροποιήσεως, κατατάξεως, ανακατατάξεως, καταστροφής και αναδημιουργίας των Γαλαξιών των αστερισμών, των αστρικών σμηνών, των αστέρων, των αστρικών-ηλιακών και πλανητικών συστημάτων κλπ.
Συνεχίζεται . /.
Βοήθειες:
«ΤΑ (προ) ΜΗΝΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ» του Ιωάννου. Π. Φουράκη, Συγγραφέως Ερευνητού.
Νεώτερο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό «Ηλιος»
Εγκυκλοπαίδεια «ΠΥΡΣΟΣ»
Σύχγρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη
Επίτομο Λεξικό Μυθολογίας-Ιστορίας, του Θ. Κωνσταντινίδη
Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία, του Ζάν Ρισπέν
Μυθολογία της Αρχαίας Ελλάδος, του Ρ. Ντεσάρμ
«Ωγυγία ή Αρχαιολογία», του Αθανασίου Σταγειρίτου
«Ομηρικοί Ύμνοι», (μετάφραση του Δ.Π. Παπαδίτσα, εκδόσεις Καρδαμίτσα 1985)
«Ομφαλός – Τελαυταία Αποκάλυψη», του Αστροφυσικού Αθανασίου Αγγελόπουλου, εκδόσεις Σμυρνιωτάκη 1986
«Γένεσις-Καταγωγή του Ανθρώπου και του Σύμπαντος», John Gribbin, εκδόσεις ΩΡΩΡΑ
«Ο Άγνωστος Σείριος», Ρόμπερτ Τέμπλ
«Εξορία των Θεών του Ήλιου», Ρόμπιν Κάρυλ Έβανς
«Fragmenta Historicum Graecorum”, Κάρολου Μύλλερ
«Θεογονία-Κοσμογονία», Ησιόδου
«Έργα και Ημέραι», Ησιόδου
«Πέρσης», Ησίοδος
Όμηρος - Ορφικά
«Προς Μουσαίον Ομηλία»- Ορφέας
Όμηρος - Ιλιάδα
Πλάτων, «Συμπόσιο» - Κρατύλος
Πλάτων, «Πολιτικός»
Αριστοτέλης, «Μετά τα Φυσικά» - (Λ.9)
«Α’. Αττικά», Παυσανίας, εδόσεις «Πάπυρος»
Αναξίμανδρος
Εμπεδοκλής
Επίκουρος
«Τρωάδες», Σοφοκλής
«Περί του μη Χράν Έμμετρα νύν την Πυθίαν» - Πλούταρχος
«Περί του εν Δελφοίς Ε», Πλούταρχος
«Περί Ίσιδος και Οσίριδος», Πλούταρχος
«Σωκράτης, διάλογος με Τομαίο» - «Συμπόσιο» - Πλάτων
Σημείωση: Στα επόμενα δε θα αναφερθώ πάλι στις βοήθειες, εκτός εάν προκείψει κάποια άλλη αργότερα.
????????- Επισκέπτης
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Θα επισημάνω μόνο ότι τονίζεις το Eλ κι αυτό νομίζω τα λέει όλα. Και το δεύτερο, με ενδιαφέρει πολύ το θέμα των 27 γραμμάτων που κατέληξαν σε 24
????????- Επισκέπτης
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Γράφω για 3η φορά..με πετάει η σύνδεση (Ελλάδα κόλλησα). Το θέμα καίει..θα πρότεινα να βάζουμε ερωτήματα και να απαντάμε..θα πηγαίνει καλύτερα πιστεύω. Τι λέτε αρχίζουμε με Δωδεκάθεο?
????????- Επισκέπτης
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Raymonda έγραψε:Θα επισημάνω μόνο ότι τονίζεις το Eλ κι αυτό νομίζω τα λέει όλα. Και το δεύτερο, με ενδιαφέρει πολύ το θέμα των 27 γραμμάτων που κατέληξαν σε 24
Φίλε Χάρη καλημέρα, όπως θα ξέρεις η ονομασία του Ελ-ληνος έίναι συνθετικό δύο λέξεων. Την δε ερμηνεία και την προέλευση του ονόματος, θα την πούμε παρακάτω, μόλις μπούμε στο νόημα της Μυθολογίας-Ιστορίας των Ελ-λήνων. όπως πάλι ξέρεις, τονίζω το "Ελ" απο την λέξη Ελλην για να ξεχωρίσω τους Ελ-ληνες που έγιναν, (δεν εγεννήθησαν), απο τους Έλληνες τους κατοίκους της χώρας-κράτους Ελλάδα.
Για την γλώσσα μας θα το πούμε σύντομα, αφού πρώτα βάλουμε μερικα πράγματα στη θέση τους.
????????- Επισκέπτης
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
antonis63 έγραψε:Γράφω για 3η φορά..με πετάει η σύνδεση (Ελλάδα κόλλησα). Το θέμα καίει..θα πρότεινα να βάζουμε ερωτήματα και να απαντάμε..θα πηγαίνει καλύτερα πιστεύω. Τι λέτε αρχίζουμε με Δωδεκάθεο?
Φίλε Αντώνη καλημέρα, θα μιλήσουμε και για το Δωδεκάθεο στην ώρα του, αλλά όχι με την στενή έννοια της θρησκείας/ειδωλολατρείας, (όπως τεχνιέντως μερικοί την έχουν πλαστογραφήσει/παραποιήσει, για δικούς τους λόγους). Σου λέω μόνο ότι οι Αρχαίοι Έλ-ληνες δεν ήταν ειδωλολάτρες.
Προς το παρόν θα σου πώ τούτο, η προσπάθεια τεχνητής αναβίωσης της αρχαίας θρησκείας δεν έχει ρίζες στην ελληνική κοινωνία. Στην πραγματικότητα δεν έχουμε να κάνουμε με επαναφορά της αρχαίας θρησκείας αλλά με τη δημιουργία μιας νέας κατ΄ απομίμηση εκείνης και είναι λάθος. Αφ' ενός είναι λάθος και αφ' εταίρου ύποπτο.
Θεωρώ ότι είναι αδύνατον να δώσουμε έναν σαφή και ακριβή ορισμό της ελληνικής θρησκείας, (θα προσπαθήσουμε όμως), δεδομένου ότι δεν είμαστε εκεί όπου απευθύνεται εκείνη. Δεν μετέχουμε των θείων ουσιών που περιγράφει ο Αριστοτέλης, ούτε και έχουμε δεί τον υπερουράνιο τόπο για τον οποίο μας κάνει λόγο ο Σωκράτης στον πλατωνικό Φαίδρο.
Είναι φύση αδύνατον ένας πολιτισμός που χαρτογράφησε μέσα από την μυθολογία του τον ουρανό και που έθεσε τα θεμέλια του παγκόσμιου πολιτισμού και των επιστημών να ήταν τόσο πρωτόγονος ώστε να λατρεύει όρη και θάλασσες. Οι θεοί των Ελλήνων είναι υπερκόσμιοι με εγκόσμιες εκφάνσεις και εκφράσεις. Η συστηματική μελέτη του περί θεών και κόσμου του Σαλλουστίου σε συγκριτική μελέτη με τα έργα του Ηρακλείτου, του Παρμενίδη, του Αριστοτέλη ,του Πλάτωνα και άλλων είναι αρκετή ώστε να μας πείσει για του λόγου το αληθές.
Αυτά προς το παρόν και θα επανέλθουμε
????????- Επισκέπτης
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
I. Τα ψέματα των χριστιανών για την Αρχαία Ελλάδα.
1.«Οι Αρχαίοι Έλληνες βρήκαν τα πάντα, εκτός από την...θρησκεία»
2.Ο άγνωστος θεός
3.Χριστιανική ειδωλολατρία
4.Αρχαία «μονοθεϊστικά» κείμενα
Β. Τα ψέματα των χριστιανών δημαγωγών
Δεν πρόκειται να αναφέρουμε όλα τα ψέματα που λένε οι χριστιανοί δημαγωγοί γιατί θα χρειαζόμασταν τόμους για να τα καταγράψουμε, θα αναφέρουμε μόνο τα πιο γνωστά που κυκλοφορούν σήμερα στην ελληνική αγορά.
I. Τα ψέματα των χριστιανών για την Αρχαία Ελλάδα.
1. «Οι Αρχαίοι Έλληνες βρήκαν τα πάντα, εκτός από την...θρησκεία».
Βρήκαμε τα πάντα, μας λέγουν οι χριστιανοί δημαγωγοί, πλην της θρησκείας. Την οποία πήραμε από το Ισραήλ, αυτό το τελευταίο δεν το λένε για να μην τονίζεται το μέγεθος της ανοησίας τους. Δηλαδή μας λέγουν ότι εμείς ανακαλύψαμε το θέατρο, την ζωγραφική, την μουσική, το αλφάβητο, τα μαθηματικά, την ιατρική, την αστρονομία, την φιλοσοφία, και τόσα άλλα αγαθά του πολιτισμού. Αλλά κάναμε λάθος στο θέμα της θρησκείας. Και ο εβραϊκός λαός που δεν ανακάλυψε τίποτε από τα παραπάνω, ανακάλυψε την αληθινή θρησκεία.
Να σημειωθεί, ότι εμείς δεν έχουμε καμία απολύτως σχέση με ορισμένους χριστιανούς εθνικιστές που ενώ κατηγορούν τους εβραίους για μύρια όσα, την ίδια στιγμή υποτάσσονται στις δοξασίες των εβραίων. Εμείς, το τονίζουμε, δεν έχουμε καμία απολύτως σχέση με αντιεβραϊκές κινήσεις, απλώς εδώ αναφέρουμε τα επιχειρήματα των χριστιανών και κάνουμε κριτική.
Το επιχείρημα λοιπόν περί ανακαλύψεως της θρησκείας από τους εβραίους και της ανακαλύψεως όλων των άλλων αγαθών από τους Έλληνες είναι διάτρητο. Και αυτό όμως, το πρώτο μέρος του επιχειρήματος των χριστιανών έρχεται σε αντίθεση με όλη την ιστορία τους. Τώρα ανακάλυψαν ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ανακαλύψει τα μαθηματικά, φιλοσοφία, ιατρική κτλ; Και τότε γιατί τόσους αιώνες δεν κοίταζαν να μάθουν κάτι από αυτούς αντί να τους καίνε ζωντανούς; Τώρα ανακάλυψαν οι χριστιανοί το αρχαίο Ελληνικό θέατρο; αφού το απηγόρευαν επί 17 αιώνες; Τώρα ανακάλυψαν τους Έλληνες φιλοσόφους και τις σχολές τους; Αφού τις έκλεισαν και αφού έκαψαν ζωντανούς τους φιλοσόφους μας; Οι δούλοι μίας ανθελληνικής και μισανθρωπικής αιρέσεως καλύτερα να πλένουν το στόμα τους όταν μιλούν για αρχαία Ελλάδα. Δεν δεχόμαστε μαθήματα πολιτισμού από τους φονιάδες του Ελληνικού πολιτισμού.
2. Ο άγνωστος θεός.
Ολόκληρη η επιγραφή περί αγνώστου θεού που τάχα ανακάλυψε ο Σαούλ-Παύλος στην Αθήνα λέει: «Τοις θεοίς, Ασίας, Ευρώπης και Αφρικής, θεοίς αγνώστοις και ξένοις». Αρα ούτε μιλά για έναν θεό ούτε έχει το νόημα που δίνει ο Σαούλ και οι χριστιανοί ψεύτες. Το παράδειγμα του λαοπλάνου Σαούλ ακολουθούν οι χριστιανοί δημαγωγοί (Γ. Γεωργαλάς, Κ. Πλεύρης, Ε. Μπεξής, Α. Σακέτος, Α. Γεωργιάδης, κ.α.): Συλλέγουν από εδώ και από εκεί 4-5 λέξεις, στην ανάγκη αλλάζουν το νόημα και τις ταιριάζουν όπως τους βολεύει. Και δεν τους νοιάζει αν το νόημα που ακολουθεί ή προηγείται δεν έχει σχέση με αυτό που ισχυρίζονται ή σημαίνει το εντελώς αντίθετο. Και το κάνουν με τόση ψυχρότητα, ανερυθρίαστα, που θα τους ζήλευαν και οι μεγαλύτεροι δημαγωγοί.
3. Χριστιανική ειδωλολατρία.
Ο χριστιανισμός με τους φασιστικούς του νόμους κατάφερε να μην υπάρχει αντίλογος ώστε να μην έρχεται σε δύσκολη θέση όταν κάποιος προσπαθεί να καταγγείλει τα ψέματα του. Με τον μονόλογο του, έπεισε τους Έλληνες ότι τάχα οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ειδωλολάτρες γιατί λέει προσκυνούσαν τα είδωλα (εικόνες) των θεών (σημείωσης: Οι αρχαίοι Έλληνες ποτέ δεν προσκυνούσαν, ούτε φίλαγαν τα αγάλματα όπως κάνουν σήμερα οι χριστιανοί ειδωλολάτρες του Γιαχβέ και του Τζεσουά). Αυτό το οποίο αποκρύπτει η ορθοδοξία είναι ότι οι άλλες δύο μονοθεϊστικές θρησκείες, Ισλάμ και Εβραϊσμός, απαγορεύουν εικόνες και προσωπογραφίες του θεού και έτσι ακριβώς ήταν στις αρχές στο βυζάντιο. Απηγορεύετο η απεικόνιση του Τζεσουά από τους σκληροπυρηνικούς χριστιανούς. Επειδή όμως η Ελληνική ψυχή ήθελε να εκφραστεί καλλιτεχνικός άρχισε να ζωγραφίζει χριστιανικά πρόσωπα μίας και η εθνική καλλιτεχνική θεματογραφία ήτο εκτός νόμου. Γι' αυτό έχουμε και την εικονομαχία στο βυζάντιο που κράτησε 100 περίπου χρόνια. Μια μερίδα χριστιανών δεν ήθελε εικόνες (είδωλα) του Τζεσουά, ενώ η άλλη ήθελε είδωλα.
Ερώτηση για τους ανθέλληνες που κατηγορούν την Εθνική μας Θρησκεία για ειδωλολατρία: Πώς φαίνονται στα μάτια ενός μουσουλμάνου ή ενός εβραίου οι εικόνες του Τζεσουά, της Μύριαμ και των αγίων; Ως ειδωλολατρία φυσικά, γιατί οι μονοθεϊστικές θρησκείες δεν επιτρέπουν τις προσωπογραφίες. Και πραγματικά οι μουσουλμάνοι και οι εβραίοι κατηγορούν τους χριστιανούς για ειδωλολατρία, αλλά η ορθοδοξία το αποκρύπτει. Να το θυμηθείτε μια ημέρα θα γελάσουμε πολύ, θα δούμε τον κύριο Χριστόδουλο Παρασκευαΐδη να μελετά τον Πορφύριο και τον Κέλσο και να χρησιμοποιεί τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν αυτοί κατά των χριστιανών, για να αμυνθεί κατά των μουσουλμάνων στις κατηγορίες για ειδωλολατρία των χριστιανών..
Βασικά το πρόβλημα του χριστιανισμού σε σχέση με την Ελληνική Θρησκεία, φαίνεται να είναι στις διαστάσεις του ειδώλου. Εμείς απεικονίζουμε τούς Θεούς μας σε 3 διαστάσεις στα αγάλματα(ύψος, βάθος, πλάτος) ενώ οι χριστιανοί σε 2 διαστάσεις στις εικόνες τους (πλάτος, ύψος). Περιττό να προσθέσουμε ότι εμείς δεν πιστεύουμε ότι τα αγάλματα είναι θεοί, όπως μας κατηγορεί ο χριστιανισμός, αλλά θέλουμε τα αγάλματα για να έχουμε μία απεικόνιση των Θεών μας όπως έχουν οι χριστιανοί την εικόνα του ραβίνου Τζεσουά. Δεν πιστεύουν ότι η εικόνα είναι ο θεός και φυσικά ούτε οι πρόγονοί μας επίστευαν ότι τα αγάλματα είναι θεοί. Οι χριστιανοί μας έσφαξαν λοιπόν για κάτι που κάνουν και οι ίδιοι σε 2 αντί 3 διαστάσεις. Και μιλάμε για τους ορθοδόξους, γιατί αν μιλήσουμε για τους καθολικούς είναι γνωστό ότι στην δύση επετράπη η απεικόνιση του Τζεσουά και σε 3 διαστάσεις. Υπάρχουν πολλά αγάλματα του θεού των χριστιανών στην δύση με πιο γνωστό αυτό στο Ρίο ντε Τζανέϊρο. Αρα οι χριστιανοί έσπασαν τα αγάλματα και τις εικόνες των Εθνικών Θρησκειών για να αναρτήσουν τις εικόνες και τα αγάλματα του ραβίνου τους Τζεσουά. Τα περί ειδωλολατρίας, να τα βρουν με τους μουσουλμάνους και τους εβραίους.
Φυσικά αν ρωτήσεις τους χριστιανούς δημαγωγούς την χρονική στιγμή Α γιατί πολεμούν την Εθνική Θρησκεία θα σου πουν τα γνωστά περί ειδωλολατρίας. Αν τους ρωτήσεις την χρονική στιγμή Β γιατί αυτοί έχουν εικόνες και αγάλματα του ψευτοθεού τους και πώς αντιμετωπίζουν τις κατηγορίες περί ειδωλολατρίας των μουσουλμάνων θα σου πουν τα ακριβώς αντίθετα. Σε διαφορετικές στιγμές λέγουν αντιφατικά επιχειρήματα. Αν τους ρωτήσεις ταυτοχρόνως θα βραχυκυκλώσουν.
4. Αρχαία «μονοθεϊστικά» κείμενα.
«Τα ορφικά κείμενα ήταν μονοθεϊστικά, ο Πλάτων προ Χριστού χριστιανός», μας λένε οι χριστιανοί ψεύτες . Φυσικά τα ορφικά κείμενα δεν είναι καθόλου μονοθεϊστικά. Οι χριστιανοί δημαγωγοί στηρίζονται στο γεγονός ότι οι περισσότεροι Έλληνες δεν τα έχουν διαβάσει. Τα ίδια ισχύουν και για τον Πλάτωνα, ουδέποτε μίλησε για κάποιον ξυλουργό-μεσσία που θα σώσει την ανθρωπότητα, ούτε για ιουδαίους μεσσίες. Γιατί όμως οι χριστιανοί δημαγωγοί τα επαναλαμβάνουν συνεχώς ενώ ξέρουν ότι είναι ψέματα;
Προσπαθούν να μας υποβάλλουν την ιδέα ότι η πλειοψηφία των προγόνων μας ήσαν λίγο βλάκες που πίστευαν σε πολλούς θεούς ενώ τα «μεγάλα φωτισμένα μυαλά» είχαν ανακαλύψει τον ένα και μοναδικό θεό. Δηλαδή προσπαθούν να μας πείσουν ότι έτσι και αλλιώς θα ερχόταν ο χριστιανισμός οπότε μην διαμαρτύρεστε. Δεχθείτε την επιβολή του χριστιανισμού ως φυσιολογική. Φυσικά οι πάντες γνωρίζουν ότι ο χριστιανισμός επεβλήθη δια σφαγών και ότι πολλά αρχαία κείμενα έχουν πλαστογραφηθεί για να εμφανίζουν μονοθεϊστικές φράσεις. Το «οι θεοί» εύκολα γίνεται «ο θεός». Και σε τελευταία ανάλυση γιατί τα «φωτισμένα μυαλά» των προγόνων μας δεν κατέληξαν στον Αλλάχ ως ένα και μοναδικό θεό και δεν ήταν προ Μωάμεθ μωαμεθανοί; Ακόμη καλύτερα, γιατί δεν κατέληξαν στον Δία ως τον ένα και μοναδικό θεό και κατέληξαν σε έναν ιουδαίο μαραγκό από την Ναζαρέτ;
Προσοχή στα τεχνάσματα των χριστιανών δημαγωγών που θέλουν να ανακαλύψουν χριστιανισμό στην αρχαία Ελλάδα έτσι ώστε να δικαιολογήσουν τις σφαγές και την επιβολή τους. Τι πειράζει ο πολυθεϊσμός των προγόνων μας τους κυρίους Γεωργαλά, Σακετο & Σία; Η ψυχή του λαού μας κάνει μια φοβερή προσπάθεια να τραβηχτεί έξω από τον ιουδαϊοχριστιανικό βούρκο. Παλεύει με νύχια και με δόντια και έρχεται ο κ. Γεωργαλάς, ο κ. Σακέτος, ο κ. Πλεύρης και της ρίχνουν μια κλωτσιά για να ξαναπέσει μέσα στον ιουδαιοχριστιανικό βούρκο. Και μετά έχουν το θράσος να κατηγορούν και τον εβραϊκό λαό ότι κάνει κακό στην Ελλάδα.
Τι τους φταίνε οι εβραίοι και τους κατηγορούν; Τα δικά τους ανομήματα να κοιτούν. Οι εβραίοι προσέχουν ως κόρη οφθαλμού την εθνική τους θρησκεία και καλά κάνουν. Οι χριστιανοί δημαγωγοί όμως είναι εχθροί της Ελλάδος και του Ελληνικού λαού διότι καταδιώκουν την Εθνική μας Θρησκεία. Αν είναι πατριώτες, όπως κακώς ισχυρίζονται, γιατί δεν επιλέγουν τον Δία ως ένα και μοναδικό θεό, γιατί σώνει και καλά πρέπει να επιλέξουν έναν θεό από την Ιουδαία; Γιατί τέλος πάντων δεν διδάσκουν τα ελληνόπουλα ότι πράγματι, ένας είναι ο αληθινός και μοναδικός θεός, ο Ζευς. Οπότε ικανοποιούν έτσι τον αρρωστημένο ψυχισμό τους περί ενός μοναδικού θεού που τους καταδυναστεύει και συγχρόνως αφήνουν και μας τους «πλανεμένους» μαζί με τον Δία να λατρεύουμε και τους άλλους Πατρώους Θεούς.
Απόστολος Αμυράς
Aποσπασμα..απο το σαιτ..ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ (Α)ΟΡΑΤΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
1.«Οι Αρχαίοι Έλληνες βρήκαν τα πάντα, εκτός από την...θρησκεία»
2.Ο άγνωστος θεός
3.Χριστιανική ειδωλολατρία
4.Αρχαία «μονοθεϊστικά» κείμενα
Β. Τα ψέματα των χριστιανών δημαγωγών
Δεν πρόκειται να αναφέρουμε όλα τα ψέματα που λένε οι χριστιανοί δημαγωγοί γιατί θα χρειαζόμασταν τόμους για να τα καταγράψουμε, θα αναφέρουμε μόνο τα πιο γνωστά που κυκλοφορούν σήμερα στην ελληνική αγορά.
I. Τα ψέματα των χριστιανών για την Αρχαία Ελλάδα.
1. «Οι Αρχαίοι Έλληνες βρήκαν τα πάντα, εκτός από την...θρησκεία».
Βρήκαμε τα πάντα, μας λέγουν οι χριστιανοί δημαγωγοί, πλην της θρησκείας. Την οποία πήραμε από το Ισραήλ, αυτό το τελευταίο δεν το λένε για να μην τονίζεται το μέγεθος της ανοησίας τους. Δηλαδή μας λέγουν ότι εμείς ανακαλύψαμε το θέατρο, την ζωγραφική, την μουσική, το αλφάβητο, τα μαθηματικά, την ιατρική, την αστρονομία, την φιλοσοφία, και τόσα άλλα αγαθά του πολιτισμού. Αλλά κάναμε λάθος στο θέμα της θρησκείας. Και ο εβραϊκός λαός που δεν ανακάλυψε τίποτε από τα παραπάνω, ανακάλυψε την αληθινή θρησκεία.
Να σημειωθεί, ότι εμείς δεν έχουμε καμία απολύτως σχέση με ορισμένους χριστιανούς εθνικιστές που ενώ κατηγορούν τους εβραίους για μύρια όσα, την ίδια στιγμή υποτάσσονται στις δοξασίες των εβραίων. Εμείς, το τονίζουμε, δεν έχουμε καμία απολύτως σχέση με αντιεβραϊκές κινήσεις, απλώς εδώ αναφέρουμε τα επιχειρήματα των χριστιανών και κάνουμε κριτική.
Το επιχείρημα λοιπόν περί ανακαλύψεως της θρησκείας από τους εβραίους και της ανακαλύψεως όλων των άλλων αγαθών από τους Έλληνες είναι διάτρητο. Και αυτό όμως, το πρώτο μέρος του επιχειρήματος των χριστιανών έρχεται σε αντίθεση με όλη την ιστορία τους. Τώρα ανακάλυψαν ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ανακαλύψει τα μαθηματικά, φιλοσοφία, ιατρική κτλ; Και τότε γιατί τόσους αιώνες δεν κοίταζαν να μάθουν κάτι από αυτούς αντί να τους καίνε ζωντανούς; Τώρα ανακάλυψαν οι χριστιανοί το αρχαίο Ελληνικό θέατρο; αφού το απηγόρευαν επί 17 αιώνες; Τώρα ανακάλυψαν τους Έλληνες φιλοσόφους και τις σχολές τους; Αφού τις έκλεισαν και αφού έκαψαν ζωντανούς τους φιλοσόφους μας; Οι δούλοι μίας ανθελληνικής και μισανθρωπικής αιρέσεως καλύτερα να πλένουν το στόμα τους όταν μιλούν για αρχαία Ελλάδα. Δεν δεχόμαστε μαθήματα πολιτισμού από τους φονιάδες του Ελληνικού πολιτισμού.
2. Ο άγνωστος θεός.
Ολόκληρη η επιγραφή περί αγνώστου θεού που τάχα ανακάλυψε ο Σαούλ-Παύλος στην Αθήνα λέει: «Τοις θεοίς, Ασίας, Ευρώπης και Αφρικής, θεοίς αγνώστοις και ξένοις». Αρα ούτε μιλά για έναν θεό ούτε έχει το νόημα που δίνει ο Σαούλ και οι χριστιανοί ψεύτες. Το παράδειγμα του λαοπλάνου Σαούλ ακολουθούν οι χριστιανοί δημαγωγοί (Γ. Γεωργαλάς, Κ. Πλεύρης, Ε. Μπεξής, Α. Σακέτος, Α. Γεωργιάδης, κ.α.): Συλλέγουν από εδώ και από εκεί 4-5 λέξεις, στην ανάγκη αλλάζουν το νόημα και τις ταιριάζουν όπως τους βολεύει. Και δεν τους νοιάζει αν το νόημα που ακολουθεί ή προηγείται δεν έχει σχέση με αυτό που ισχυρίζονται ή σημαίνει το εντελώς αντίθετο. Και το κάνουν με τόση ψυχρότητα, ανερυθρίαστα, που θα τους ζήλευαν και οι μεγαλύτεροι δημαγωγοί.
3. Χριστιανική ειδωλολατρία.
Ο χριστιανισμός με τους φασιστικούς του νόμους κατάφερε να μην υπάρχει αντίλογος ώστε να μην έρχεται σε δύσκολη θέση όταν κάποιος προσπαθεί να καταγγείλει τα ψέματα του. Με τον μονόλογο του, έπεισε τους Έλληνες ότι τάχα οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ειδωλολάτρες γιατί λέει προσκυνούσαν τα είδωλα (εικόνες) των θεών (σημείωσης: Οι αρχαίοι Έλληνες ποτέ δεν προσκυνούσαν, ούτε φίλαγαν τα αγάλματα όπως κάνουν σήμερα οι χριστιανοί ειδωλολάτρες του Γιαχβέ και του Τζεσουά). Αυτό το οποίο αποκρύπτει η ορθοδοξία είναι ότι οι άλλες δύο μονοθεϊστικές θρησκείες, Ισλάμ και Εβραϊσμός, απαγορεύουν εικόνες και προσωπογραφίες του θεού και έτσι ακριβώς ήταν στις αρχές στο βυζάντιο. Απηγορεύετο η απεικόνιση του Τζεσουά από τους σκληροπυρηνικούς χριστιανούς. Επειδή όμως η Ελληνική ψυχή ήθελε να εκφραστεί καλλιτεχνικός άρχισε να ζωγραφίζει χριστιανικά πρόσωπα μίας και η εθνική καλλιτεχνική θεματογραφία ήτο εκτός νόμου. Γι' αυτό έχουμε και την εικονομαχία στο βυζάντιο που κράτησε 100 περίπου χρόνια. Μια μερίδα χριστιανών δεν ήθελε εικόνες (είδωλα) του Τζεσουά, ενώ η άλλη ήθελε είδωλα.
Ερώτηση για τους ανθέλληνες που κατηγορούν την Εθνική μας Θρησκεία για ειδωλολατρία: Πώς φαίνονται στα μάτια ενός μουσουλμάνου ή ενός εβραίου οι εικόνες του Τζεσουά, της Μύριαμ και των αγίων; Ως ειδωλολατρία φυσικά, γιατί οι μονοθεϊστικές θρησκείες δεν επιτρέπουν τις προσωπογραφίες. Και πραγματικά οι μουσουλμάνοι και οι εβραίοι κατηγορούν τους χριστιανούς για ειδωλολατρία, αλλά η ορθοδοξία το αποκρύπτει. Να το θυμηθείτε μια ημέρα θα γελάσουμε πολύ, θα δούμε τον κύριο Χριστόδουλο Παρασκευαΐδη να μελετά τον Πορφύριο και τον Κέλσο και να χρησιμοποιεί τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν αυτοί κατά των χριστιανών, για να αμυνθεί κατά των μουσουλμάνων στις κατηγορίες για ειδωλολατρία των χριστιανών..
Βασικά το πρόβλημα του χριστιανισμού σε σχέση με την Ελληνική Θρησκεία, φαίνεται να είναι στις διαστάσεις του ειδώλου. Εμείς απεικονίζουμε τούς Θεούς μας σε 3 διαστάσεις στα αγάλματα(ύψος, βάθος, πλάτος) ενώ οι χριστιανοί σε 2 διαστάσεις στις εικόνες τους (πλάτος, ύψος). Περιττό να προσθέσουμε ότι εμείς δεν πιστεύουμε ότι τα αγάλματα είναι θεοί, όπως μας κατηγορεί ο χριστιανισμός, αλλά θέλουμε τα αγάλματα για να έχουμε μία απεικόνιση των Θεών μας όπως έχουν οι χριστιανοί την εικόνα του ραβίνου Τζεσουά. Δεν πιστεύουν ότι η εικόνα είναι ο θεός και φυσικά ούτε οι πρόγονοί μας επίστευαν ότι τα αγάλματα είναι θεοί. Οι χριστιανοί μας έσφαξαν λοιπόν για κάτι που κάνουν και οι ίδιοι σε 2 αντί 3 διαστάσεις. Και μιλάμε για τους ορθοδόξους, γιατί αν μιλήσουμε για τους καθολικούς είναι γνωστό ότι στην δύση επετράπη η απεικόνιση του Τζεσουά και σε 3 διαστάσεις. Υπάρχουν πολλά αγάλματα του θεού των χριστιανών στην δύση με πιο γνωστό αυτό στο Ρίο ντε Τζανέϊρο. Αρα οι χριστιανοί έσπασαν τα αγάλματα και τις εικόνες των Εθνικών Θρησκειών για να αναρτήσουν τις εικόνες και τα αγάλματα του ραβίνου τους Τζεσουά. Τα περί ειδωλολατρίας, να τα βρουν με τους μουσουλμάνους και τους εβραίους.
Φυσικά αν ρωτήσεις τους χριστιανούς δημαγωγούς την χρονική στιγμή Α γιατί πολεμούν την Εθνική Θρησκεία θα σου πουν τα γνωστά περί ειδωλολατρίας. Αν τους ρωτήσεις την χρονική στιγμή Β γιατί αυτοί έχουν εικόνες και αγάλματα του ψευτοθεού τους και πώς αντιμετωπίζουν τις κατηγορίες περί ειδωλολατρίας των μουσουλμάνων θα σου πουν τα ακριβώς αντίθετα. Σε διαφορετικές στιγμές λέγουν αντιφατικά επιχειρήματα. Αν τους ρωτήσεις ταυτοχρόνως θα βραχυκυκλώσουν.
4. Αρχαία «μονοθεϊστικά» κείμενα.
«Τα ορφικά κείμενα ήταν μονοθεϊστικά, ο Πλάτων προ Χριστού χριστιανός», μας λένε οι χριστιανοί ψεύτες . Φυσικά τα ορφικά κείμενα δεν είναι καθόλου μονοθεϊστικά. Οι χριστιανοί δημαγωγοί στηρίζονται στο γεγονός ότι οι περισσότεροι Έλληνες δεν τα έχουν διαβάσει. Τα ίδια ισχύουν και για τον Πλάτωνα, ουδέποτε μίλησε για κάποιον ξυλουργό-μεσσία που θα σώσει την ανθρωπότητα, ούτε για ιουδαίους μεσσίες. Γιατί όμως οι χριστιανοί δημαγωγοί τα επαναλαμβάνουν συνεχώς ενώ ξέρουν ότι είναι ψέματα;
Προσπαθούν να μας υποβάλλουν την ιδέα ότι η πλειοψηφία των προγόνων μας ήσαν λίγο βλάκες που πίστευαν σε πολλούς θεούς ενώ τα «μεγάλα φωτισμένα μυαλά» είχαν ανακαλύψει τον ένα και μοναδικό θεό. Δηλαδή προσπαθούν να μας πείσουν ότι έτσι και αλλιώς θα ερχόταν ο χριστιανισμός οπότε μην διαμαρτύρεστε. Δεχθείτε την επιβολή του χριστιανισμού ως φυσιολογική. Φυσικά οι πάντες γνωρίζουν ότι ο χριστιανισμός επεβλήθη δια σφαγών και ότι πολλά αρχαία κείμενα έχουν πλαστογραφηθεί για να εμφανίζουν μονοθεϊστικές φράσεις. Το «οι θεοί» εύκολα γίνεται «ο θεός». Και σε τελευταία ανάλυση γιατί τα «φωτισμένα μυαλά» των προγόνων μας δεν κατέληξαν στον Αλλάχ ως ένα και μοναδικό θεό και δεν ήταν προ Μωάμεθ μωαμεθανοί; Ακόμη καλύτερα, γιατί δεν κατέληξαν στον Δία ως τον ένα και μοναδικό θεό και κατέληξαν σε έναν ιουδαίο μαραγκό από την Ναζαρέτ;
Προσοχή στα τεχνάσματα των χριστιανών δημαγωγών που θέλουν να ανακαλύψουν χριστιανισμό στην αρχαία Ελλάδα έτσι ώστε να δικαιολογήσουν τις σφαγές και την επιβολή τους. Τι πειράζει ο πολυθεϊσμός των προγόνων μας τους κυρίους Γεωργαλά, Σακετο & Σία; Η ψυχή του λαού μας κάνει μια φοβερή προσπάθεια να τραβηχτεί έξω από τον ιουδαϊοχριστιανικό βούρκο. Παλεύει με νύχια και με δόντια και έρχεται ο κ. Γεωργαλάς, ο κ. Σακέτος, ο κ. Πλεύρης και της ρίχνουν μια κλωτσιά για να ξαναπέσει μέσα στον ιουδαιοχριστιανικό βούρκο. Και μετά έχουν το θράσος να κατηγορούν και τον εβραϊκό λαό ότι κάνει κακό στην Ελλάδα.
Τι τους φταίνε οι εβραίοι και τους κατηγορούν; Τα δικά τους ανομήματα να κοιτούν. Οι εβραίοι προσέχουν ως κόρη οφθαλμού την εθνική τους θρησκεία και καλά κάνουν. Οι χριστιανοί δημαγωγοί όμως είναι εχθροί της Ελλάδος και του Ελληνικού λαού διότι καταδιώκουν την Εθνική μας Θρησκεία. Αν είναι πατριώτες, όπως κακώς ισχυρίζονται, γιατί δεν επιλέγουν τον Δία ως ένα και μοναδικό θεό, γιατί σώνει και καλά πρέπει να επιλέξουν έναν θεό από την Ιουδαία; Γιατί τέλος πάντων δεν διδάσκουν τα ελληνόπουλα ότι πράγματι, ένας είναι ο αληθινός και μοναδικός θεός, ο Ζευς. Οπότε ικανοποιούν έτσι τον αρρωστημένο ψυχισμό τους περί ενός μοναδικού θεού που τους καταδυναστεύει και συγχρόνως αφήνουν και μας τους «πλανεμένους» μαζί με τον Δία να λατρεύουμε και τους άλλους Πατρώους Θεούς.
Απόστολος Αμυράς
Aποσπασμα..απο το σαιτ..ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ (Α)ΟΡΑΤΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
nostos- Supreme Member
-
Αριθμός μηνυμάτων : 3156
Τόπος : Αθηνα
Registration date : 26/08/2009
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Φίλε μου, όπως πάντα, εξαιρετικά τα ποστ σου.
nikolas- Supreme Member
-
Αριθμός μηνυμάτων : 910
Registration date : 31/07/2009
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
[quote="nostos"]I. Τα ψέματα των χριστιανών για την Αρχαία Ελλάδα.
Ο χριστιανισμός με τους φασιστικούς του νόμους κατάφερε να μην υπάρχει αντίλογος ώστε να μην έρχεται σε δύσκολη θέση όταν κάποιος προσπαθεί να καταγγείλει τα ψέματα του.
Και μόνο η ύπαρξη του συγκεκριμένου κειμένου καταρρίπτει την παραπάνω δοξασία!Θα ήταν πολύ χρήσιμο κι επικοδομητικό να πάρουμε παράγραφο παράγραφο το παραπάνω κείμενο και να το αναλύσουμε ως προς τον Χριστιανισμό!
Ο χριστιανισμός με τους φασιστικούς του νόμους κατάφερε να μην υπάρχει αντίλογος ώστε να μην έρχεται σε δύσκολη θέση όταν κάποιος προσπαθεί να καταγγείλει τα ψέματα του.
Και μόνο η ύπαρξη του συγκεκριμένου κειμένου καταρρίπτει την παραπάνω δοξασία!Θα ήταν πολύ χρήσιμο κι επικοδομητικό να πάρουμε παράγραφο παράγραφο το παραπάνω κείμενο και να το αναλύσουμε ως προς τον Χριστιανισμό!
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Ειναι αυτονοητο οτι πανω απ'ολα σεβομαι αυτο που πιστευει ο καθε ενας και οπωςτο πιστευει.Προθεση μου δεν ειναι να θιξω τα θρησκευτικα πιστευω κανενος..προθεση μου ειναι να καταθεσω την αποψη μου σ'ενα θεμα τοσο λεπτο,οπως εγω το αντιλαμβανομαι...Ειναι αληθεια οτι η Αρχαια Ελλαδα ειχε την σημαντικοτερη πολιτιστικη..και πολιτισμικη συνεισφορα στην εξελιξη της ανθρωποτητας..οπως ειναι γνωστο οτι στην Αρχαια Ελλαδα αναπτυχθηκαν τοσο οι επιστημες,οσο και οι τεχνες.Φυσικα παραλληλα με τον αρχαιο ελληνικο πολιτισμο ειχαν αναπτυχθει και αλλοι πολιτισμοι...οπως ο Αιγυπτιακος..ο Φοινικικος..και αλλοι λαοι οι οποιοι λιγο -πολυ συνεβαλαν κι αυτοι με τον δικο τους τροπο στην εξελιξη της ανθρωποτητας...το θεμα μας ομως ειναι η Αρχαια Ελλαδα.Πιστευω οτι ολα οσα εγιναν στην αρχαιοτητα εγιναν διοτι υπηρχε το ελευθερο πνευμα..οι επιστημες..οι τεχνες αναπτυχθηκαν διοτι οι Αρχαιοι Ελληνες δουλεψαν πανω στο πνευμα το πως δηλαδη να διαμορφωσουν ελευθερες συνειδησεις...η Φιλοσοφια..θελει ελευθερη σκεψη..η αστρονομια το ιδιο..η ιατρικη το ιδιο..για να σηκωσεις Παρθενωνες ειναι ευκολο..για να κανεις ομως αυτους τους παρθενωνες συμβολα ελευθεριας...συμβολα παγκοσμιου πολιτισμου χρειαζονται ανοιχτα μυαλα..αυτα τα ανοιχτα μυαλα διεθεταν οι Αρχαιοι Ελληνες γι'αυτο πετυχαν αυτα που πετυχαν...Δεν υπηρξαν ποτε ειδωλολατρες οι προγονοι μας..καταφεραν και μπραβο τους να δημιουργησουν μια θρησκεια,οπου οι Θεοι ειχαν ανθρωπινα παθη ειχαν προσωπικοτητα..ειχαν ανθρωπινες αδυναμιες..εριδες μεταξυ τους..καταφεραν λοιπον να δημιουργησουν μια θρησκεια απολυτα οικεια και φιλικη προς αυτους..μεσα απο αρχαια γραπτα βλεπουμε οτι το δωδεκαθεο συμμετεχει στα δρωμενα των ανθρωπων..τιμωρει δικαια..επαινει..ανταμοιβει παλι δικαια..βλεπουμε Θεους και Θεες να επαναστατουν εναντια σε αλλους Θεους..βλεπουμε θνητους να οργιζονται εναντιων των Θεων.Υπαρχει ποιπον μια θρησκεια οπου Θεοι και ανθρωποι επικοινωνουν..εριζουν..μεταξυ τους ζουν σχεδον στην ιδια κοινωνια..τι το πιο ανθρωπινο..αυτο ειναι η μια οψη του νομισματος.Η αλλη οψη του νομισματος ειναι η δυτικη Ρωμαιοκαθολικη εκκλησια..και η Ανατολικη ορθοδοξη.Μετα την πτωση της Ρωμαικης αυτοκρατοριας,αρχιζει και αναπτυσεται η χριστιανικη θρησκεια η οποια μεχρι τοτε ηταν κυνηγημενη απο τους Ρωμαιους..Η ανοδος λοιπον της χριστιανικης θρησκειας σηματοδοτει και τι τελος του ελευθερου κοσμου.Αρχιζουν οι διωγμοι..οι καταστροφες των αρχαιων μνημειων και η λεηλασια ολων των ιερων του Αρχαιου κοσμου.Κι εδω ειναι η πρωτη αντιφαση.Εδω "το αγαπατε αλληλους" διαγραφεται απο τις συνειδησεις αυτων που κρατουν τα σκηπτρα του χριστιανισμου..και ειναι κριμα διοτι αυτα ακριβως τα μαρτυρια και τους βασανισμους που υπεστησαν οι χριστιανοι απο τους Ρωμαιους στα ιδια και χειροτερα υποβαλουν σε αυτους που αντιστεκονται ακομη..Και περνουν τα χρονια και φτανουμε στον μεσαιωνα..η πιο μελανη σελιδα στην ανθρωπινη ιστορια,εδω ο χριστιανισμος δειχνει το αγριο προσωπο του.Καθε τι καινοτομο ειτε αφορα την τεχνη και την επιστημη κατακρεουργειται..οι δε επιστημονες..ζωγραφοι..φιλοσοφοι ειτε . καταδικαζονται στην πυρα,ειτε τους βγαζουν τρελους.Αιχμη του δορατος για τον χριστιανισμο η "ιερα εξεταση"ειναι τοσο το μενος των χριστιανων εναντια σε καθε τι που αντιστεκεται και νεωτεριζεται οπου αυτην την εποχη χανονται πολλα σημαντικα επιστημονικα συγγραματα..και ανακαλυψεις.Επικρατει παντου βαρβαροτητα και σκοταδισμος.Δεν μπορει κανεις να εκφερει πλεον ελευθερα τη γνωμη του.Ο χριστιανισμος καταπιεζει και δολοφονει ωμα..εδω δεν εχουν θεση οι διδασκαλιες του Ιησου? ερωτηση κανω.Ομωςτο κακο δεν τελειωνει εδω..εχουμε και τις σταυροφοριες.
Αλλη μια μελανη σελιδα για την ανθρωποτητα..Η ανθρωποτητα στο ονομα του χριστιανισμου θρηνει εκατομβες νεκρων..αθωων,καλυπτομενοι παντα πισω απο το δογμα του εκπολιτισμου των βαρβαρων..αληθεια τοσο αθωο αιμα να ρεει στο ονομα μιας θρησκειας θα το ηθελε ο παναγαθος?φυσικα οι θησαυροι που εφεραν οι γαλερες των σταυροφορων πισω ηταν αμυθητοι.το τερπνον μετα του ωφελιμου..αν θες λοιοπον να εκπολιτισεις δεν πηγαινεις δια πυρος και σιδηρου..πηγαινεις με οπλο τον πολιτισμο σου..αλλα για ποιον πολιτισμο να μιλησουμε..η λεξη αυτη ειχε διαγραφει προ πολλου.Αργοτερα εχουμε την παπικη εκκλησια.εχουμε το αλαθητο του παπα..οπου ο παπας μπορει ας πουμε να ειναι βιαστης..παιδεραστης..δολοφονος..απατεωνας τι να κανουμε ομως εχει το αλαθητο...εχουμε και την οpus dei..μια μυστικη οργανωση οπου δολοφονει ασυστολα αθωους και μη..φυσικα εδω μιλαμε οτι ο χριστιανισμος εχει μετατραπει σε μια καθαρα θρησκεια οπου πισω της κρυβονται πολιτικα και οικονομικα συμφεροντα..εχουμε λοιπον μια μεταλλαξη μια θρησκειας σε εναν εμπορικο και οικονομικο οργανισμο οπου κανει τα παντα για πετυχει τους σκοπους της...Και παμε τωρα στα δικα μας..την Ανατολικη ορθοδοξη εκκλησια...μετα την πτωση της Ρωμαικης αυτοκρατοριας..εχουμε την γεννηση της νεας "Ρωμης".Η βυζαντινη αυτοκρατορια της χλιδης ..της ακολασιας..της παπαδοκρατιας..του ακρατου εγωισμου ξεκινα πολεμο εναντιων των λεγομενων "Εθνικων" οι οποιοι ηταν λατρεις της πατρογονικης θρησκειας των Ελληνων.στην ουσια δεν κυβερνουν οι αυτοκρατορες..αλλα οι καθε λογης πατριαρχες οι οποιοι κρυβονται πισω απο ιντριγκες ...σκανδαλα..συνωμοσιες.Ο χριστιανισμος λοιπον δια μεσου των πατριαρχων καταστρεφει οτι Αρχαιοελληνικο υπαρχει..ναοι..ιερα πεφτουν βορα στα χερια των νεοχριστιανων.Μεσα στα ερειπια των αρχαιων ναων και αφου χρησιμοποιουν για υλικα τα μαρμαρα των κατεστραμενων ναων κτιζουν εκκλησιες..καταστρεφουν καθε τι που θυμιζει Αρχαια Ελλαδα.Διαπομπευουν και δολοφονουν Ελληνες εθνικους.Σκοταδισμος κι εδω,βαρβαροτητα.Αληθεια ποιος ειναι ο "Χρυσος Αιωνας" του βυζαντιου..αυτοι οι οποιοι επρεπε να ειναι θεματοφυλακες του Ελληνικου πνευματος..αυτοι ηταν και η καταστροφη του.Μεχρι και το Αρχαιο ελληνικο αλφαβητο αλλαζουν αφαιρουν γραμματα διοτι θυμιζουν λεει ειδωλολατρικα συμβολα.Εδω πλεον δεν μιλαμε για δοξασιες αλλα για πραγματικα γεγονοτα που εχουν καταγραφει ιστορικα..Ακομη και στην δικη μας εποχη στον αιωνα που ζουμε οι χριστιανοι δεν εχουν σταματησει τους διωγμους.πριν μερικες δεκαετιες ειχαμε τον αφορισμο του μεγαλου Νικου Καζαντζακη..εχουμε την διαπομπευση του ΕΜ.ΡΟΙΔΗ..πριν μερικα χρονια καηκαν βιβλια στο συνταγμα.Ο χριστιανισμος μας δειχνει ακομη μια φορα το σκοταδιστικο του προσωπο..αρνειται να συμβαδισει με την εποχη μας και παραμενει μια εμπορικη επιχειριση με πολλη μεγαλη περιουσια σε καταθεσεις..ομολογα..ακινητη περιουσια..αν οχριστιανισμος ειχε καλο προσωπο θα το ειχε δειξει...αληθεια εδω δεν μας βολευει το " ο εχων δυο χειτωνες να δινει τον εναν"αυτες ειναι οι δικες μου αποψεις φιλοι και φιλες ξερω οτι δεν εγινα αρεστος σε πολλους αλλα εχω το δικαιωμα να λεω την γνωμη μου...Ποτε μου δεν καταλαβα γιατι γεννηθηκαμε με το προπατορικο αμαρτωμα.οπως δεν εχω καταλαβει γιατι υπαρχει η ανισοτητα αναμεσα στα θηλυκα και αρσενικα βρεφη οταν σαραντισουν μονο τα αγορια εχουν το δικαιωμα να περασουν απο την αγια τραπεζα..ειναι πολλες οι αποριες και δυστυχως παραμενουν χωρις απαντηση.η οι απαντησεις ειναι αστειες και αμεπαρκεις...και κανουν πολλα τα αντιφατικα στοιχεια που κουβαλαει αυτη η θρησκεια
Αλλη μια μελανη σελιδα για την ανθρωποτητα..Η ανθρωποτητα στο ονομα του χριστιανισμου θρηνει εκατομβες νεκρων..αθωων,καλυπτομενοι παντα πισω απο το δογμα του εκπολιτισμου των βαρβαρων..αληθεια τοσο αθωο αιμα να ρεει στο ονομα μιας θρησκειας θα το ηθελε ο παναγαθος?φυσικα οι θησαυροι που εφεραν οι γαλερες των σταυροφορων πισω ηταν αμυθητοι.το τερπνον μετα του ωφελιμου..αν θες λοιοπον να εκπολιτισεις δεν πηγαινεις δια πυρος και σιδηρου..πηγαινεις με οπλο τον πολιτισμο σου..αλλα για ποιον πολιτισμο να μιλησουμε..η λεξη αυτη ειχε διαγραφει προ πολλου.Αργοτερα εχουμε την παπικη εκκλησια.εχουμε το αλαθητο του παπα..οπου ο παπας μπορει ας πουμε να ειναι βιαστης..παιδεραστης..δολοφονος..απατεωνας τι να κανουμε ομως εχει το αλαθητο...εχουμε και την οpus dei..μια μυστικη οργανωση οπου δολοφονει ασυστολα αθωους και μη..φυσικα εδω μιλαμε οτι ο χριστιανισμος εχει μετατραπει σε μια καθαρα θρησκεια οπου πισω της κρυβονται πολιτικα και οικονομικα συμφεροντα..εχουμε λοιπον μια μεταλλαξη μια θρησκειας σε εναν εμπορικο και οικονομικο οργανισμο οπου κανει τα παντα για πετυχει τους σκοπους της...Και παμε τωρα στα δικα μας..την Ανατολικη ορθοδοξη εκκλησια...μετα την πτωση της Ρωμαικης αυτοκρατοριας..εχουμε την γεννηση της νεας "Ρωμης".Η βυζαντινη αυτοκρατορια της χλιδης ..της ακολασιας..της παπαδοκρατιας..του ακρατου εγωισμου ξεκινα πολεμο εναντιων των λεγομενων "Εθνικων" οι οποιοι ηταν λατρεις της πατρογονικης θρησκειας των Ελληνων.στην ουσια δεν κυβερνουν οι αυτοκρατορες..αλλα οι καθε λογης πατριαρχες οι οποιοι κρυβονται πισω απο ιντριγκες ...σκανδαλα..συνωμοσιες.Ο χριστιανισμος λοιπον δια μεσου των πατριαρχων καταστρεφει οτι Αρχαιοελληνικο υπαρχει..ναοι..ιερα πεφτουν βορα στα χερια των νεοχριστιανων.Μεσα στα ερειπια των αρχαιων ναων και αφου χρησιμοποιουν για υλικα τα μαρμαρα των κατεστραμενων ναων κτιζουν εκκλησιες..καταστρεφουν καθε τι που θυμιζει Αρχαια Ελλαδα.Διαπομπευουν και δολοφονουν Ελληνες εθνικους.Σκοταδισμος κι εδω,βαρβαροτητα.Αληθεια ποιος ειναι ο "Χρυσος Αιωνας" του βυζαντιου..αυτοι οι οποιοι επρεπε να ειναι θεματοφυλακες του Ελληνικου πνευματος..αυτοι ηταν και η καταστροφη του.Μεχρι και το Αρχαιο ελληνικο αλφαβητο αλλαζουν αφαιρουν γραμματα διοτι θυμιζουν λεει ειδωλολατρικα συμβολα.Εδω πλεον δεν μιλαμε για δοξασιες αλλα για πραγματικα γεγονοτα που εχουν καταγραφει ιστορικα..Ακομη και στην δικη μας εποχη στον αιωνα που ζουμε οι χριστιανοι δεν εχουν σταματησει τους διωγμους.πριν μερικες δεκαετιες ειχαμε τον αφορισμο του μεγαλου Νικου Καζαντζακη..εχουμε την διαπομπευση του ΕΜ.ΡΟΙΔΗ..πριν μερικα χρονια καηκαν βιβλια στο συνταγμα.Ο χριστιανισμος μας δειχνει ακομη μια φορα το σκοταδιστικο του προσωπο..αρνειται να συμβαδισει με την εποχη μας και παραμενει μια εμπορικη επιχειριση με πολλη μεγαλη περιουσια σε καταθεσεις..ομολογα..ακινητη περιουσια..αν οχριστιανισμος ειχε καλο προσωπο θα το ειχε δειξει...αληθεια εδω δεν μας βολευει το " ο εχων δυο χειτωνες να δινει τον εναν"αυτες ειναι οι δικες μου αποψεις φιλοι και φιλες ξερω οτι δεν εγινα αρεστος σε πολλους αλλα εχω το δικαιωμα να λεω την γνωμη μου...Ποτε μου δεν καταλαβα γιατι γεννηθηκαμε με το προπατορικο αμαρτωμα.οπως δεν εχω καταλαβει γιατι υπαρχει η ανισοτητα αναμεσα στα θηλυκα και αρσενικα βρεφη οταν σαραντισουν μονο τα αγορια εχουν το δικαιωμα να περασουν απο την αγια τραπεζα..ειναι πολλες οι αποριες και δυστυχως παραμενουν χωρις απαντηση.η οι απαντησεις ειναι αστειες και αμεπαρκεις...και κανουν πολλα τα αντιφατικα στοιχεια που κουβαλαει αυτη η θρησκεια
nostos- Supreme Member
-
Αριθμός μηνυμάτων : 3156
Τόπος : Αθηνα
Registration date : 26/08/2009
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Μεγάλη συζήτηση άνοιξες Γιάννη μου, και είμαι πολύ κουρασμένη για να σου απαντήσω......τώρα. Ούτε κι εγώ αρνούμαι στον καθένα να έχει τα πιστεύω που θέλει. Επεσήμανα όμως οτι παρά το ότι εμείς οι Χριστιανοί δολοφονούμε την ελεύθερη σκέψη και βούληση, εντούτοις υπάρχουν πολλοί εκφραστές της ελευθερίας. Ίσως μερικοί τη γλιτώνουν. Σε πολλά από τα ερωτήματά σου θα μπορούσε να δώσει απάντηση ένας πνευματικός κι εγώ δεν είμαι. Σε άλλα αυτονόητα έχω απαντήσεις αλλά δεν έχω κουράγιο τώρα να απαντήσω. Είναι κι αυτό το βρακί του Κολόμβου που με παίδεψε απόψε. Θα τα πούμε όμως, αν έχεις βέβαια όρεξη να ακούσεις τον αντίποδα.
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Εγώ απ'ότι φαίνεται, πράγματι έχασα την Ιστορία...
Ισως γιατί με καθυστέρησε η Μυθολογία...
Ισως γιατί με καθυστέρησε η Μυθολογία...
SpIrToKoYto- Supreme Member
-
Αριθμός μηνυμάτων : 3109
Τόπος : Αθήνα
Registration date : 13/07/2009
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Λιλακι οποτε θες συζηταμε..δεν εχω προβλημα.εχω μαθει να ακουω τις αποψεις ολων..σημασια εχει πιο πολυ να ξερεις νάκους τους αλλους ακομη και αν διαφωνεις μαζι τους.
nostos- Supreme Member
-
Αριθμός μηνυμάτων : 3156
Τόπος : Αθηνα
Registration date : 26/08/2009
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
ΚΑΒΕΙΡΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ
(αποσπασμα απο κειμενο της Σοφιας Κλημη Παναγιωτοπουλου)
Στην αρχαία Ελλάδα, που εξανθρώπισε τους θεούς της, οι μύθοι αποτελούν τη βάση του θρησκευτικού και κοινωνικού βίου των Ελλήνων. Δημιουργούνται απ’ τους ποιητές, τους μουσουργούς, μεταδίδονται από γενιά σε γενιά απ’ τους ραψωδούς κι' αποτελούν, θα λέγαμε, μια λαϊκή θρησκεία που σκοπό έχει να διαπαιδαγωγήσει, να σωφρονίσει, να φέρει φόβο Θεού, να δώσει ινδάλματα προς παραδειγματισμό και παραδείγματα προς αποτροπιασμό. Γιατί η ποίηση και προ παντός του Ησίοδου θεωρούνταν ότι ήταν το ασφαλέστερο και τελειότερο μέσο διαπαιδαγώγησης. Ο Όμηρος αποκαλούσε τους ποιητές «σωφρονιστάς» και οι νέοι διδάσκονταν, κυρίως με ποιήματα, για σωφρονισμό και ανάπτυξη σωστού χαρακτήρα.
Όμως, η αληθινή σημασία των μύθων, διατηρήθηκε και παραδόθηκε στους λίγους, τους ανήσυχους, τους ανικανοποίητους, σαν μυστήριο. Διασώθηκε μόνο από μερικές θρησκευτικές εταιρίες που τα μέλη τους κατηχούσαν ιερείς κληρονομικοί. Σύμφωνα με τον Παπαρρηγόπουλο: «Εις τα ιερά ταύτα ιδρύματα, μετά διαφόρους προκαταρκτικάς τελετάς, επετρέπετο τελευταίον, αν και υπό τον όρον αυστηρότατης εχεμύθειας, η ακρόασις της αρχαίας και κοσμογονικής διδασκαλίας, διά της οποίας απεκαλύπτετο ο προορισμός του ανθρώπου και η βεβαιότης της μετά θάνατον αμοιβής ή τιμωρίας, ταύτα δε απηλλαγμένα των ποιητικών παραμορφώσεων και των συμβόλων και αλληγοριών διά των οποίων εξηκολούθουν περικαλυπτόμενα ως προς τον κοινόν όχλον».
Τους πυρήνες των θρησκευτικών αυτών εταιριών, αποτελούσαν οι Ορφικοί ιερείς, οι Βακχικοί, οι των Ελευσίνιων και των Μυστηρίων της Σαμοθράκης. Βλέπουμε, λοιπόν, πώς στη Σαμοθράκη τελούνταν «μυστήρια» και μάλιστα σύμφωνα με μαρτυρίες οι πρόγονοι των Ελευσίνιων και των Διονυσίων, που κι' αυτά έχουν τις ρίζες τους στην πανάρχαια Θράκη, αφού η λέξη «θρησκεία» αλλά και ή θρησκεία των Ελλήνων έχουν την καταγωγή τους σ' αυτήν. Στο Λεξικό Σουΐδα αναφέρεται: «Λέγεται, ως πρώτος Ορφεύς Θραξ ετεχνολόγησε τα Ελλήνων μυστήρια. Και το τιμάν Θεόν θρησκεύειν εκάλεσαν, ως Θρακίας ούσης της ευρέσεως». Ο Απολλόδωρος λέει: «Εύρε δε Ορφεύς και τα Διονύσια μυστήρια», αλλού: «Πρώτος Ορφεύς μυστήρια θεών είναι παρέδωκεν. Όθεν και θρησκεία το μυστήριον καλείται από του Θρακός Ορφέως» και αλλού: «Θρήσκος εκ του θραξ θρακός. Και θρησκεία παρά την των Θρακών επιμέλειαν την προς το θείον και την Ορφέως ιερουργίαν? ούτος γαρ πρώτος εξεύρε την προς το θείον έννοιαν».
Η Σαμοθράκη, με τον σκοτεινό όγκο των βουνών της πού φτάνουν τα 1800 μέτρα, ξεπετιέται κι' υψώνεται απότομα μέσ' απ’ τη θάλασσα εκεί στον μυχό του βόρειου Αιγαίου, στο θρακικό πέλαγος. Είναι πάνω στο δρόμο για τα στενά του Ελλήσποντου, στο δρόμο για τη μαύρη θάλασσα κι' αποτελούσε την ελπίδα και την καταφυγή των θαλασσομάχων από τότε πού οι θαλασσινοί δρόμοι ανοίχτηκαν στην εξερεύνηση, το εμπόριο και τον αποικισμό. Είχε δικό της στόλο που μάλιστα μια μικρή του μοίρα πήρε μέρος στη ναυμαχία της Σαλαμίνας κι' αποτέλεσε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Έκοψε δικά της νομίσματα, έχοντας δε και κτήση στην απέναντι θρακική ακτή, την «περαία», είχε τον πραγματικό έλεγχο πάνω στον θαλασσινό δρόμο που οδηγούσε στα Δαρδανέλλια.
Όμως, τη σπουδαιότητα της ώφειλε, πρώτα-πρώτα και κυρίως, στη φήμη των Μεγάλων θεών και τη μυστική λατρεία τους. Ο Όμηρος, αναφέρεται σ' αυτήν με το επίθετο «Ζαθέη» δηλαδή σεπτή και αγιωτάτη και επίσης την ονομάζει «ιερά χώρα». «Ζαθέη Σαμοθράκη ένθα και όργια φρικτά Θεών άρρητα βροτοΐσιν». (Σεπτή και αγιωτάτη Σαμοθράκη όπου τελετές που προκαλούν ρίγος φόβου γίνονται για χάρη των θεών, οι όποιες είναι απόρρητες στους κοινούς θνητούς).
Οι τελετές, τα μυστήρια, οι ιερουργίες που τελούνταν στη Σαμοθράκη, γίνονταν για να τιμηθούν οι Θεοί Κάβειροι. Ποιοι ήταν αυτοί; Πρώτη, η Μεγάλη Μητέρα, η μητέρα γη. Στην τοπική γλώσσα — που διατηρήθηκε σαν γλώσσα των τελετών — λεγόταν Αξίερος. Ταυτίζονταν με την Δήμητρα και την αποκαλούσαν Ηλέκτρα — δηλαδή φωτοδότρα — Λαμπρή, Στρατηγίδα και Ηγέτιδα. Η μορφή της, εικονίζονταν στα νομίσματα της Σαμοθράκης ανάμεσα σε δυο λιοντάρια. Μαζί με την Μεγάλη Μητέρα λατρεύονταν ο σύζυγός της, ένας ιθυφαλλικός θεός της γονιμότητας που το όνομά του ήταν Καδμίλος και που πολλές φορές ταυτίζονταν με τον Ερμή γιατί τα σύμβολα αυτού του Θεού, δηλαδή το ιερό του ζώο, ο κριός, που συμβόλιζε κατ' άλλους τη γονιμοποιό δύναμη, κατ' άλλους τον αρχηγό ποιμένα, καθώς και το φιδοκέφαλο κηρύκειο του, βρέθηκαν χαραγμένα σε νομίσματα και σε επιγραφές του Ναού.
Όμως, άλλοι έλεγαν πως οι Κάβειροι είναι δύο άρρενες δίδυμοι Θεοί και τους συνέδεαν με τους Διόσκουρους, άλλοι πάλι, πως οι Θεοί ήταν τρεις και κάτω απ’ τα τοπικά ονόματα που τους αποδίδονταν Αξίερος, Αξιόκερσα, Αξιόκερσος, υποδηλώνονταν η Δήμητρα, η Κόρη και ο Ερμής. Άλλοι προσθέτουν και τον Άδη, την Εκάτη, τη Ρέα, τους Κορύβαντες, τον Ουρανό και τη Γαία. Ακόμα και η Αφροδίτη — η Κηρινθία — που ίσως είναι αυτή που παριστάνεται σε περίεργα τρίμαστα γυμνά ειδώλια που βρέθηκαν στις ανασκαφές, φαίνεται να θεωρείται πως ανήκε στους Κάβειρους, τους Μεγάλους Θεούς. Είναι πολύ απροσδιόριστα τόσο ο αριθμός όσο και τα ονόματα τους, έτσι που η σύγχυση γύρω απ’ την προσωπικότητα τους να αυξάνει με το πέρασμα των αιώνων. Ο Στράβων, γράφει: «Διά τους εν Σαμοθράκη τιμωμένους Θεούς πολλοί έχουν είπει ότι είναι οι Κάβειροι οι ίδιοι, αλλ’ ούτε αυτοί οι ειπόντες τούτο, ημπορούν να μας είπουν οποίοι τινές είναι οι Κάβειροι».
Αυτή η πολυπροσωπία, η ταύτηση των Καβείρων με τους περισσότερους Θεούς του ελληνικού μα και του ανατολικού Πανθέου, μια και άλλοι έλεγαν πως και η Κυβέλη συγκαταλέγεται σ' αυτούς, αυτή ή πολυωνυμία πού επιτρέπει στον αμύητο την ελευθερία να λατρεύει, εκεί, κάτω απ’ το όνομα των Μεγ. Θεών, τον Θεό πού τον εκφράζει, οδηγεί στη σκέψη πως στα μυστήρια της Σαμοθράκης φανερώνονταν η γενική και απρόσωπη για την θεότητα θεωρία που ενυπάρχει και στα Ορφικά μυστήρια όπου ο Θεός προσφωνείται «Μέγα πνεύμα», «Μέγας Ελευθερωτής», «Μεγάλη ψυχή του κόσμου», «Λόγος».
Τι ακριβώς γινόταν στις τελετές της Σαμοθράκης, δεν μπορούμε να ξέρουμε γιατί οι μυούμενοι τηρούσαν μυστικά τα τελούμενα. Ο Πλούταρχος γράφει; «Οποίοι τινές είναι οι Κάβειροι και όποια τινά μυστήρια τελούν εις την Μητέρα Ρέαν θα ζητήσω συγγνώμην από τους φιλομαθείς διά την σιωπήν μου αυτήν. Οποία δε η παρακαταθήκη και τα εις αυτήν τελούμενα δεν μοι επιτρέπεται να γράψω». Κι' ό Ηρόδοτος στην «Ευτέρπη» του εξηγώντας ορισμένες θρησκευτικές συνήθειες των Αθηναίων λέγει ότι το έθιμον παρέλαβαν από τους Σαμοθρακίτες. «Όστις δε εμυήθη τα μυστήρια των Καβείρων τα όποια τελούν οι Σαμόθρακες, εκείνος γνωρίζει τι λέγω» και παρακάτω: «Οι Πελασγοί αποδίδουν εις αυτό ιεράν αιτίαν την οποίαν εξηγούν τα μυστήρια της Σαμοθράκης». Και ο Γερμανός αρχαιολόγος και φιλόλογος Αύγουστος Λόμπεκ στη μελέτη του «Αγλαόφαμος» για τη θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων, σηκώνει κατά το κοινώς λεγόμενο ψηλά τα χέρια και ομολογεί: «Ο θέλων να σαφηνίση την φύσιν των Καβειρίων μυστηρίων ματαιοπονεί».
Γνωρίζουμε όμως κάτι πολύ σοβαρό που προκαλεί το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό μας. Γνωρίζουμε πως τα μυστήρια της Σαμοθράκης είχαν πανανθρώπινο χαρακτήρα! Κι' αυτό είναι το θαυμαστό κι' αξιοσημείωτο. Αυτή ακριβώς η προοδευτική τάση, αυτή η παγκοσμιότητα, η απεριόριστη εισδοχή στους κόλπους της θρησκείας παντός προσερχόμενου προς αυτήν, ή χωρίς εξαιρέσεις και διακρίσεις διδασκαλία της. Αυτό είναι που μας εντυπωσιάζει. Είναι γνωστό πως στα Ελευσίνια μυστήρια, η συμμετοχή περιοριζόταν φυλετικά, αποκλειστικά στους Έλληνες και κοινωνικά, μόνο στους ελεύθερους πολίτες. Στα Καβείρια μυστήρια, επιτρεπόταν η συμμετοχή ατόμων αδιαφόρως εθνότητας, ηλικίας, κοινωνικού αξιώματος και φύλου κι' αυτό αποτελεί το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους. Η εξομοίωση — κυρίως των φύλων και των τάξεων — σε μια εποχή τόσο μακρινή που οι γυναίκες θεωρούνταν κατώτερες υπάρξεις και οι δούλοι ατελή όντα, αυτός ο πανανθρώπινος χαρακτήρας των μυστηρίων της Σαμοθράκης, δίνει το μέτρο αξιολογήσεως της ευρύτητας των αντιλήψεων και της καθολικότητας των ιδεών και των αρχών τους και μπορεί να θεωρηθεί — ως προς το σημείο αυτό — ο πρόδρομος της χριστιανικής κοινωνίας. Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, δούλοι, δουλοπάροικοι, αλλοεθνείς, αλλόπιστοι κι' έγχρωμοι, ήταν δεκτοί στη θρησκεία, θεμελιώδης σκοπός των μυστηρίων αυτών ήταν η ηθικοποίηση του ανθρώπου. Με τη μύηση τους αναλάμβαναν ηθικές και κοινωνικές υποχρεώσεις κι' ο Διόδωρος ο Σικελιώτης λέει ότι «οι μυούμενοι εγίνοντο ευσεβέστεροι, δικαιότεροι και κατά πάντα καλλίτεροι».
Όμως, όσο κι' αν ο φιλελευθερισμός του χαρακτήρα των μυστηρίων επέτρεπε την προσέλευση και εισδοχή παντός βουλομένου, όπως προαναφέραμε, υπήρχε ένας ρητός κι' απαράβατος όρος, που αποκλειστικά και μόνο εδώ συναντάμε. Τον όρο αυτό κανείς δεν μπορούσε ν' αποφύγει ή να παρακάμψει. Ήταν η εξομολόγηση! Βασική κι' απαραίτητη προϋπόθεση και προπαρασκευαστικό στάδιο της μυήσεως, ήταν η ψυχική κάθαρση του ανθρώπου που ζητούσε να μυηθεί! Πόσο μακρινός αλλά καρποφόρος πρόγονος εκείνης της περίφημης πράγματι επιταγής πάνω στην κρήνη της Αγιάς Σοφιάς: «Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν». Ταγμένος γι' αυτόν τον σκοπό, την εξομολόγηση δηλαδή, ήταν ειδικός ιερέας αποκαλούμενος Κόης. «Κόης, ο φονέα καθαίρων» που άκουγε τον εξομολογούμενο κι' είχε το αξίωμα να εξαγνίζει ακόμα και τον φονιά που μετάνοιωνε για την πράξη του. Έτσι, εκτός απ’ τη λατρευτική και θρησκευτική έννοια, βλέπουμε πvς τα μυστήρια της Σαμοθράκης, είχαν φιλοσοφική βάση και χαρακτήρα κοινωνικής αρετής.
Ύστερα από την εξομολόγηση και την έγκριση του Κόη και των Ανακτοτελεστών, ο κατηχημένος μπορούσε να προσέλθει στην τελετή της μυήσεως. Πιθανολογείται πως η μύηση γινόταν τη νύχτα, με το φως των δαδιών και λυχναριών των μυημένων που παραβρίσκονταν στην τελετή. Πλήθος είναι τα λυχνάρια που βρέθηκαν στις ανασκαφές με εγχάρακτο το γράμμα Θ δηλωτικό των Μεγάλων Θεών, αλλά και πάμπολλες είναι οι θέσεις για τοποθέτηση των δαδιών που σώζονται στους τοίχους του Ιερού. Ο μυούμενος καθόταν πάνω σε θρόνο γι' αυτό και η τελετή λεγόταν «θρονισμός». Φαίνεται πως σ' αυτό το στάδιο οι μυούντες χόρευαν γύρω απ’ τον μυούμενο. Πολλές μαρτυρίες και κυρίως του Πλούταρχου υπάρχουν γι' αυτή τη φάση της τελετής. «Καθάπερ ειώθασιν εν τω καλουμένω θρονισμώ καθίσαντες τους μυουμένους οι τελούντες κύκλω περιχορεύειν».
Ύστερα από τον θρονισμό, ο ίερέας οδηγούσε τον μύστη στο άβατο του Ιερού κι' εκεί, το νέο μέλος, παρακολουθούσε, είχε δηλαδή την εποπτεία, κάποιας ιερής αναπαράστασης με πιθανό αντικείμενο την έκφραση κοσμογονικών ιδεών στις όποιες πρώτευε η μυστηριώδης τους γενεαλογία. Έτσι, έφθανε στον βαθμό της εποπτείας. Μπροστά στο άβατο του Ιερού υπήρχε επιγραφή, που αποκάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη και που απαγόρευε με λιτό αλλά απόλυτο τρόπο, την είσοδο. «Αμύητον μη εισιέναι». Αργότερα, με την προσέλευση και των Ρωμαίων στα μυστήρια, προσετέθη απαγορευτική επιγραφή και στα Λατινικά. «Deorum sacra qui non acceperunt non intrant».
Στον καινούργιο μύστη προσφέρονταν στεφάνι από ελιά και πορφυρή ζώνη που τον προφύλαγε απ’ τους κινδύνους, ιδιαίτερα τους θαλασσινούς. H μύηση μπορούσε να γίνει σ' οποιαδήποτε εποχή και κυρίως απ’ τον Απρίλη ως τον Σεπτέμβριο, την εποχή κυρίως που η Σαμοθράκη ήταν προσιτή στη ναυσιπλοΐα. Φαίνεται δηλαδή πώς δεν ήταν απαραίτητο να συμπέσει η μύηση με τις ετήσιες πανηγυρικές εκδηλώσεις. Αυτές, διαρκούσαν εννιά μέρες κατά τις όποιες κάθε πόλη απ’ τα νησιά, τη Θράκη και τα Μικρασιατικά παράλια έστελνε τους πρεσβευτάς της. Πρεσβευτή έστελνε ακόμα και η πόλη της Σαμοθράκης κι' αυτό αποδεικνύει ότι το Ιερό δεν θεωρούνταν αυτονόητα ότι ανήκε στο νησί αλλά πως ήταν όλου του κόσμου.
Πριν από τις τελετές έσβυναν γενικά κάθε φωτιά στο νησί κι' έφερναν νέα φλόγα απ’ το ιερό των Καβείρων της Δήλου. Πότε γίνονταν οι γιορτές αυτές; Δεν μπόρεσε να καθορισθεί, ο δε αρχαιολόγος Λέμαν που ήταν επί χρόνια επικεφαλής της Αμερικανικής Αρχαιολογικής αποστολής εκεί, από το γεγονός ότι δίπλα στον αρχαίο ιερό χώρο της Σαμοθράκης βρίσκεται σήμερα εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής που στο πανηγύρι του στις 26 Ιουλίου συγκεντρώνει το σύνολο του πληθυσμού του νησιού, αποτολμά σε σύγγραμμα του την εικασία ότι οι τελετές δυνατόν να γίνον-ταν και τότε τον Ιούλιο μήνα.
Παρ' όλο που η μύηση γίνονταν αποκλειστικά στη Σαμοθράκη, όπου η λατρεία των Καβείρων άρχισε πριν από τον 7ο αιώνα, η διδασκαλία ξαπλώθηκε γρήγορα, πρώτα στα γειτονικά νησιά, Λήμνο, Ίμβρο, Τένεδο, πέρασε στις ακτές της Θράκης και της Ιωνίας και τελικά έφτασε σ' ολόκληρη την Ελλάδα. Σύμφωνα με περιγραφές του Στράβωνα και του Παυσανία αλλά και διαπιστώσεις από ανασκαφές, ιερά των Καβείρων υπήρχαν στη Σύρο, οπού και νόμισμα με τη μορφή τους, στη Θήβα, Δήλο, Πάρο, Χίο, Πέργαμο που επίσης έκοψε σχετικό νόμισμα, ακόμα και στο Ιόνιο, την Κέρκυρα. Μάλιστα ο Παυσανίας, αναφερόμενος στο ιερό των Καβείρων στη Θήβα, λέει ότι ήταν ανέκαθεν «άγιον» και «θαυματουργόν».
Στην θαυματουργήν προστασία των Καβείρων πίστευαν φυσικά και οι μυημένοι, γι' αυτό και φορούσαν πάντα την πορφυρή ζώνη που τους παραδίδονταν μετά τη μύηση καθώς και κάποιο δαχτυλίδι που γίνονταν από μαύρο μαγνητισμένο σιδηρομετάλλευμα τοπικής προελεύσεως και συμ-βόλιζε τον δεσμό του πιστού με τη Μεγάλη Θεά. Οι επιφανέστεροι απ’ τους αρχαίους ήρωες που πέτυχαν στις εκστρατείες και τα εγχειρήματα τους, λέγεται πως ήταν μυημένοι στα Καβείρια, όπως ο Ιάσονας, ο Ηρακλής, ο Άγαμέμνοντας και άλλοι στρατηγοί του Τρωικού πολέμου.
Ο Αριστοφάνης — δεν εξετάζουμε εδώ τη φιλοπαίγμονα ίσως διάθεση του κωμωδού αναφερόμενος στη βεβαιότητα της ανταποκρίσεως των Καβείρων στην επίκληση του μύστη μπρος στον κίνδυνο, λέγει στην «Ειρήνη» του σε κάποια στιγμή πανικού και κινδύνου· «Ει τις υμών εν Σαμοθράκη τυγχάνει μεμυημένος, νυν ευξασθαι καλόν». Μ' αυτό τον τρόπο, ο Αριστοφάνης, αφήνει να εννοηθεί ότι όχι σπάνια πολλοί από τους Αθηναίους θεατές του αποδεικνύονταν μυημένοι στα μυστήρια των Καβείρων.
Όπως αναφέραμε, οι μυημένοι πού ονομάζονταν «ευσεβείς» ανήκαν σ' όλες τις τάξεις και τις φυλές, όμως — και είναι φυσικό αυτό άλλωστε — οι ιστορικοί περιέσωσαν τα ονόματα των πιο σπουδαίων απ’ αυτούς. Έτσι μαθαίνουμε πως πολλοί επιφανείς Έλληνες ήταν μυημένοι στα μυστήρια των Καβείρων όπως ο Ηρόδοτος — πατέρας της Ιστορίας — που μας λέει ότι οι μύστες μάθαιναν να καταλαβαίνουν τη βαθύτερη σημασία των ιθυφαλλικών εικόνων του Ερμή-Καδμίλου, ο Φίλιππος της Μακεδονίας. Ο Πυθαγόρας φέρεται μυημένος στα Καβείρια, λέγεται δε ότι μέρος των θεωριών του έλαβε από την λατρείαν αυτών.
(Ι ά μ β λ ι χ ο ς, Βίος Πυθαγόρου 151). Αλλά και ο Ρωμαίος φιλόσοφος Ουάρρων, καθώς επίσης ο Πείσων, πεθερός του Ιουλίου Καίσαρα και άλλοι.
Επειδή στα χρόνια της ακμής της λατρείας των Καβείρων εθεωρείτο πως το νησί ήταν θεία ιδιοκτησία και ιερή γη, αποτελούσε ασφαλές και ιερό άσυλο. Όποιος κατέφευγε σ' αυτό θεωρούνταν ικέτης και εύρισκε απαραβίαστη ασυλία. Έτσι, ο Περσέας, ο τελευταίος Βασιλιάς της Μακεδονίας, ύστερα απ’ την ήττα του στα 168 π.Χ. απ’ τα Ρωμαϊκά στρατεύματα του Παύλου Αιμίλιου, στη Σαμοθράκη κατέφυγε ικέτης. Επίσης, στη Σαμοθράκη προσέφυγε ζητώντας προστασία και ή βασίλισσα της Αιγύπτου, Αρσινόη, κυνηγημένη απ’ τον αδελφό της Πτολεμαίο τον Κεραυνό. Η Αρσινόη αφιέρωσε αργότερα στους Μεγάλους θεούς περίλαμπρο κυκλικό οικοδόμημα για θυσίες και επίσημες συγκεντρώσεις που χτίστηκε μεταξύ 289-281 και που σύμφωνα με διαπίστωση του Αμερικανού αρχαιολόγου Λέμαν, είναι η μεγαλύτερη γνωστή θόλος της ελληνικής αρχιτεκτονικής. Στη Σαμοθράκη κατέφυγε επίσης ζητώντας άσυλο και ο Πτολεμαίος ο ΣΤ' ο φιλομήτωρ, όταν νικήθηκε απ’ τον Αντίοχο. Ο Πτολεμαίος ο Β' ο φιλάδελφος και η μητέρα του Βερενίκη, αφιέρωσαν στους Μεγάλους Θεούς μεγαλόπρεπο και πλούσια διακοσμημένο κτίριο, μεταξύ 280-264 π.Χ., που ο Λέμαν ονομάζει τολμηρό κατασκεύασμα της ελληνικής μηχανικής.
Οι Κάβειροι εξακολούθησαν να λατρεύονται και τα μυστήρια τους να τελούνται και να προσελκύουν μύστες μέχρι το τέλος του τέταρτου μετά Χριστόν αιώνα. Διαπιστώθηκε από τις ανασκαφές ότι οι Ρωμαίοι περιτείχισαν τον ιερό χώρο και πως παρ' όλο που μεγάλες καταστροφές σημειώθηκαν στα 200 μ.Χ. πιθανώς από σεισμό, αμέσως έγιναν αναστηλώσεις και αποκαταστάσεις των ζημιών σε μεγάλη έκταση. Ο ιερός χώρος εξακολούθησε να ακμάζει, η φήμη του παρέμεινε αμείωτη και ηαρχαία θρησκεία είχε πάντα τους πιστούς της, ως το τέλος του 4ου μ.Χ. αιώνα οπότε εγκαταλείφθηκε και λίγο παρ' έκει εγκαταστάθηκε η νέα θρησκεία. Στα μέσα του 6ου αιώνα μ.Χ. καταστρεπτικός σεισμός ισοπέδωσε ό,τι απόμεινε ορθό. Ό,τι βρίσκεται σήμερα απείραχτο, οφείλεται στη στοργική αγάπη των πουρναριών που βλάστησαν εκεί στο διάβα των αιώνων και προφύλαξαν — κατά το δυνατό — τα ερείπια απ’ την πεινασμένη ανάγκη και την φριχτή άγνοια των ασβεστάδων της περιοχής.
Η τοποθεσία όπου η αρχαιολογική σκαπάνη αποκάλυψε τον ιερό χώρο της Σαμοθράκης — κάπου 50 όλα κι' όλα στρέμματα τόπο — είναι ειδυλλιακώτατη. Δίπλα σ' ένα βραχώδες ακρωτήρι, που αποτελούσε τον βραχίονα του παλιού λιμανιού, κοντά σε άφθονες και γάργαρες πηγές κι' ένα δάσος από αιωνόβια πλατάνια και χαριτωμένες ροδοδάφνες, υψώνονται ξανά πάλι, λίγοι πάλλευκοι από θάσιο μάρμαρο κίονες του Ιερού.
Δίπλα τους, το ανάκτορο, το τέμενος, το Αρσινόειο, ο οίκος των αφιερωμάτων, το Πτολεμάϊον, ο μέγας βωμός, το θέατρο, η κρήνη της Νίκης. Πάνωθέ τους, οι πύργοι των Γατελούζων, χοντροειδή κατασκευάσματα του Μεσαίωνα, έρχονται σε τρανταχτή αντίθεση με τη μαρμάρινη νταντέλλα απ’ τα λευκά περίτεχνα κιονόκρανα.
ΠΗΓΕΣ:
1. Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό «Ήλιος» στις λ. Κάβειροι, Καβείρια Μυστήρια, Ορφεϋς κλπ.
2. Ηροδότου, Ιστορίαι. Μετάφρ. Ε. Πανέτσου. Βιβλ. ΙΙ (Ευτέρπη), τ. Α', Αθήναι 1959, σ. 276-531, έκδ. Πάπυρος.
3. Καρόλου Λέμαν, Σαμοθράκη. Οδηγός διά τας ανασκαφάς και το Μουσειον, Μετάφρ. εκ του Αγγλικού Χρ. Ι. Αποστολίδη, «θρακικά», τ. 26(1957), σ. 215-287.
4. Πλουτάρχου, Βίοι Παράλληλοι. Μετάφρ. Α. Ι. Πουρνάρα, τ. Α'-Β', Αθήναι 1953, έκδ. Πάπυρος.
5. Πλουτάρχου, Αποφθέγματα.
6.Αχιλλέως Σαμοθράκη, Τα μυστήρια των Αρχαίων Ελλήνων.
(αποσπασμα απο κειμενο της Σοφιας Κλημη Παναγιωτοπουλου)
Στην αρχαία Ελλάδα, που εξανθρώπισε τους θεούς της, οι μύθοι αποτελούν τη βάση του θρησκευτικού και κοινωνικού βίου των Ελλήνων. Δημιουργούνται απ’ τους ποιητές, τους μουσουργούς, μεταδίδονται από γενιά σε γενιά απ’ τους ραψωδούς κι' αποτελούν, θα λέγαμε, μια λαϊκή θρησκεία που σκοπό έχει να διαπαιδαγωγήσει, να σωφρονίσει, να φέρει φόβο Θεού, να δώσει ινδάλματα προς παραδειγματισμό και παραδείγματα προς αποτροπιασμό. Γιατί η ποίηση και προ παντός του Ησίοδου θεωρούνταν ότι ήταν το ασφαλέστερο και τελειότερο μέσο διαπαιδαγώγησης. Ο Όμηρος αποκαλούσε τους ποιητές «σωφρονιστάς» και οι νέοι διδάσκονταν, κυρίως με ποιήματα, για σωφρονισμό και ανάπτυξη σωστού χαρακτήρα.
Όμως, η αληθινή σημασία των μύθων, διατηρήθηκε και παραδόθηκε στους λίγους, τους ανήσυχους, τους ανικανοποίητους, σαν μυστήριο. Διασώθηκε μόνο από μερικές θρησκευτικές εταιρίες που τα μέλη τους κατηχούσαν ιερείς κληρονομικοί. Σύμφωνα με τον Παπαρρηγόπουλο: «Εις τα ιερά ταύτα ιδρύματα, μετά διαφόρους προκαταρκτικάς τελετάς, επετρέπετο τελευταίον, αν και υπό τον όρον αυστηρότατης εχεμύθειας, η ακρόασις της αρχαίας και κοσμογονικής διδασκαλίας, διά της οποίας απεκαλύπτετο ο προορισμός του ανθρώπου και η βεβαιότης της μετά θάνατον αμοιβής ή τιμωρίας, ταύτα δε απηλλαγμένα των ποιητικών παραμορφώσεων και των συμβόλων και αλληγοριών διά των οποίων εξηκολούθουν περικαλυπτόμενα ως προς τον κοινόν όχλον».
Τους πυρήνες των θρησκευτικών αυτών εταιριών, αποτελούσαν οι Ορφικοί ιερείς, οι Βακχικοί, οι των Ελευσίνιων και των Μυστηρίων της Σαμοθράκης. Βλέπουμε, λοιπόν, πώς στη Σαμοθράκη τελούνταν «μυστήρια» και μάλιστα σύμφωνα με μαρτυρίες οι πρόγονοι των Ελευσίνιων και των Διονυσίων, που κι' αυτά έχουν τις ρίζες τους στην πανάρχαια Θράκη, αφού η λέξη «θρησκεία» αλλά και ή θρησκεία των Ελλήνων έχουν την καταγωγή τους σ' αυτήν. Στο Λεξικό Σουΐδα αναφέρεται: «Λέγεται, ως πρώτος Ορφεύς Θραξ ετεχνολόγησε τα Ελλήνων μυστήρια. Και το τιμάν Θεόν θρησκεύειν εκάλεσαν, ως Θρακίας ούσης της ευρέσεως». Ο Απολλόδωρος λέει: «Εύρε δε Ορφεύς και τα Διονύσια μυστήρια», αλλού: «Πρώτος Ορφεύς μυστήρια θεών είναι παρέδωκεν. Όθεν και θρησκεία το μυστήριον καλείται από του Θρακός Ορφέως» και αλλού: «Θρήσκος εκ του θραξ θρακός. Και θρησκεία παρά την των Θρακών επιμέλειαν την προς το θείον και την Ορφέως ιερουργίαν? ούτος γαρ πρώτος εξεύρε την προς το θείον έννοιαν».
Η Σαμοθράκη, με τον σκοτεινό όγκο των βουνών της πού φτάνουν τα 1800 μέτρα, ξεπετιέται κι' υψώνεται απότομα μέσ' απ’ τη θάλασσα εκεί στον μυχό του βόρειου Αιγαίου, στο θρακικό πέλαγος. Είναι πάνω στο δρόμο για τα στενά του Ελλήσποντου, στο δρόμο για τη μαύρη θάλασσα κι' αποτελούσε την ελπίδα και την καταφυγή των θαλασσομάχων από τότε πού οι θαλασσινοί δρόμοι ανοίχτηκαν στην εξερεύνηση, το εμπόριο και τον αποικισμό. Είχε δικό της στόλο που μάλιστα μια μικρή του μοίρα πήρε μέρος στη ναυμαχία της Σαλαμίνας κι' αποτέλεσε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Έκοψε δικά της νομίσματα, έχοντας δε και κτήση στην απέναντι θρακική ακτή, την «περαία», είχε τον πραγματικό έλεγχο πάνω στον θαλασσινό δρόμο που οδηγούσε στα Δαρδανέλλια.
Όμως, τη σπουδαιότητα της ώφειλε, πρώτα-πρώτα και κυρίως, στη φήμη των Μεγάλων θεών και τη μυστική λατρεία τους. Ο Όμηρος, αναφέρεται σ' αυτήν με το επίθετο «Ζαθέη» δηλαδή σεπτή και αγιωτάτη και επίσης την ονομάζει «ιερά χώρα». «Ζαθέη Σαμοθράκη ένθα και όργια φρικτά Θεών άρρητα βροτοΐσιν». (Σεπτή και αγιωτάτη Σαμοθράκη όπου τελετές που προκαλούν ρίγος φόβου γίνονται για χάρη των θεών, οι όποιες είναι απόρρητες στους κοινούς θνητούς).
Οι τελετές, τα μυστήρια, οι ιερουργίες που τελούνταν στη Σαμοθράκη, γίνονταν για να τιμηθούν οι Θεοί Κάβειροι. Ποιοι ήταν αυτοί; Πρώτη, η Μεγάλη Μητέρα, η μητέρα γη. Στην τοπική γλώσσα — που διατηρήθηκε σαν γλώσσα των τελετών — λεγόταν Αξίερος. Ταυτίζονταν με την Δήμητρα και την αποκαλούσαν Ηλέκτρα — δηλαδή φωτοδότρα — Λαμπρή, Στρατηγίδα και Ηγέτιδα. Η μορφή της, εικονίζονταν στα νομίσματα της Σαμοθράκης ανάμεσα σε δυο λιοντάρια. Μαζί με την Μεγάλη Μητέρα λατρεύονταν ο σύζυγός της, ένας ιθυφαλλικός θεός της γονιμότητας που το όνομά του ήταν Καδμίλος και που πολλές φορές ταυτίζονταν με τον Ερμή γιατί τα σύμβολα αυτού του Θεού, δηλαδή το ιερό του ζώο, ο κριός, που συμβόλιζε κατ' άλλους τη γονιμοποιό δύναμη, κατ' άλλους τον αρχηγό ποιμένα, καθώς και το φιδοκέφαλο κηρύκειο του, βρέθηκαν χαραγμένα σε νομίσματα και σε επιγραφές του Ναού.
Όμως, άλλοι έλεγαν πως οι Κάβειροι είναι δύο άρρενες δίδυμοι Θεοί και τους συνέδεαν με τους Διόσκουρους, άλλοι πάλι, πως οι Θεοί ήταν τρεις και κάτω απ’ τα τοπικά ονόματα που τους αποδίδονταν Αξίερος, Αξιόκερσα, Αξιόκερσος, υποδηλώνονταν η Δήμητρα, η Κόρη και ο Ερμής. Άλλοι προσθέτουν και τον Άδη, την Εκάτη, τη Ρέα, τους Κορύβαντες, τον Ουρανό και τη Γαία. Ακόμα και η Αφροδίτη — η Κηρινθία — που ίσως είναι αυτή που παριστάνεται σε περίεργα τρίμαστα γυμνά ειδώλια που βρέθηκαν στις ανασκαφές, φαίνεται να θεωρείται πως ανήκε στους Κάβειρους, τους Μεγάλους Θεούς. Είναι πολύ απροσδιόριστα τόσο ο αριθμός όσο και τα ονόματα τους, έτσι που η σύγχυση γύρω απ’ την προσωπικότητα τους να αυξάνει με το πέρασμα των αιώνων. Ο Στράβων, γράφει: «Διά τους εν Σαμοθράκη τιμωμένους Θεούς πολλοί έχουν είπει ότι είναι οι Κάβειροι οι ίδιοι, αλλ’ ούτε αυτοί οι ειπόντες τούτο, ημπορούν να μας είπουν οποίοι τινές είναι οι Κάβειροι».
Αυτή η πολυπροσωπία, η ταύτηση των Καβείρων με τους περισσότερους Θεούς του ελληνικού μα και του ανατολικού Πανθέου, μια και άλλοι έλεγαν πως και η Κυβέλη συγκαταλέγεται σ' αυτούς, αυτή ή πολυωνυμία πού επιτρέπει στον αμύητο την ελευθερία να λατρεύει, εκεί, κάτω απ’ το όνομα των Μεγ. Θεών, τον Θεό πού τον εκφράζει, οδηγεί στη σκέψη πως στα μυστήρια της Σαμοθράκης φανερώνονταν η γενική και απρόσωπη για την θεότητα θεωρία που ενυπάρχει και στα Ορφικά μυστήρια όπου ο Θεός προσφωνείται «Μέγα πνεύμα», «Μέγας Ελευθερωτής», «Μεγάλη ψυχή του κόσμου», «Λόγος».
Τι ακριβώς γινόταν στις τελετές της Σαμοθράκης, δεν μπορούμε να ξέρουμε γιατί οι μυούμενοι τηρούσαν μυστικά τα τελούμενα. Ο Πλούταρχος γράφει; «Οποίοι τινές είναι οι Κάβειροι και όποια τινά μυστήρια τελούν εις την Μητέρα Ρέαν θα ζητήσω συγγνώμην από τους φιλομαθείς διά την σιωπήν μου αυτήν. Οποία δε η παρακαταθήκη και τα εις αυτήν τελούμενα δεν μοι επιτρέπεται να γράψω». Κι' ό Ηρόδοτος στην «Ευτέρπη» του εξηγώντας ορισμένες θρησκευτικές συνήθειες των Αθηναίων λέγει ότι το έθιμον παρέλαβαν από τους Σαμοθρακίτες. «Όστις δε εμυήθη τα μυστήρια των Καβείρων τα όποια τελούν οι Σαμόθρακες, εκείνος γνωρίζει τι λέγω» και παρακάτω: «Οι Πελασγοί αποδίδουν εις αυτό ιεράν αιτίαν την οποίαν εξηγούν τα μυστήρια της Σαμοθράκης». Και ο Γερμανός αρχαιολόγος και φιλόλογος Αύγουστος Λόμπεκ στη μελέτη του «Αγλαόφαμος» για τη θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων, σηκώνει κατά το κοινώς λεγόμενο ψηλά τα χέρια και ομολογεί: «Ο θέλων να σαφηνίση την φύσιν των Καβειρίων μυστηρίων ματαιοπονεί».
Γνωρίζουμε όμως κάτι πολύ σοβαρό που προκαλεί το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό μας. Γνωρίζουμε πως τα μυστήρια της Σαμοθράκης είχαν πανανθρώπινο χαρακτήρα! Κι' αυτό είναι το θαυμαστό κι' αξιοσημείωτο. Αυτή ακριβώς η προοδευτική τάση, αυτή η παγκοσμιότητα, η απεριόριστη εισδοχή στους κόλπους της θρησκείας παντός προσερχόμενου προς αυτήν, ή χωρίς εξαιρέσεις και διακρίσεις διδασκαλία της. Αυτό είναι που μας εντυπωσιάζει. Είναι γνωστό πως στα Ελευσίνια μυστήρια, η συμμετοχή περιοριζόταν φυλετικά, αποκλειστικά στους Έλληνες και κοινωνικά, μόνο στους ελεύθερους πολίτες. Στα Καβείρια μυστήρια, επιτρεπόταν η συμμετοχή ατόμων αδιαφόρως εθνότητας, ηλικίας, κοινωνικού αξιώματος και φύλου κι' αυτό αποτελεί το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους. Η εξομοίωση — κυρίως των φύλων και των τάξεων — σε μια εποχή τόσο μακρινή που οι γυναίκες θεωρούνταν κατώτερες υπάρξεις και οι δούλοι ατελή όντα, αυτός ο πανανθρώπινος χαρακτήρας των μυστηρίων της Σαμοθράκης, δίνει το μέτρο αξιολογήσεως της ευρύτητας των αντιλήψεων και της καθολικότητας των ιδεών και των αρχών τους και μπορεί να θεωρηθεί — ως προς το σημείο αυτό — ο πρόδρομος της χριστιανικής κοινωνίας. Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, δούλοι, δουλοπάροικοι, αλλοεθνείς, αλλόπιστοι κι' έγχρωμοι, ήταν δεκτοί στη θρησκεία, θεμελιώδης σκοπός των μυστηρίων αυτών ήταν η ηθικοποίηση του ανθρώπου. Με τη μύηση τους αναλάμβαναν ηθικές και κοινωνικές υποχρεώσεις κι' ο Διόδωρος ο Σικελιώτης λέει ότι «οι μυούμενοι εγίνοντο ευσεβέστεροι, δικαιότεροι και κατά πάντα καλλίτεροι».
Όμως, όσο κι' αν ο φιλελευθερισμός του χαρακτήρα των μυστηρίων επέτρεπε την προσέλευση και εισδοχή παντός βουλομένου, όπως προαναφέραμε, υπήρχε ένας ρητός κι' απαράβατος όρος, που αποκλειστικά και μόνο εδώ συναντάμε. Τον όρο αυτό κανείς δεν μπορούσε ν' αποφύγει ή να παρακάμψει. Ήταν η εξομολόγηση! Βασική κι' απαραίτητη προϋπόθεση και προπαρασκευαστικό στάδιο της μυήσεως, ήταν η ψυχική κάθαρση του ανθρώπου που ζητούσε να μυηθεί! Πόσο μακρινός αλλά καρποφόρος πρόγονος εκείνης της περίφημης πράγματι επιταγής πάνω στην κρήνη της Αγιάς Σοφιάς: «Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν». Ταγμένος γι' αυτόν τον σκοπό, την εξομολόγηση δηλαδή, ήταν ειδικός ιερέας αποκαλούμενος Κόης. «Κόης, ο φονέα καθαίρων» που άκουγε τον εξομολογούμενο κι' είχε το αξίωμα να εξαγνίζει ακόμα και τον φονιά που μετάνοιωνε για την πράξη του. Έτσι, εκτός απ’ τη λατρευτική και θρησκευτική έννοια, βλέπουμε πvς τα μυστήρια της Σαμοθράκης, είχαν φιλοσοφική βάση και χαρακτήρα κοινωνικής αρετής.
Ύστερα από την εξομολόγηση και την έγκριση του Κόη και των Ανακτοτελεστών, ο κατηχημένος μπορούσε να προσέλθει στην τελετή της μυήσεως. Πιθανολογείται πως η μύηση γινόταν τη νύχτα, με το φως των δαδιών και λυχναριών των μυημένων που παραβρίσκονταν στην τελετή. Πλήθος είναι τα λυχνάρια που βρέθηκαν στις ανασκαφές με εγχάρακτο το γράμμα Θ δηλωτικό των Μεγάλων Θεών, αλλά και πάμπολλες είναι οι θέσεις για τοποθέτηση των δαδιών που σώζονται στους τοίχους του Ιερού. Ο μυούμενος καθόταν πάνω σε θρόνο γι' αυτό και η τελετή λεγόταν «θρονισμός». Φαίνεται πως σ' αυτό το στάδιο οι μυούντες χόρευαν γύρω απ’ τον μυούμενο. Πολλές μαρτυρίες και κυρίως του Πλούταρχου υπάρχουν γι' αυτή τη φάση της τελετής. «Καθάπερ ειώθασιν εν τω καλουμένω θρονισμώ καθίσαντες τους μυουμένους οι τελούντες κύκλω περιχορεύειν».
Ύστερα από τον θρονισμό, ο ίερέας οδηγούσε τον μύστη στο άβατο του Ιερού κι' εκεί, το νέο μέλος, παρακολουθούσε, είχε δηλαδή την εποπτεία, κάποιας ιερής αναπαράστασης με πιθανό αντικείμενο την έκφραση κοσμογονικών ιδεών στις όποιες πρώτευε η μυστηριώδης τους γενεαλογία. Έτσι, έφθανε στον βαθμό της εποπτείας. Μπροστά στο άβατο του Ιερού υπήρχε επιγραφή, που αποκάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη και που απαγόρευε με λιτό αλλά απόλυτο τρόπο, την είσοδο. «Αμύητον μη εισιέναι». Αργότερα, με την προσέλευση και των Ρωμαίων στα μυστήρια, προσετέθη απαγορευτική επιγραφή και στα Λατινικά. «Deorum sacra qui non acceperunt non intrant».
Στον καινούργιο μύστη προσφέρονταν στεφάνι από ελιά και πορφυρή ζώνη που τον προφύλαγε απ’ τους κινδύνους, ιδιαίτερα τους θαλασσινούς. H μύηση μπορούσε να γίνει σ' οποιαδήποτε εποχή και κυρίως απ’ τον Απρίλη ως τον Σεπτέμβριο, την εποχή κυρίως που η Σαμοθράκη ήταν προσιτή στη ναυσιπλοΐα. Φαίνεται δηλαδή πώς δεν ήταν απαραίτητο να συμπέσει η μύηση με τις ετήσιες πανηγυρικές εκδηλώσεις. Αυτές, διαρκούσαν εννιά μέρες κατά τις όποιες κάθε πόλη απ’ τα νησιά, τη Θράκη και τα Μικρασιατικά παράλια έστελνε τους πρεσβευτάς της. Πρεσβευτή έστελνε ακόμα και η πόλη της Σαμοθράκης κι' αυτό αποδεικνύει ότι το Ιερό δεν θεωρούνταν αυτονόητα ότι ανήκε στο νησί αλλά πως ήταν όλου του κόσμου.
Πριν από τις τελετές έσβυναν γενικά κάθε φωτιά στο νησί κι' έφερναν νέα φλόγα απ’ το ιερό των Καβείρων της Δήλου. Πότε γίνονταν οι γιορτές αυτές; Δεν μπόρεσε να καθορισθεί, ο δε αρχαιολόγος Λέμαν που ήταν επί χρόνια επικεφαλής της Αμερικανικής Αρχαιολογικής αποστολής εκεί, από το γεγονός ότι δίπλα στον αρχαίο ιερό χώρο της Σαμοθράκης βρίσκεται σήμερα εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής που στο πανηγύρι του στις 26 Ιουλίου συγκεντρώνει το σύνολο του πληθυσμού του νησιού, αποτολμά σε σύγγραμμα του την εικασία ότι οι τελετές δυνατόν να γίνον-ταν και τότε τον Ιούλιο μήνα.
Παρ' όλο που η μύηση γίνονταν αποκλειστικά στη Σαμοθράκη, όπου η λατρεία των Καβείρων άρχισε πριν από τον 7ο αιώνα, η διδασκαλία ξαπλώθηκε γρήγορα, πρώτα στα γειτονικά νησιά, Λήμνο, Ίμβρο, Τένεδο, πέρασε στις ακτές της Θράκης και της Ιωνίας και τελικά έφτασε σ' ολόκληρη την Ελλάδα. Σύμφωνα με περιγραφές του Στράβωνα και του Παυσανία αλλά και διαπιστώσεις από ανασκαφές, ιερά των Καβείρων υπήρχαν στη Σύρο, οπού και νόμισμα με τη μορφή τους, στη Θήβα, Δήλο, Πάρο, Χίο, Πέργαμο που επίσης έκοψε σχετικό νόμισμα, ακόμα και στο Ιόνιο, την Κέρκυρα. Μάλιστα ο Παυσανίας, αναφερόμενος στο ιερό των Καβείρων στη Θήβα, λέει ότι ήταν ανέκαθεν «άγιον» και «θαυματουργόν».
Στην θαυματουργήν προστασία των Καβείρων πίστευαν φυσικά και οι μυημένοι, γι' αυτό και φορούσαν πάντα την πορφυρή ζώνη που τους παραδίδονταν μετά τη μύηση καθώς και κάποιο δαχτυλίδι που γίνονταν από μαύρο μαγνητισμένο σιδηρομετάλλευμα τοπικής προελεύσεως και συμ-βόλιζε τον δεσμό του πιστού με τη Μεγάλη Θεά. Οι επιφανέστεροι απ’ τους αρχαίους ήρωες που πέτυχαν στις εκστρατείες και τα εγχειρήματα τους, λέγεται πως ήταν μυημένοι στα Καβείρια, όπως ο Ιάσονας, ο Ηρακλής, ο Άγαμέμνοντας και άλλοι στρατηγοί του Τρωικού πολέμου.
Ο Αριστοφάνης — δεν εξετάζουμε εδώ τη φιλοπαίγμονα ίσως διάθεση του κωμωδού αναφερόμενος στη βεβαιότητα της ανταποκρίσεως των Καβείρων στην επίκληση του μύστη μπρος στον κίνδυνο, λέγει στην «Ειρήνη» του σε κάποια στιγμή πανικού και κινδύνου· «Ει τις υμών εν Σαμοθράκη τυγχάνει μεμυημένος, νυν ευξασθαι καλόν». Μ' αυτό τον τρόπο, ο Αριστοφάνης, αφήνει να εννοηθεί ότι όχι σπάνια πολλοί από τους Αθηναίους θεατές του αποδεικνύονταν μυημένοι στα μυστήρια των Καβείρων.
Όπως αναφέραμε, οι μυημένοι πού ονομάζονταν «ευσεβείς» ανήκαν σ' όλες τις τάξεις και τις φυλές, όμως — και είναι φυσικό αυτό άλλωστε — οι ιστορικοί περιέσωσαν τα ονόματα των πιο σπουδαίων απ’ αυτούς. Έτσι μαθαίνουμε πως πολλοί επιφανείς Έλληνες ήταν μυημένοι στα μυστήρια των Καβείρων όπως ο Ηρόδοτος — πατέρας της Ιστορίας — που μας λέει ότι οι μύστες μάθαιναν να καταλαβαίνουν τη βαθύτερη σημασία των ιθυφαλλικών εικόνων του Ερμή-Καδμίλου, ο Φίλιππος της Μακεδονίας. Ο Πυθαγόρας φέρεται μυημένος στα Καβείρια, λέγεται δε ότι μέρος των θεωριών του έλαβε από την λατρείαν αυτών.
(Ι ά μ β λ ι χ ο ς, Βίος Πυθαγόρου 151). Αλλά και ο Ρωμαίος φιλόσοφος Ουάρρων, καθώς επίσης ο Πείσων, πεθερός του Ιουλίου Καίσαρα και άλλοι.
Επειδή στα χρόνια της ακμής της λατρείας των Καβείρων εθεωρείτο πως το νησί ήταν θεία ιδιοκτησία και ιερή γη, αποτελούσε ασφαλές και ιερό άσυλο. Όποιος κατέφευγε σ' αυτό θεωρούνταν ικέτης και εύρισκε απαραβίαστη ασυλία. Έτσι, ο Περσέας, ο τελευταίος Βασιλιάς της Μακεδονίας, ύστερα απ’ την ήττα του στα 168 π.Χ. απ’ τα Ρωμαϊκά στρατεύματα του Παύλου Αιμίλιου, στη Σαμοθράκη κατέφυγε ικέτης. Επίσης, στη Σαμοθράκη προσέφυγε ζητώντας προστασία και ή βασίλισσα της Αιγύπτου, Αρσινόη, κυνηγημένη απ’ τον αδελφό της Πτολεμαίο τον Κεραυνό. Η Αρσινόη αφιέρωσε αργότερα στους Μεγάλους θεούς περίλαμπρο κυκλικό οικοδόμημα για θυσίες και επίσημες συγκεντρώσεις που χτίστηκε μεταξύ 289-281 και που σύμφωνα με διαπίστωση του Αμερικανού αρχαιολόγου Λέμαν, είναι η μεγαλύτερη γνωστή θόλος της ελληνικής αρχιτεκτονικής. Στη Σαμοθράκη κατέφυγε επίσης ζητώντας άσυλο και ο Πτολεμαίος ο ΣΤ' ο φιλομήτωρ, όταν νικήθηκε απ’ τον Αντίοχο. Ο Πτολεμαίος ο Β' ο φιλάδελφος και η μητέρα του Βερενίκη, αφιέρωσαν στους Μεγάλους Θεούς μεγαλόπρεπο και πλούσια διακοσμημένο κτίριο, μεταξύ 280-264 π.Χ., που ο Λέμαν ονομάζει τολμηρό κατασκεύασμα της ελληνικής μηχανικής.
Οι Κάβειροι εξακολούθησαν να λατρεύονται και τα μυστήρια τους να τελούνται και να προσελκύουν μύστες μέχρι το τέλος του τέταρτου μετά Χριστόν αιώνα. Διαπιστώθηκε από τις ανασκαφές ότι οι Ρωμαίοι περιτείχισαν τον ιερό χώρο και πως παρ' όλο που μεγάλες καταστροφές σημειώθηκαν στα 200 μ.Χ. πιθανώς από σεισμό, αμέσως έγιναν αναστηλώσεις και αποκαταστάσεις των ζημιών σε μεγάλη έκταση. Ο ιερός χώρος εξακολούθησε να ακμάζει, η φήμη του παρέμεινε αμείωτη και ηαρχαία θρησκεία είχε πάντα τους πιστούς της, ως το τέλος του 4ου μ.Χ. αιώνα οπότε εγκαταλείφθηκε και λίγο παρ' έκει εγκαταστάθηκε η νέα θρησκεία. Στα μέσα του 6ου αιώνα μ.Χ. καταστρεπτικός σεισμός ισοπέδωσε ό,τι απόμεινε ορθό. Ό,τι βρίσκεται σήμερα απείραχτο, οφείλεται στη στοργική αγάπη των πουρναριών που βλάστησαν εκεί στο διάβα των αιώνων και προφύλαξαν — κατά το δυνατό — τα ερείπια απ’ την πεινασμένη ανάγκη και την φριχτή άγνοια των ασβεστάδων της περιοχής.
Η τοποθεσία όπου η αρχαιολογική σκαπάνη αποκάλυψε τον ιερό χώρο της Σαμοθράκης — κάπου 50 όλα κι' όλα στρέμματα τόπο — είναι ειδυλλιακώτατη. Δίπλα σ' ένα βραχώδες ακρωτήρι, που αποτελούσε τον βραχίονα του παλιού λιμανιού, κοντά σε άφθονες και γάργαρες πηγές κι' ένα δάσος από αιωνόβια πλατάνια και χαριτωμένες ροδοδάφνες, υψώνονται ξανά πάλι, λίγοι πάλλευκοι από θάσιο μάρμαρο κίονες του Ιερού.
Δίπλα τους, το ανάκτορο, το τέμενος, το Αρσινόειο, ο οίκος των αφιερωμάτων, το Πτολεμάϊον, ο μέγας βωμός, το θέατρο, η κρήνη της Νίκης. Πάνωθέ τους, οι πύργοι των Γατελούζων, χοντροειδή κατασκευάσματα του Μεσαίωνα, έρχονται σε τρανταχτή αντίθεση με τη μαρμάρινη νταντέλλα απ’ τα λευκά περίτεχνα κιονόκρανα.
ΠΗΓΕΣ:
1. Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό «Ήλιος» στις λ. Κάβειροι, Καβείρια Μυστήρια, Ορφεϋς κλπ.
2. Ηροδότου, Ιστορίαι. Μετάφρ. Ε. Πανέτσου. Βιβλ. ΙΙ (Ευτέρπη), τ. Α', Αθήναι 1959, σ. 276-531, έκδ. Πάπυρος.
3. Καρόλου Λέμαν, Σαμοθράκη. Οδηγός διά τας ανασκαφάς και το Μουσειον, Μετάφρ. εκ του Αγγλικού Χρ. Ι. Αποστολίδη, «θρακικά», τ. 26(1957), σ. 215-287.
4. Πλουτάρχου, Βίοι Παράλληλοι. Μετάφρ. Α. Ι. Πουρνάρα, τ. Α'-Β', Αθήναι 1953, έκδ. Πάπυρος.
5. Πλουτάρχου, Αποφθέγματα.
6.Αχιλλέως Σαμοθράκη, Τα μυστήρια των Αρχαίων Ελλήνων.
nostos- Supreme Member
-
Αριθμός μηνυμάτων : 3156
Τόπος : Αθηνα
Registration date : 26/08/2009
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ;
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού
Εδώ και περισσότερες από δύο δεκαετίες αναβίωσε στο δύσμοιρο τόπο μας μια νέα μορφή αντιχριστιανικής πολεμικής δίνης. Ακούει στο όνομα «αρχαιολατρία» και έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα παλαιοτέρων αντιχριστιανικών πρακτικών. Το σύγχρονο «αρχαιολατρικό» κίνημα συνεχίζει με την ίδια ή και σφοδρότερη ορμή τον πόλεμο κατά της Εκκλησίας του Χριστού, όπως έκανε στο παρελθόν, χωρίς αποτέλεσμα, ο αθεϊστικός ορθολογισμός, ο μαρξισμός, ο μηδενισμός και γενικά η υλιστική ιδεολογία.
Έχει αποδειχθεί περίτρανα, πως η «αρχαιολατρία» είναι γέννημα αυτών των παταγωδώς χρεοκοπημένων ιδεολογιών. Μέσα από τα ερείπιά τους ξεπήδησε ένας περίεργος έρωτας για το απώτερο παρελθόν και ιδιαίτερα για τα θρησκευτικά μορφώματα της προχριστιανικής αρχαιότητας. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι οι ιθύνοντες των περισσοτέρων αρχαιολατρικών ομάδων ανήκαν στο παρελθόν είτε στη μαρξιστική ιδεολογία, είτε σε αναρχικές και περιθωριακές ομάδες, είτε στην υλιστική και μηδενιστική αστική διανόηση. Το πώς βεβαίως πρώην άθεοι μαρξιστές ή αστοί μηδενιστές έγιναν ξαφνικά φανατικοί θρησκευόμενοι, λάτρεις της αρχαίας θρησκείας, είναι ένα ερώτημα το οποίο χρήζει ιδιαίτερης επιστημονικής έρευνας!
Κύριος στόχος τους (ίσως και μοναδικός) είναι να πλήξουν το Χριστιανισμό. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται οι ίδιες μέθοδοι και οι πηγές πολεμικής, που χρησιμοποιούνταν εδώ και αιώνες. Θεωρίες, οι οποίες έχουν καταρριφθεί πανηγυρικά ως ψευδείς και ανυπόστατες, πλασάρονται ως «νέα συνταρακτικά ντοκουμέντα, τα οποία θα γκρεμίσουν το χριστιανικό οικοδόμημα»! Διαστρεβλώνουν την ιστορία και κακοποιούν βάναυσα την ιστορική πραγματικότητα προκειμένου να διευκολύνουν το πολεμικό τους έργο κατά της Εκκλησίας.
Ξεφυλλίζοντας τα πάμπολλα περιοδικά και περιδιαβαίνοντας τις δαιδαλώδεις ιστοσελίδες του χώρου της ελληνικής και ξένης «αρχαιολατρίας», διαπιστώνουμε ένα απίστευτο μίσος κατά της Χριστιανικής Εκκλησίας. Συναντούμε μια πρωτόγνωρη προσπάθεια να σπιλωθεί το θείο πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που συχνά φθάνει σε ακρότητες χυδαίων ύβρεων. Βλέπουμε με έκπληξη μια πρωτοφανή παραχάραξη πληθώρας ιστορικών γεγονότων, για να «αποδειχθεί» ο Χριστιανισμός ως «η κύρια πηγή της κακοδαιμονίας του κόσμου», ως «το προαιώνιο άχθος της ανθρωπότητας», ως «η ισχυρή τροχοπέδη της προόδου και της επιστήμης», ως «σκοταδιστική και αντιδραστική συντεχνία των παπάδων» και άλλα απίστευτα! Βιώνουμε, ως χριστιανοί ένα, άνευ προηγουμένου, κλίμα απειλών και τρομοκρατίας, το οποίο εκτείνεται και ως αυτή την φυσική μας εξόντωση!
Εκεί που εστιάζουν περισσότερο τις εσκεμμένες ιστορικές στρεβλώσεις τους είναι η ανυπόστατη και αντιεπιστημονική άποψη ότι δήθεν ο Χριστιανισμός επιβλήθηκε δια της βίας στα πρωτοβυζαντινά χρόνια, προκαλώντας «ανείπωτες σφαγές, δηώσεις και καταστροφές» κατά των «αυτόχθονων» εθνικών θρησκειών. Ειδικά οι Έλληνες «αρχαιολάτρες» προσάπτουν στην Εκκλησία τη χιλιοειπωμένη κατηγορία ότι δήθεν αυτή «κατέσφαξε τους Έλληνες και κατέστρεψε τον ελληνικό πολιτισμό». Έχουν ως αρχή και προσφιλή μέθοδο να απομονώνουν ορισμένα ελάχιστα ιστορικά γεγονότα και αποσπάσματα από συγκεκριμένους απολογητικούς λόγους των Πατέρων της Εκκλησίας κατά των θρησκευτικών και μόνο πρακτικών του εθνισμού και να τα γενικεύουν. Αποσπούν επίσης ορισμένα στοιχεία από τις νομοθεσίες των αυτοκρατόρων στα πρωτοβυζαντινά χρόνια, τα οποία έθεταν κάποιους περιορισμούς στα ασύδοτα εθνικά ιερατεία και στα σκοταδιστικά θρησκευτικά κέντρα, όπως ήταν τα μαντεία, προκειμένου να στηρίξουν τις κατηγορίες τους.
Διαπρεπείς επιστήμονες έδωσαν πειστικές και επιστημονικές απαντήσεις σε αυτές τις κακόβουλες και ανυπόστατες κατηγορίες. Σοβαροί ιστορικοί, αρχαιολόγοι και ερευνητές Έλληνες και ξένοι, χωρίς να διάκεινται πολλές φορές ευμενώς προς την Εκκλησία, απέδειξαν τις σκόπιμες παραποιήσεις των «αρχαιολατρών». Όμως δυστυχώς πολύς κόσμος, που δεν μπορεί αντικειμενικά να έχει πρόσβαση σε αυτές τις απαντήσεις, πέφτει θύμα της παραπληροφόρησης. Το μεγάλο ατύχημα είναι ότι παρασύρονται και παράγοντες της παιδείας, οι οποίοι μεταφέρουν στις σχολικές αίθουσες αυτές τις ανυπόστατες και κακόβουλες θεωρίες. Μαθητές εκκολάπτονται έτσι ως μελλοντικοί αρνητές και πολέμιοι της Εκκλησίας!
Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να καταδείξει για μια ακόμα φορά το μεγάλο πρόβλημα των σύγχρονων καιρών. Να δώσει ένα ελάχιστο δείγμα αποδείξεων στους αστήρικτους ισχυρισμούς των αρχαιολατρικών παραδοξολογιών, μέσα στα περιορισμένα πλαίσια μιας μικρής πραγματείας.
Κατ’ αρχήν θέλουμε να διακηρύξουμε με έμφαση ότι την αποκλειστικότητα της αγάπης για τη διαχρονική Ελλάδα δεν τη χαρίζουμε σε κανέναν, πολλώ δε μάλλον στον κάθε αυτόκλητο «αρχαιολάτρη» και «ελληναρά». Δε θα ανεχθούμε ποτέ αμφισβήτηση του πατριωτισμού μας. Την αιώνια Ελλάδα μας την αγαπούμε, τουλάχιστον, όσο και εκείνοι.
Έχει αποδειχθεί πως το νεοφανές «αρχαιολατρικό» κίνημα είναι εισαγόμενο. Πρωτοεμφανίστηκε στην Αμερική τη δεκαετία του 1960, σε κύκλους περιθωριακών, οι οποίοι θέλοντας να διαμαρτυρηθούν κατά του θρησκευτικού πουριτανισμού, αναβίωσαν θρησκευτικές πίστεις και τελετουργίες αρχαίων νεκρών θρησκειών. Η «μόδα» αυτή πέρασε στη Δυτική Ευρώπη και εξαπλώθηκε στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο. Επίσης αποδείχτηκε περίτρανα πως το παγκόσμιο (και το ελληνικό) «αρχαιολατρικό» κίνημα έχει όλα τα στοιχεία και τα χαρακτηριστικά του περιβόητου κινήματος της «Νέας Εποχής», της οποίας προωθεί τις ιδεολογικές θέσεις και διευκολύνει τις πρακτικές της επιδιώξεις.
Η επιστήμη της ανθρωπολογίας και της ψυχολογίας, όπως και η επιστήμη της ιστορίας, μας βεβαιώνει πως καμιά θρησκευτική πίστη ή ιδεολογία δεν εξαφανίστηκε ποτέ με τη βία. Αντίθετα, θρησκευτικές πίστεις ή άλλες ιδεολογίες που υπέστησαν διωγμούς και παντοειδείς περιορισμούς, ανδρώθηκαν και αναπτύχθηκαν περισσότερο και βγήκαν τελικά ωφελημένες από τις διώξεις! Τρανταχτό πρόσφατο παράδειγμα ο απηνής διωγμός της Εκκλησίας στα πρώην κομμουνιστικά κράτη. Καταργήθηκαν οι θρησκείες δι’ αυστηρότατων νόμων, όμως η θρησκευτική πίστη δεν έσβησε, μάλλον αναζωπυρώθηκε! Ο ισχυρισμός λοιπόν των «αρχαιολατρών» ότι δήθεν ο Χριστιανισμός έσβησε τον εθνισμό με τη βία δεν έχει την παραμικρή επιστημονική και ιστορική τεκμηρίωση. Η παρακμή θρησκευτικών πίστεων και ιδεολογιών οφείλεται αποκλειστικά σε δικές τους εσωτερικές αδυναμίες.
Οι αρχαίες θρησκείες και εν προκειμένω η αρχαιοελληνική θρησκεία είχε καταρρεύσει πολύ πριν εμφανιστεί ο Χριστιανισμός. Η κατάρρευση είχε αρχίσει στα κλασικά χρόνια, από τη δράση των σοφιστών, των άλλων φιλοσόφων και των επιστημόνων και είχε σβήσει στα ρωμαϊκά χρόνια. Δεν υπήρχαν πια οπαδοί της παραδοσιακής πίστεως, διότι είχε υποκατασταθεί από τα ανατολικά μυστηριακά θρησκεύματα, που είχαν εισβάλει δυναμικά σε ολόκληρη την αυτοκρατορία και τον απίστευτο θρησκευτικό αμοραλισμό, ο οποίος είχε εδραιωθεί στις ψυχές των ανθρώπων. Τα έργα των ιστορικών των χρόνων εκείνων βεβαιώνουν περίτρανα το γεγονός αυτό, όπως αυτά του Πλουτάρχου, του Παυσανία, του Στράβωνα, του Πολύβιου κ.α. στα οποία διαπιστώνεται τέλεια εγκατάλειψη και σε αυτά ακόμη τα διάσημα «ιερά», όπως το δελφικό. Ο Στράβων τον 2ο μ.Χ. αιώνα αναφέρει χαρακτηριστικά για τους Δελφούς: «σήμερον και αυτός ο ναός των Δελφών έχει παραμεληθεί» (Στραβ. 9,15)
Ο Χριστιανισμός συνάντησε πρωτοφανή θρησκευτική, πνευματική και γενικότερη κατάπτωση στον αρχαίο κόσμο. Απατώνται οικτρά όσοι φαντάζονται την Ελλάδα του 3ου και 4ου μ. Χ. αιώνα να μοιάζει με την κλασική του 5ου π.Χ. αιώνα. Γι’ αυτό έγινε ενθουσιωδώς δεκτή η χριστιανική πίστη παρά τους φοβερούς διωγμούς διακοσίων πενήντα χρόνων. Ο κόσμος βρήκε αυτό που ζητούσε και δε μπορούσε να του δώσει η προχριστιανική αρχαιότητα.
Οι χριστιανοί δεν είχαν λόγο να γκρεμίσουν εγκαταλειμμένους και ερειπωμένους ναούς. Το έργο της κατεδάφισης είχε αναλάβει η παντελής έλλειψη θρησκευτών και κατά συνέπεια η εγκατάλειψη. Αναφέρουμε ως τρανταχτό παράδειγμα την ερήμωση του ονομαστού θρησκευτικού «ιερού» του Απόλλωνος στη Δάφνη της μεγαλουπόλεως Αντιόχειας, όπου, όταν το επισκέφτηκε ο Ιουλιανός το Μάρτιο του 363, το βρήκε ερειπωμένο. Ανάμεσα στο ένα και πλέον εκατομμύριο κατοίκων της Αντιόχειας δεν υπήρχαν ελάχιστοι εθνικοί για να λειτουργήσουν και να συντηρήσουν το ονομαστό «ιερό». Μόνο ένας άθλιος ιερέας με μια χήνα στα χέρια παραβρέθηκε στη θυσία, προς μεγάλη έκπληξη και λύπη του ανεδαφικού και αποτυχημένου αυτοκράτορα. (Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλ., έκδοση Μαρτίνου, τομ. 6,στ.954)!
Υπήρχαν συγκεκριμένοι νόμοι, που απαγόρευαν την κατεδάφιση των αρχαίων «ιερών» και που προστάτευαν την αρχαία θρησκεία, όσο και αν αυτό δεν ακούγεται καλά στα αυτιά των «αρχαιολατρών». Ο Μέγας Κωνσταντίνος (324-337) έλεγε στους υπηκόους του: «Μπορείτε να μεταβαίνετε στους βωμούς και στα δημόσια ιερά σας και να τελείτε τη λατρεία σας σύμφωνα με τις συνήθειές σας» (Θεοδ. Κωδ.ΙΧ16,1 και 2)! Ο Εθνικός ιστορικός Σύμμαχος αναφέρει πως ο Κωνστάντιος (337-363) το 357 διατήρησε ευλαβικά τα προνόμια των Εστιάδων στη Ρώμη και γενικά επέτρεψε να γίνεται ακώλυτα η λατρεία των εθνικών (Επιστ.P.L.18,391)! Οι αυτοκράτορες Γρατιανός (364-379), Ουαλεντιανός (364-378) και Θεοδόσιος (379-395) όρισαν πως σε όσους ναούς εθνικών «σύχναζαν πλήθη, και που βρίσκονταν ακόμα σε δημόσια χρήση, να παραμένουν ανοικτοί» (Θεοδ. Κωδ.XVI 10,. Οι διάδοχοι του Μ. Θεοδοσίου, Αρκάδιος (395-408) και Θεοδόσιος Β΄ (408-450), εξέδωσαν διατάγματα για την προστασία των νομοταγών εθνικών από αυθαιρεσίες κάποιων θερμόαιμων χριστιανών επάρχων «να μην τολμήσουν να απλώσουν βίαιο χέρι στους Εβραίους και τους εθνικούς» (Θεοδ. Κωδ.XVI 10,24). Ο πρώτος σε επιστολή του προς τον Ανθύπατο Αφρικής Απολλόδωρο (20 Αυγούστου 399), διέταξε: «Αν κάποιος επιχειρήσει να καταστρέψει ναούς (των εθνικών), οι οποίοι είναι κενοί από παράνομα αντικείμενα, δεν θα έχει την αυτοκρατορική στήριξη» (Θεοδ.Κωδ.XVI 10,18). (Για περισσότερα δες στην ιστοσελίδα: www.romanity.oodegr.com/chistianity.html ).
Τους πιο πολλούς ναούς των εθνικών, που βρίσκονταν σε καλή κατάσταση τους μετέβαλαν σε χριστιανικούς ναούς και έτσι σώθηκαν από την κατάρρευση, όπως ο Παρθενώνας, το Ερέχθειο, το Θησείο, κ.α. Ας σκεφτούμε πως, αν ο Παρθενώνας δεν μεταβαλλόταν σε χριστιανικό ναό, δεν θα ήταν σήμερα στημένος στην ακρόπολη, να τον θαυμάζει η ανθρωπότητα, αλλά ένας σωρός από σπασμένα μάρμαρα!
Τα έργα τέχνης δεν τα κατέστρεψαν οι χριστιανοί, διότι αυτά δεν υπήρχαν πια, αφού τα είχαν αρπάξει οι ομόπιστοι των αρχαίων Ελλήνων, Ρωμαίοι. Το μετακομιστικό έργο των καλλιτεχνικών θησαυρών άρχισε ο Ρωμαίος σφαγέας της Ελλάδος Αιμίλιος Παύλος το 167 π.Χ. και το συνέχισαν όλοι οι κατοπινοί αυτοκράτορες. Φόρτωναν ατέλειωτα καράβια με αγάλματα και άλλα έργα τέχνης για τη Ρώμη, για να στολίσουν τις επαύλεις τους και την «αιώνια πόλη»! Άλλα είχαν καταστραφεί από δηώσεις αγρίων εμφυλίων πολέμων μεταξύ των Ελλήνων. Αναφέρω ελάχιστα παραδείγματα: Πρώτον την ολοκληρωτική καταστροφή του Δίου της Μακεδονίας από τους Αιτωλούς το 219 π.Χ, υπό τον στρατηγό Σκόπα, ο οποίος «ενέπρησε τας στοάς τας περί το τέμενος και τα λοιπά διέφθειρε των αναθημάτων» (Πολυβίου, Ιστ.Δ΄,62,2-3). Το ίδιο χρόνο οι Αιτωλοί κατέστρεψαν ολοσχερώς το δωδωναίο «ιερό» υπό τον στρατηγό Δωρίμαχο (Πολυβίου, Ιστ.Δ΄,67,3). Ως αντίποινα οι Μακεδόνες υπό τον Φίλιππο Ε΄ εξαφάνισαν κυριολεκτικά το Θέρμο της Αιτωλίας, πυρπολώντας τον περίφημο ναό του Απόλλωνα και θρυμματίζοντας περισσότερα από δύο χιλιάδες αγάλματα (Πολυβίου, Ιστ.Ε΄,9). Το 201 π.Χ. ο Φίλιππος κατάστρεψε με ιδιαίτερη αγριότητα την Πέργαμο, όπου κατακρήμνισε ναούς και σύντριψε χιλιάδες αγάλματα (Πολυβίου, Ιστ.ΚΑ΄,1). Επίσης το 200 π. Χ. ο ίδιος κατάστρεψε με ιδιαίτερη μανία τα έργα τέχνης της Αττικής, «κατάστρεψε τα προγονικά ιερά που στόλιζαν και τον μικρότερο δήμο (της Αττικής), πυρπόλησε ΟΛΟΥΣ τους ναούς, ακρωτηρίασε τα αγάλματα των θεών, που κατάκεινται σήμερα ανάμεσα στις γκρεμισμένες πύλες των Αθηνών» (Λίβιος Τίτος Ρωμ.Ιστ.ΧΧΧΙ,30)! Ιδού οι πρώτοι και μεγαλύτεροι, πριν την εγκατάλειψη, καταστροφείς του αρχαιοελληνικού πολιτισμού!
Τα ελάχιστα εναπομείναντα, όσο και αν αυτό ακούγεται παράξενο, τα προστάτεψαν οι χριστιανοί, αναγνωρίζοντας την αισθητική τους αξία. Υπάρχουν αυτοκρατορικά διατάγματα, τα οποία αποσιωπούνται και που επιτάσσουν την προστασία των διάκοσμων των εθνικών ναών. Το περίφημο άγαλμα του Ολυμπίου Διός μεταφέρθηκε από το Μ. Κωνσταντίνο στην Κωνσταντινούπολη για να στολίσει τον ιππόδρομο. Επίσης τα διάσπαρτα μαρμάρινα ανάγλυφα εντοιχίζονταν στους χριστιανικούς ναούς, για καλλιέπεια. Ο αυτοκράτορας Ωνώριος (384-425) σε επιστολή του προς τον Βικάριο της Ισπανίας Μακρόβιο του 399, διέταξε: «Επιθυμούμε και να διατηρηθούν τα διακοσμητικά στοιχεία των δημοσίων κτηρίων (εθνικών ναών). Αν κάποιος επιχειρήσει να καταστρέψει αυτά τα έργα, δεν θα βασίζεται σε καμιά εξουσία» (Θεοδ.Κωδ.XVI 10,15)!
Μεμονωμένες περιπτώσεις αντεκδίκησης κάποιων χριστιανών, που είχαν δεινοπαθήσει από τους διωγμούς εθνικών, δεν αναιρούν τον κανόνα. Και αν ακόμη δεχτούμε κατεδάφιση κάποιων ναών από χριστιανούς, αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία, διότι εκείνοι τους έχτισαν ως εθνικοί, εκείνοι τους γκρέμισαν ως μετέπειτα χριστιανοί.
Για τις όποιες πολιτικές επιλογές των βυζαντινών αυτοκρατόρων κατά του καταρρέοντος εθνισμού δεν έχει λόγους να απολογείται η Εκκλησία. Εκείνοι εξέφραζαν τη κρατική εξουσία και δρούσαν για το συμφέρον του κράτους, όπως πίστευαν καλλίτερα. Κανένα όμως σημαίνον πρόσωπο της Εκκλησίας ευθύνεται ούτε για μία δίωξη εθνικού, πολλώ δε μάλλον για «γενοκτονίες» όπως ψευδέστατα ισχυρίζονται οι «αρχαιολάτρες». Η μοναδική περίπτωση του φόνου της φιλοσόφου (και κατηχημένης να βαπτιστεί χριστιανή) Υπατείας, τον οποίο έχουν ως «φλάμπουρο» οι «αρχαιολάτρες», αποδείχθηκε περίτρανα ότι ήταν καθαρά πολιτική δολοφονία, προϊόν του αδυσώπητου αγώνα μεταξύ των πολιτικών φατριών της Αλεξάνδρειας (βλ. Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.ΚΓ΄,σελ.654).
Σχετικά με τη νομοθεσία των βυζαντινών αυτοκρατόρων κατά της εθνικής θρησκείας μπορούμε να πληροφορήσουμε τον αναγνώστη μας πως αυτή ποτέ δεν εφαρμόστηκε, διότι απλούστατα δεν χρειάστηκε να εφαρμοστεί, αφού ο εθνισμός ήταν πια παρελθόν και ψήγματα αυτού είχαν περιορισθεί σε απομακρυσμένες περιοχές, με λάτρεις αμόρφωτους χωρικούς. Αναφέραμε ήδη την μεγάλη πόλη της Αντιόχειας, όπου δε συνάντησε εθνικούς ο ονειροπαρμένος, θρησκομανής και ανεδαφικός αυτοκράτορας Ιουλιανός. Αναφέρουμε επίσης ως παράδειγμα το γεγονός πάμπολλων πόλεων της Ανατολής, τις οποίες … διέγραφε από τη δικαιοδοσία του κράτους, διότι οι κάτοικοί τους ήταν καθ’ ολοκληρίαν χριστιανοί! Ενδεικτικά παραθέτουμε τις διαγραφές των μεγαλουπόλεων Καισάρεια της Καππαδοκίας, Νισσίβεως και Εδέσσης της Μεσοποταμίας (βλ. Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, εκδ. Μαρτίνου, τομ.6,στ.954)!
Οι περισσότεροι νόμοι δεν είχαν στόχο τους απλούς πιστούς της αρχαίας θρησκείας, αλλά τα σκοταδιστικά κέντρα της, όπως τα διαβόητα μαντεία και ιδίως τα αισχρά «ιερά πορνεία», τα οποία εκμεταλλεύονταν άγρια τους ατυχείς εθνικούς λατρευτές και καλλιεργούσαν τη δεισιδαιμονία και την ανηθικότητα. Αναφέρουμε για παράδειγμα την κατεδάφιση του «ιερού» της Αφροδίτης στην Άφακα της Τύρου, όπου εκπορνεύονταν όχι μόνο γυναίκες, αλλά και άνδρες γύννιδες, δηλαδή κίναιδοι και όπου είχε καταστεί κέντρο διαφθοράς και ακολασίας! Απαγορεύτηκε η λειτουργία των διαβόητων μαντείων του Κλαρίου Απόλλωνα στην Κολοφώνα και του Διδυμαίου Απόλλωνος στη Μίλητο της Μ. Ασίας, διότι οι εκεί σκοταδιστές ιερείς και ψευτομάντεις είχαν υποκινήσει το φοβερό διωγμό του Διοκλητιανού, πείθοντας τον θρησκόληπτο αυτοκράτορα, πως οι θεοί στέλνουν ατυχίες στο κράτος εξαιτίας του …χριστιανικού μιάσματος, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό μαρτυρικό θάνατο μέγα πλήθος χριστιανών, και να υποστούν μύριες διώξεις εκατομμύρια πιστοί.
Ας σημειωθεί εδώ πως οι πιο «αιμοσταγείς διώκτες των εθνικών» αυτοκράτορες, ως το Θεοδόσιο (379-395), είχαν τον τίτλο του «Μέγιστου Αρχιερέα» (Pontifex Maximus) της αρχαίας θρησκείας! Πως ήταν δυνατόν ο ίδιος ο ύπατος αρχιερέας της να είναι ταυτόχρονα και διώκτης της;
Κανένας δεν έχει αντίρρηση για την επιλογή των συγχρόνων μας «αρχαιολατρών» να αναβιώσουν την οποιαδήποτε μορφή της αρχαίας θρησκείας, πολλώ δε μάλλον δεν αντιτίθεται η Εκκλησίας μας, η οποία σέβεται απόλυτα την ελευθερία κάθε προσώπου. Για εκείνο που λυπούμαστε και ανησυχούμε, εκτός της άδικης πολεμικής του χυδαίου υβρεολογίου και των απειλών εναντίον μας, είναι και ο απαράδεχτος διαχωρισμός, που επιχειρούν, μεταξύ «Ελλήνων», δηλαδή των «αρχαιολατρών» και των χριστιανών! Επιχειρούν να αποστερήσουν την υψηλή ιδιότητα του Έλληνα από όλους όσους δεν ασπαζόμαστε την αρχαία θρησκεία! Είναι όμως πασίγνωστο πως η θρησκευτική πίστη ουδέποτε στην ιστορία αποτέλεσε μοναδικό χαρακτηριστικό εθνικής ταυτότητας, ούτε σε αυτή την αρχαία Ελλάδα, όπου απαιτούνταν και άλλα χαρακτηριστικά και όχι μόνον η κοινή θρησκεία! Δεν είμαστε διατεθειμένοι λοιπόν να ανεχθούμε ούτε στο ελάχιστο τον επικίνδυνο, για τη συνοχή της κοινωνίας και του έθνους μας, αυτόν τον ιδιότυπο ρατσιστικό διαχωρισμό σε γνήσιους και μη γνήσιους Έλληνες. Είμαστε όλοι γνήσιοι Έλληνες, τουλάχιστον, όσο και εκείνοι, που θέλουν να καπηλευτούν την εθνική μας υπόσταση!
Εν κατακλείδι θέλουμε να τονίσουμε ότι το νεοφανές «αρχαιολατρικό» φαινόμενο δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια νέα έκδοση της προαιώνιας αντιπαλότητας του ξεπεσμένου «κόσμου» κατά της Εκκλησίας του Χριστού. Είναι η νέα μορφή έκφρασης των αντιθέων δυνάμεων «του άρχοντος του αιώνος τούτου» (Ιωάν.12,31), με στόχο την αναστολή της σώζουσας διακονίας της Εκκλησίας μας. Όμως δε μας φοβίζει η ορμή και το μένος του, διότι γνωρίζουμε πολύ καλά, πως είναι μια ακόμη παροδική επίθεση, η οποία αργά η γρήγορα θα σβήσει, όπως κατέρρευσαν, έσβησαν και βυθίστηκαν στην ιστορική λήθη, άπειρες άλλες, φαινομενικά αήττητες δυνάμεις, στο δύο χιλιάδων χρόνων παρελθόν της Εκκλησίας μας!
πηγη:http://www.egolpio.com/PAGANISM/katestrepse_h_ekklhsia_ton%20_arxaio_politismo.htm
Θα με ενδιέφερε αφάνταστα ένας διάλογος που να βασίζεται σε δικές μας απόψεις και όχι σε αντιγραφές και επικολλήσεις!Προσωπικά τις αναρτήσεις σεντόνια δεν τις πολυκάνω κέφι οπότε είμαι πρόθυμη για διάλογο και αναρτήσεις που να βασίζονται σε δικές μας σκέψεις και απόψεις!
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού
Εδώ και περισσότερες από δύο δεκαετίες αναβίωσε στο δύσμοιρο τόπο μας μια νέα μορφή αντιχριστιανικής πολεμικής δίνης. Ακούει στο όνομα «αρχαιολατρία» και έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα παλαιοτέρων αντιχριστιανικών πρακτικών. Το σύγχρονο «αρχαιολατρικό» κίνημα συνεχίζει με την ίδια ή και σφοδρότερη ορμή τον πόλεμο κατά της Εκκλησίας του Χριστού, όπως έκανε στο παρελθόν, χωρίς αποτέλεσμα, ο αθεϊστικός ορθολογισμός, ο μαρξισμός, ο μηδενισμός και γενικά η υλιστική ιδεολογία.
Έχει αποδειχθεί περίτρανα, πως η «αρχαιολατρία» είναι γέννημα αυτών των παταγωδώς χρεοκοπημένων ιδεολογιών. Μέσα από τα ερείπιά τους ξεπήδησε ένας περίεργος έρωτας για το απώτερο παρελθόν και ιδιαίτερα για τα θρησκευτικά μορφώματα της προχριστιανικής αρχαιότητας. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι οι ιθύνοντες των περισσοτέρων αρχαιολατρικών ομάδων ανήκαν στο παρελθόν είτε στη μαρξιστική ιδεολογία, είτε σε αναρχικές και περιθωριακές ομάδες, είτε στην υλιστική και μηδενιστική αστική διανόηση. Το πώς βεβαίως πρώην άθεοι μαρξιστές ή αστοί μηδενιστές έγιναν ξαφνικά φανατικοί θρησκευόμενοι, λάτρεις της αρχαίας θρησκείας, είναι ένα ερώτημα το οποίο χρήζει ιδιαίτερης επιστημονικής έρευνας!
Κύριος στόχος τους (ίσως και μοναδικός) είναι να πλήξουν το Χριστιανισμό. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται οι ίδιες μέθοδοι και οι πηγές πολεμικής, που χρησιμοποιούνταν εδώ και αιώνες. Θεωρίες, οι οποίες έχουν καταρριφθεί πανηγυρικά ως ψευδείς και ανυπόστατες, πλασάρονται ως «νέα συνταρακτικά ντοκουμέντα, τα οποία θα γκρεμίσουν το χριστιανικό οικοδόμημα»! Διαστρεβλώνουν την ιστορία και κακοποιούν βάναυσα την ιστορική πραγματικότητα προκειμένου να διευκολύνουν το πολεμικό τους έργο κατά της Εκκλησίας.
Ξεφυλλίζοντας τα πάμπολλα περιοδικά και περιδιαβαίνοντας τις δαιδαλώδεις ιστοσελίδες του χώρου της ελληνικής και ξένης «αρχαιολατρίας», διαπιστώνουμε ένα απίστευτο μίσος κατά της Χριστιανικής Εκκλησίας. Συναντούμε μια πρωτόγνωρη προσπάθεια να σπιλωθεί το θείο πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που συχνά φθάνει σε ακρότητες χυδαίων ύβρεων. Βλέπουμε με έκπληξη μια πρωτοφανή παραχάραξη πληθώρας ιστορικών γεγονότων, για να «αποδειχθεί» ο Χριστιανισμός ως «η κύρια πηγή της κακοδαιμονίας του κόσμου», ως «το προαιώνιο άχθος της ανθρωπότητας», ως «η ισχυρή τροχοπέδη της προόδου και της επιστήμης», ως «σκοταδιστική και αντιδραστική συντεχνία των παπάδων» και άλλα απίστευτα! Βιώνουμε, ως χριστιανοί ένα, άνευ προηγουμένου, κλίμα απειλών και τρομοκρατίας, το οποίο εκτείνεται και ως αυτή την φυσική μας εξόντωση!
Εκεί που εστιάζουν περισσότερο τις εσκεμμένες ιστορικές στρεβλώσεις τους είναι η ανυπόστατη και αντιεπιστημονική άποψη ότι δήθεν ο Χριστιανισμός επιβλήθηκε δια της βίας στα πρωτοβυζαντινά χρόνια, προκαλώντας «ανείπωτες σφαγές, δηώσεις και καταστροφές» κατά των «αυτόχθονων» εθνικών θρησκειών. Ειδικά οι Έλληνες «αρχαιολάτρες» προσάπτουν στην Εκκλησία τη χιλιοειπωμένη κατηγορία ότι δήθεν αυτή «κατέσφαξε τους Έλληνες και κατέστρεψε τον ελληνικό πολιτισμό». Έχουν ως αρχή και προσφιλή μέθοδο να απομονώνουν ορισμένα ελάχιστα ιστορικά γεγονότα και αποσπάσματα από συγκεκριμένους απολογητικούς λόγους των Πατέρων της Εκκλησίας κατά των θρησκευτικών και μόνο πρακτικών του εθνισμού και να τα γενικεύουν. Αποσπούν επίσης ορισμένα στοιχεία από τις νομοθεσίες των αυτοκρατόρων στα πρωτοβυζαντινά χρόνια, τα οποία έθεταν κάποιους περιορισμούς στα ασύδοτα εθνικά ιερατεία και στα σκοταδιστικά θρησκευτικά κέντρα, όπως ήταν τα μαντεία, προκειμένου να στηρίξουν τις κατηγορίες τους.
Διαπρεπείς επιστήμονες έδωσαν πειστικές και επιστημονικές απαντήσεις σε αυτές τις κακόβουλες και ανυπόστατες κατηγορίες. Σοβαροί ιστορικοί, αρχαιολόγοι και ερευνητές Έλληνες και ξένοι, χωρίς να διάκεινται πολλές φορές ευμενώς προς την Εκκλησία, απέδειξαν τις σκόπιμες παραποιήσεις των «αρχαιολατρών». Όμως δυστυχώς πολύς κόσμος, που δεν μπορεί αντικειμενικά να έχει πρόσβαση σε αυτές τις απαντήσεις, πέφτει θύμα της παραπληροφόρησης. Το μεγάλο ατύχημα είναι ότι παρασύρονται και παράγοντες της παιδείας, οι οποίοι μεταφέρουν στις σχολικές αίθουσες αυτές τις ανυπόστατες και κακόβουλες θεωρίες. Μαθητές εκκολάπτονται έτσι ως μελλοντικοί αρνητές και πολέμιοι της Εκκλησίας!
Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να καταδείξει για μια ακόμα φορά το μεγάλο πρόβλημα των σύγχρονων καιρών. Να δώσει ένα ελάχιστο δείγμα αποδείξεων στους αστήρικτους ισχυρισμούς των αρχαιολατρικών παραδοξολογιών, μέσα στα περιορισμένα πλαίσια μιας μικρής πραγματείας.
Κατ’ αρχήν θέλουμε να διακηρύξουμε με έμφαση ότι την αποκλειστικότητα της αγάπης για τη διαχρονική Ελλάδα δεν τη χαρίζουμε σε κανέναν, πολλώ δε μάλλον στον κάθε αυτόκλητο «αρχαιολάτρη» και «ελληναρά». Δε θα ανεχθούμε ποτέ αμφισβήτηση του πατριωτισμού μας. Την αιώνια Ελλάδα μας την αγαπούμε, τουλάχιστον, όσο και εκείνοι.
Έχει αποδειχθεί πως το νεοφανές «αρχαιολατρικό» κίνημα είναι εισαγόμενο. Πρωτοεμφανίστηκε στην Αμερική τη δεκαετία του 1960, σε κύκλους περιθωριακών, οι οποίοι θέλοντας να διαμαρτυρηθούν κατά του θρησκευτικού πουριτανισμού, αναβίωσαν θρησκευτικές πίστεις και τελετουργίες αρχαίων νεκρών θρησκειών. Η «μόδα» αυτή πέρασε στη Δυτική Ευρώπη και εξαπλώθηκε στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο. Επίσης αποδείχτηκε περίτρανα πως το παγκόσμιο (και το ελληνικό) «αρχαιολατρικό» κίνημα έχει όλα τα στοιχεία και τα χαρακτηριστικά του περιβόητου κινήματος της «Νέας Εποχής», της οποίας προωθεί τις ιδεολογικές θέσεις και διευκολύνει τις πρακτικές της επιδιώξεις.
Η επιστήμη της ανθρωπολογίας και της ψυχολογίας, όπως και η επιστήμη της ιστορίας, μας βεβαιώνει πως καμιά θρησκευτική πίστη ή ιδεολογία δεν εξαφανίστηκε ποτέ με τη βία. Αντίθετα, θρησκευτικές πίστεις ή άλλες ιδεολογίες που υπέστησαν διωγμούς και παντοειδείς περιορισμούς, ανδρώθηκαν και αναπτύχθηκαν περισσότερο και βγήκαν τελικά ωφελημένες από τις διώξεις! Τρανταχτό πρόσφατο παράδειγμα ο απηνής διωγμός της Εκκλησίας στα πρώην κομμουνιστικά κράτη. Καταργήθηκαν οι θρησκείες δι’ αυστηρότατων νόμων, όμως η θρησκευτική πίστη δεν έσβησε, μάλλον αναζωπυρώθηκε! Ο ισχυρισμός λοιπόν των «αρχαιολατρών» ότι δήθεν ο Χριστιανισμός έσβησε τον εθνισμό με τη βία δεν έχει την παραμικρή επιστημονική και ιστορική τεκμηρίωση. Η παρακμή θρησκευτικών πίστεων και ιδεολογιών οφείλεται αποκλειστικά σε δικές τους εσωτερικές αδυναμίες.
Οι αρχαίες θρησκείες και εν προκειμένω η αρχαιοελληνική θρησκεία είχε καταρρεύσει πολύ πριν εμφανιστεί ο Χριστιανισμός. Η κατάρρευση είχε αρχίσει στα κλασικά χρόνια, από τη δράση των σοφιστών, των άλλων φιλοσόφων και των επιστημόνων και είχε σβήσει στα ρωμαϊκά χρόνια. Δεν υπήρχαν πια οπαδοί της παραδοσιακής πίστεως, διότι είχε υποκατασταθεί από τα ανατολικά μυστηριακά θρησκεύματα, που είχαν εισβάλει δυναμικά σε ολόκληρη την αυτοκρατορία και τον απίστευτο θρησκευτικό αμοραλισμό, ο οποίος είχε εδραιωθεί στις ψυχές των ανθρώπων. Τα έργα των ιστορικών των χρόνων εκείνων βεβαιώνουν περίτρανα το γεγονός αυτό, όπως αυτά του Πλουτάρχου, του Παυσανία, του Στράβωνα, του Πολύβιου κ.α. στα οποία διαπιστώνεται τέλεια εγκατάλειψη και σε αυτά ακόμη τα διάσημα «ιερά», όπως το δελφικό. Ο Στράβων τον 2ο μ.Χ. αιώνα αναφέρει χαρακτηριστικά για τους Δελφούς: «σήμερον και αυτός ο ναός των Δελφών έχει παραμεληθεί» (Στραβ. 9,15)
Ο Χριστιανισμός συνάντησε πρωτοφανή θρησκευτική, πνευματική και γενικότερη κατάπτωση στον αρχαίο κόσμο. Απατώνται οικτρά όσοι φαντάζονται την Ελλάδα του 3ου και 4ου μ. Χ. αιώνα να μοιάζει με την κλασική του 5ου π.Χ. αιώνα. Γι’ αυτό έγινε ενθουσιωδώς δεκτή η χριστιανική πίστη παρά τους φοβερούς διωγμούς διακοσίων πενήντα χρόνων. Ο κόσμος βρήκε αυτό που ζητούσε και δε μπορούσε να του δώσει η προχριστιανική αρχαιότητα.
Οι χριστιανοί δεν είχαν λόγο να γκρεμίσουν εγκαταλειμμένους και ερειπωμένους ναούς. Το έργο της κατεδάφισης είχε αναλάβει η παντελής έλλειψη θρησκευτών και κατά συνέπεια η εγκατάλειψη. Αναφέρουμε ως τρανταχτό παράδειγμα την ερήμωση του ονομαστού θρησκευτικού «ιερού» του Απόλλωνος στη Δάφνη της μεγαλουπόλεως Αντιόχειας, όπου, όταν το επισκέφτηκε ο Ιουλιανός το Μάρτιο του 363, το βρήκε ερειπωμένο. Ανάμεσα στο ένα και πλέον εκατομμύριο κατοίκων της Αντιόχειας δεν υπήρχαν ελάχιστοι εθνικοί για να λειτουργήσουν και να συντηρήσουν το ονομαστό «ιερό». Μόνο ένας άθλιος ιερέας με μια χήνα στα χέρια παραβρέθηκε στη θυσία, προς μεγάλη έκπληξη και λύπη του ανεδαφικού και αποτυχημένου αυτοκράτορα. (Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλ., έκδοση Μαρτίνου, τομ. 6,στ.954)!
Υπήρχαν συγκεκριμένοι νόμοι, που απαγόρευαν την κατεδάφιση των αρχαίων «ιερών» και που προστάτευαν την αρχαία θρησκεία, όσο και αν αυτό δεν ακούγεται καλά στα αυτιά των «αρχαιολατρών». Ο Μέγας Κωνσταντίνος (324-337) έλεγε στους υπηκόους του: «Μπορείτε να μεταβαίνετε στους βωμούς και στα δημόσια ιερά σας και να τελείτε τη λατρεία σας σύμφωνα με τις συνήθειές σας» (Θεοδ. Κωδ.ΙΧ16,1 και 2)! Ο Εθνικός ιστορικός Σύμμαχος αναφέρει πως ο Κωνστάντιος (337-363) το 357 διατήρησε ευλαβικά τα προνόμια των Εστιάδων στη Ρώμη και γενικά επέτρεψε να γίνεται ακώλυτα η λατρεία των εθνικών (Επιστ.P.L.18,391)! Οι αυτοκράτορες Γρατιανός (364-379), Ουαλεντιανός (364-378) και Θεοδόσιος (379-395) όρισαν πως σε όσους ναούς εθνικών «σύχναζαν πλήθη, και που βρίσκονταν ακόμα σε δημόσια χρήση, να παραμένουν ανοικτοί» (Θεοδ. Κωδ.XVI 10,. Οι διάδοχοι του Μ. Θεοδοσίου, Αρκάδιος (395-408) και Θεοδόσιος Β΄ (408-450), εξέδωσαν διατάγματα για την προστασία των νομοταγών εθνικών από αυθαιρεσίες κάποιων θερμόαιμων χριστιανών επάρχων «να μην τολμήσουν να απλώσουν βίαιο χέρι στους Εβραίους και τους εθνικούς» (Θεοδ. Κωδ.XVI 10,24). Ο πρώτος σε επιστολή του προς τον Ανθύπατο Αφρικής Απολλόδωρο (20 Αυγούστου 399), διέταξε: «Αν κάποιος επιχειρήσει να καταστρέψει ναούς (των εθνικών), οι οποίοι είναι κενοί από παράνομα αντικείμενα, δεν θα έχει την αυτοκρατορική στήριξη» (Θεοδ.Κωδ.XVI 10,18). (Για περισσότερα δες στην ιστοσελίδα: www.romanity.oodegr.com/chistianity.html ).
Τους πιο πολλούς ναούς των εθνικών, που βρίσκονταν σε καλή κατάσταση τους μετέβαλαν σε χριστιανικούς ναούς και έτσι σώθηκαν από την κατάρρευση, όπως ο Παρθενώνας, το Ερέχθειο, το Θησείο, κ.α. Ας σκεφτούμε πως, αν ο Παρθενώνας δεν μεταβαλλόταν σε χριστιανικό ναό, δεν θα ήταν σήμερα στημένος στην ακρόπολη, να τον θαυμάζει η ανθρωπότητα, αλλά ένας σωρός από σπασμένα μάρμαρα!
Τα έργα τέχνης δεν τα κατέστρεψαν οι χριστιανοί, διότι αυτά δεν υπήρχαν πια, αφού τα είχαν αρπάξει οι ομόπιστοι των αρχαίων Ελλήνων, Ρωμαίοι. Το μετακομιστικό έργο των καλλιτεχνικών θησαυρών άρχισε ο Ρωμαίος σφαγέας της Ελλάδος Αιμίλιος Παύλος το 167 π.Χ. και το συνέχισαν όλοι οι κατοπινοί αυτοκράτορες. Φόρτωναν ατέλειωτα καράβια με αγάλματα και άλλα έργα τέχνης για τη Ρώμη, για να στολίσουν τις επαύλεις τους και την «αιώνια πόλη»! Άλλα είχαν καταστραφεί από δηώσεις αγρίων εμφυλίων πολέμων μεταξύ των Ελλήνων. Αναφέρω ελάχιστα παραδείγματα: Πρώτον την ολοκληρωτική καταστροφή του Δίου της Μακεδονίας από τους Αιτωλούς το 219 π.Χ, υπό τον στρατηγό Σκόπα, ο οποίος «ενέπρησε τας στοάς τας περί το τέμενος και τα λοιπά διέφθειρε των αναθημάτων» (Πολυβίου, Ιστ.Δ΄,62,2-3). Το ίδιο χρόνο οι Αιτωλοί κατέστρεψαν ολοσχερώς το δωδωναίο «ιερό» υπό τον στρατηγό Δωρίμαχο (Πολυβίου, Ιστ.Δ΄,67,3). Ως αντίποινα οι Μακεδόνες υπό τον Φίλιππο Ε΄ εξαφάνισαν κυριολεκτικά το Θέρμο της Αιτωλίας, πυρπολώντας τον περίφημο ναό του Απόλλωνα και θρυμματίζοντας περισσότερα από δύο χιλιάδες αγάλματα (Πολυβίου, Ιστ.Ε΄,9). Το 201 π.Χ. ο Φίλιππος κατάστρεψε με ιδιαίτερη αγριότητα την Πέργαμο, όπου κατακρήμνισε ναούς και σύντριψε χιλιάδες αγάλματα (Πολυβίου, Ιστ.ΚΑ΄,1). Επίσης το 200 π. Χ. ο ίδιος κατάστρεψε με ιδιαίτερη μανία τα έργα τέχνης της Αττικής, «κατάστρεψε τα προγονικά ιερά που στόλιζαν και τον μικρότερο δήμο (της Αττικής), πυρπόλησε ΟΛΟΥΣ τους ναούς, ακρωτηρίασε τα αγάλματα των θεών, που κατάκεινται σήμερα ανάμεσα στις γκρεμισμένες πύλες των Αθηνών» (Λίβιος Τίτος Ρωμ.Ιστ.ΧΧΧΙ,30)! Ιδού οι πρώτοι και μεγαλύτεροι, πριν την εγκατάλειψη, καταστροφείς του αρχαιοελληνικού πολιτισμού!
Τα ελάχιστα εναπομείναντα, όσο και αν αυτό ακούγεται παράξενο, τα προστάτεψαν οι χριστιανοί, αναγνωρίζοντας την αισθητική τους αξία. Υπάρχουν αυτοκρατορικά διατάγματα, τα οποία αποσιωπούνται και που επιτάσσουν την προστασία των διάκοσμων των εθνικών ναών. Το περίφημο άγαλμα του Ολυμπίου Διός μεταφέρθηκε από το Μ. Κωνσταντίνο στην Κωνσταντινούπολη για να στολίσει τον ιππόδρομο. Επίσης τα διάσπαρτα μαρμάρινα ανάγλυφα εντοιχίζονταν στους χριστιανικούς ναούς, για καλλιέπεια. Ο αυτοκράτορας Ωνώριος (384-425) σε επιστολή του προς τον Βικάριο της Ισπανίας Μακρόβιο του 399, διέταξε: «Επιθυμούμε και να διατηρηθούν τα διακοσμητικά στοιχεία των δημοσίων κτηρίων (εθνικών ναών). Αν κάποιος επιχειρήσει να καταστρέψει αυτά τα έργα, δεν θα βασίζεται σε καμιά εξουσία» (Θεοδ.Κωδ.XVI 10,15)!
Μεμονωμένες περιπτώσεις αντεκδίκησης κάποιων χριστιανών, που είχαν δεινοπαθήσει από τους διωγμούς εθνικών, δεν αναιρούν τον κανόνα. Και αν ακόμη δεχτούμε κατεδάφιση κάποιων ναών από χριστιανούς, αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία, διότι εκείνοι τους έχτισαν ως εθνικοί, εκείνοι τους γκρέμισαν ως μετέπειτα χριστιανοί.
Για τις όποιες πολιτικές επιλογές των βυζαντινών αυτοκρατόρων κατά του καταρρέοντος εθνισμού δεν έχει λόγους να απολογείται η Εκκλησία. Εκείνοι εξέφραζαν τη κρατική εξουσία και δρούσαν για το συμφέρον του κράτους, όπως πίστευαν καλλίτερα. Κανένα όμως σημαίνον πρόσωπο της Εκκλησίας ευθύνεται ούτε για μία δίωξη εθνικού, πολλώ δε μάλλον για «γενοκτονίες» όπως ψευδέστατα ισχυρίζονται οι «αρχαιολάτρες». Η μοναδική περίπτωση του φόνου της φιλοσόφου (και κατηχημένης να βαπτιστεί χριστιανή) Υπατείας, τον οποίο έχουν ως «φλάμπουρο» οι «αρχαιολάτρες», αποδείχθηκε περίτρανα ότι ήταν καθαρά πολιτική δολοφονία, προϊόν του αδυσώπητου αγώνα μεταξύ των πολιτικών φατριών της Αλεξάνδρειας (βλ. Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.ΚΓ΄,σελ.654).
Σχετικά με τη νομοθεσία των βυζαντινών αυτοκρατόρων κατά της εθνικής θρησκείας μπορούμε να πληροφορήσουμε τον αναγνώστη μας πως αυτή ποτέ δεν εφαρμόστηκε, διότι απλούστατα δεν χρειάστηκε να εφαρμοστεί, αφού ο εθνισμός ήταν πια παρελθόν και ψήγματα αυτού είχαν περιορισθεί σε απομακρυσμένες περιοχές, με λάτρεις αμόρφωτους χωρικούς. Αναφέραμε ήδη την μεγάλη πόλη της Αντιόχειας, όπου δε συνάντησε εθνικούς ο ονειροπαρμένος, θρησκομανής και ανεδαφικός αυτοκράτορας Ιουλιανός. Αναφέρουμε επίσης ως παράδειγμα το γεγονός πάμπολλων πόλεων της Ανατολής, τις οποίες … διέγραφε από τη δικαιοδοσία του κράτους, διότι οι κάτοικοί τους ήταν καθ’ ολοκληρίαν χριστιανοί! Ενδεικτικά παραθέτουμε τις διαγραφές των μεγαλουπόλεων Καισάρεια της Καππαδοκίας, Νισσίβεως και Εδέσσης της Μεσοποταμίας (βλ. Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, εκδ. Μαρτίνου, τομ.6,στ.954)!
Οι περισσότεροι νόμοι δεν είχαν στόχο τους απλούς πιστούς της αρχαίας θρησκείας, αλλά τα σκοταδιστικά κέντρα της, όπως τα διαβόητα μαντεία και ιδίως τα αισχρά «ιερά πορνεία», τα οποία εκμεταλλεύονταν άγρια τους ατυχείς εθνικούς λατρευτές και καλλιεργούσαν τη δεισιδαιμονία και την ανηθικότητα. Αναφέρουμε για παράδειγμα την κατεδάφιση του «ιερού» της Αφροδίτης στην Άφακα της Τύρου, όπου εκπορνεύονταν όχι μόνο γυναίκες, αλλά και άνδρες γύννιδες, δηλαδή κίναιδοι και όπου είχε καταστεί κέντρο διαφθοράς και ακολασίας! Απαγορεύτηκε η λειτουργία των διαβόητων μαντείων του Κλαρίου Απόλλωνα στην Κολοφώνα και του Διδυμαίου Απόλλωνος στη Μίλητο της Μ. Ασίας, διότι οι εκεί σκοταδιστές ιερείς και ψευτομάντεις είχαν υποκινήσει το φοβερό διωγμό του Διοκλητιανού, πείθοντας τον θρησκόληπτο αυτοκράτορα, πως οι θεοί στέλνουν ατυχίες στο κράτος εξαιτίας του …χριστιανικού μιάσματος, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό μαρτυρικό θάνατο μέγα πλήθος χριστιανών, και να υποστούν μύριες διώξεις εκατομμύρια πιστοί.
Ας σημειωθεί εδώ πως οι πιο «αιμοσταγείς διώκτες των εθνικών» αυτοκράτορες, ως το Θεοδόσιο (379-395), είχαν τον τίτλο του «Μέγιστου Αρχιερέα» (Pontifex Maximus) της αρχαίας θρησκείας! Πως ήταν δυνατόν ο ίδιος ο ύπατος αρχιερέας της να είναι ταυτόχρονα και διώκτης της;
Κανένας δεν έχει αντίρρηση για την επιλογή των συγχρόνων μας «αρχαιολατρών» να αναβιώσουν την οποιαδήποτε μορφή της αρχαίας θρησκείας, πολλώ δε μάλλον δεν αντιτίθεται η Εκκλησίας μας, η οποία σέβεται απόλυτα την ελευθερία κάθε προσώπου. Για εκείνο που λυπούμαστε και ανησυχούμε, εκτός της άδικης πολεμικής του χυδαίου υβρεολογίου και των απειλών εναντίον μας, είναι και ο απαράδεχτος διαχωρισμός, που επιχειρούν, μεταξύ «Ελλήνων», δηλαδή των «αρχαιολατρών» και των χριστιανών! Επιχειρούν να αποστερήσουν την υψηλή ιδιότητα του Έλληνα από όλους όσους δεν ασπαζόμαστε την αρχαία θρησκεία! Είναι όμως πασίγνωστο πως η θρησκευτική πίστη ουδέποτε στην ιστορία αποτέλεσε μοναδικό χαρακτηριστικό εθνικής ταυτότητας, ούτε σε αυτή την αρχαία Ελλάδα, όπου απαιτούνταν και άλλα χαρακτηριστικά και όχι μόνον η κοινή θρησκεία! Δεν είμαστε διατεθειμένοι λοιπόν να ανεχθούμε ούτε στο ελάχιστο τον επικίνδυνο, για τη συνοχή της κοινωνίας και του έθνους μας, αυτόν τον ιδιότυπο ρατσιστικό διαχωρισμό σε γνήσιους και μη γνήσιους Έλληνες. Είμαστε όλοι γνήσιοι Έλληνες, τουλάχιστον, όσο και εκείνοι, που θέλουν να καπηλευτούν την εθνική μας υπόσταση!
Εν κατακλείδι θέλουμε να τονίσουμε ότι το νεοφανές «αρχαιολατρικό» φαινόμενο δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια νέα έκδοση της προαιώνιας αντιπαλότητας του ξεπεσμένου «κόσμου» κατά της Εκκλησίας του Χριστού. Είναι η νέα μορφή έκφρασης των αντιθέων δυνάμεων «του άρχοντος του αιώνος τούτου» (Ιωάν.12,31), με στόχο την αναστολή της σώζουσας διακονίας της Εκκλησίας μας. Όμως δε μας φοβίζει η ορμή και το μένος του, διότι γνωρίζουμε πολύ καλά, πως είναι μια ακόμη παροδική επίθεση, η οποία αργά η γρήγορα θα σβήσει, όπως κατέρρευσαν, έσβησαν και βυθίστηκαν στην ιστορική λήθη, άπειρες άλλες, φαινομενικά αήττητες δυνάμεις, στο δύο χιλιάδων χρόνων παρελθόν της Εκκλησίας μας!
πηγη:http://www.egolpio.com/PAGANISM/katestrepse_h_ekklhsia_ton%20_arxaio_politismo.htm
Θα με ενδιέφερε αφάνταστα ένας διάλογος που να βασίζεται σε δικές μας απόψεις και όχι σε αντιγραφές και επικολλήσεις!Προσωπικά τις αναρτήσεις σεντόνια δεν τις πολυκάνω κέφι οπότε είμαι πρόθυμη για διάλογο και αναρτήσεις που να βασίζονται σε δικές μας σκέψεις και απόψεις!
Απ: Ελληνική Μυθολογία – Ιστορία
Λιλα συμφωνω κι εγω μαζι σου να ανοιξουμε εναν διαλογο δεν εχω προβλημα πες μου ομως ποιο θεμα θα ηθελες να συζητησουμε...στο συγκεκριμενο θεμα για τους διωγμους που υπεστησαν οι ελληνες απο τους χριστιανους την προσωπικη μου αποψη την εχω καταθεσει..και μαλιστα με καποια ερωτηματα..τα οποια εμειναν αναπαντητα..να σου θυμησω οτι την μια φορα με παραπεμψες σε πνευματικους..και τωρα μου κατεβαζεις ενα σεντονι με αποψεις καποιου θεολογου.δικη σου αποψη ακομη δεν εχω δει.Πες μου λοιπον ποιο θεμα θα ηθελες να συζητησουμε και εγω ειμαι ανοικτος να συζητησω μαζι σου τα παντα.αν επιμενεις στο ιδιο θεμα μπορω να εμπλουτισω την πιο πανω προσωπικη μου αποψη..οτι θελεις στην διαθεση σου.
Έχει επεξεργασθεί από τον/την nostos στις Παρ Οκτ 30, 2009 1:04 pm, 1 φορά
nostos- Supreme Member
-
Αριθμός μηνυμάτων : 3156
Τόπος : Αθηνα
Registration date : 26/08/2009
Σελίδα 1 από 2 • 1, 2
Σελίδα 1 από 2
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης