RED VELVET CAKE...στο πνεύμα του Αγίου Βαλεντίνου

Ενα εντυπωσιακό κέηκ που ήθελα πολύ να το φτιάξω από όταν το πρωτοείδα και έμενε...και έμενε...και έμενε....


Γενικά δεν πιστεύω σε τέτοιες εορτές από παλιά...είναι για εμπορικούς σκοπούς κατά τη γνώμη μου. Αν θες να δείξει την αγάπη σου και την φροντίδα σου στον άνθρωπό σου μπορείς να του την δείξεις ακόμα και με μια μικρή, ίσως ασήμαντη για τους άλλους, κίνηση και σίγουρα όχι κάθε 14 Φλεβάρη!


Μιας όμως που γύρω μου έχουμε πήξει στο αγγελάκι, στις καρδούλες και τα συμπαρομαρτούντα ας συμμορφωθώ και εγώ με το πνεύμα της ημέρας...αν και μεταξύ μας τελευταία στιγμή μου τη σβούριξε...η πορτοκαλόπιτα του μπλογκοκαφέ ήταν προορισμένη για ανάρτηση!


Το σκεπτικό αυτού του κέηκ είναι το κόκκινο χρώμα στο παντεσπάνι του. Μη το ψάχνετε ...δεν θα το δείτε...μπουχαχααχχα!! Σας την έσκασα! Για την ακρίβεια φοβήθηκα την ποσότητα του χρώματος και μάλλον το χέρι μου ...αντιστάθηκε από μόνο του...η συνταγούλα έλεγε 2 κουταλιές της σούπας και προφανώς ήθελε παραπάνω γιατί ενώ σαν ζύμη ήταν πανέμορφο, στο ψήσιμο...το χάσαμε το κορμί πατριώτη.... Την άλλη φορά (γιατί θα υπάρξει, αυτό είναι απειλή...) θα το προσέξω καλύτερα.

Λάθος, δεν μου φταίει το χρώμα, είμαι σίγουρη τώρα πια, το κακάο ήταν πολύ, σας γράφω πιο κάτω...



Πάμε να το δούμε;


Υλικά


250 γρ. φαρινάπ
1/2 κ. γλ. αλάτι
1 κοφτό κ. γλ. κακάο

240 ml ξινόγαλα (buttermilk)
2 κ. σ. κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής


113 γρ. βούτυρο σε θερμ. δωματίου
300 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική
1 κ. γλ. vanilla extract
2 αβγά


1 κ. γλ. σόδα + 1 κ. γλ. ξύδι λευκό


Cream cheese frosting


227 γρ. cream cheese σε θερμ. δωματίου
227 γρ. τυρί μασκαρπόνε σε θερμ. δωματίου
1 κ. γλ. vanilla extract
115 γρ. άχνη κοσκινισμένη
360 ml κρέμα γάλακτος κρύα




Εκτέλεση


Κοσκινίζω το αλεύρι και το κακάο και ανακατεύω μέσα το αλάτι.


Μέσα στο ξινόγαλα ρίχνω το χρώμα ζαχαροπλαστικής και ανακατεύω καλά.


Βουτυρώνω 2 ταψάκια 23 εκατοστών.


Στο μίξερ χτυπάω το βούτυρο καλά και προσθέτω τη ζάχαρη συνεχίζοντας το χτύπημα για 2 λεπτά.


Προσθέτω τη βανίλια, ένα - ένα τα αβγά και αφού ενσωματωθούν προσθέτω το αλεύρι και το ξινόγαλα εναλλάξ στο μείγμα.


Τελευταία στιγμή ρίχνω μέσα στη σόδα το ξύδι και επειδή αφρίζει πολύ, το ανακατεύω πάνω από το μπωλ με τη ζύμη και τα ενσωματώνω.


Μοιράζω το μείγμα στα δύο ταψάκια, μισό-μισό, ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 175 βαθμούς σε αέρα για 25 με 30 λεπτά. Τσεκάρω με οδοντογλυφίδα και βγάζω από το φούρνο.


Αφού κρυώσουν τα ταψάκια, βγάζω τα κέηκ και τα κόβω με κοφτερό μαχαίρι, κάνω κάθε κέηκ δύο δίσκους, τοποθετώ κάθε δίσκο σε αντικολλητικό χαρτί και φυλάω αεροστεγώς στο ψυγείο να κρυώσουν καλά για να κάθεται ωραία το frosting. Μπορούμε να τα αφήσουμε στο ψυγείο και 2 μέρες αν θέλουμε.





Για το cream cheese frosting


Χτυπάω στο μίξερ το cream cheese με το μασκαρπόνε να γίνουν κρέμα. Προσθέτω το εκχύλισμα βανίλιας και την άχνη που την έχω κοσκινίσει και όταν ενσωματωθεί και η άχνη, προσθέτω την κρέμα γάλακτος που ήδη είναι κρύα.


Αν δεν θέλω να βάλω μασκαρπόνε, συμπληρώνω την ποσότητα με cream cheese, διπλασιάζω την ποσότητά του δηλαδή. Εγώ δεν βρήκα και έβαλα μόνο Philadelfia τυρί κρέμα.


Τοποθετώ σε τουρτιέρα ή σε πιατέλα τον πρώτο δίσκο από το κέηκ και τον περνάω από πάνω με μικρή ποσότητα από το frosting.


Συνεχίζω με τον επόμενο δίσκο και κάνω πάλι το ίδιο. Γενικά υπολογίζω λίγη ποσότητα μέσα γιατί χρειάζομαι το περισσότερο εξωτερικά επάνω και στα πλαϊνά του. Το βλέπω με το μάτι..


Βάζω και τον τρίτο δίσκο, περνάω με frosting και τελειώνω με τον τελευταίο δίσκο. Από πάνω λοιπόν και στα πλαϊνά καλύπτω το κέηκ μου, λειαίνω την επιφάνεια όπου χρειάζεται και διακοσμώ όπως θέλω.



Μπορούμε να χρωματίσουμε κόκκινη την κρυσταλλική ζάχαρη ή λίγο ινδοκάρυδο και να το κολλήσουμε στα κάτω τοιχώματα του κέηκ ή να το πασπαλίσουμε από πάνω. Μπορούμε να στολίσουμε με φρούτα του δάσους, rasberries, ή καμιά φραουλίτσα που ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους (προσωπικά βέβαια δεν τις πλησιάζω ακόμα.....)


Η συνταγούλα είναι από το Joyofbaking.




Καλή επιτυχία και χρόνια πολλά σε όλα τα ερωτευμενάκια!!

Jesus Christ! Το έχω σταμπάρει καιρό αυτό και πάντα αναρωτιόμουν πως τους βγαίνει αυτό το χρώμα. Ίσως το κακάο οπως λες να παιζει ρόλο. Θεϊκό πάντως κι έτσι, σιγά μη μασήσουμε Χρόνια πολλά Εφάκι

Πανέμορφο χρυσοχέρα Έφη. Κι από γεύση φαντάζομαι....

Σεβαστή μου, καλημέρα! Οντως όσο το σκέφτομαι στο κακάο καταλήγω. Την άλλη φορά (γιατί θα υπάρξει πολύ σύντομα, μου τη βάρεσε τώρα...αν δεν πετύχω το χρώμα θα σκάσω λέμε..χαχαχαα) θα βάλω 1 κοφτή κουταλίτσα του γλυκού κακάο για να δω τι θα γίνει. Δεν έβαλα απλά δύο, έβαλα δύο γεμάτες ...την πάτησα σαν χαζή....



Helen, ναι, η γεύση του είναι τέλεια!

Eμείς σήμερα τρώμε το τρε λέτσε που ήθελα να το χρωματίσω κόκκινο λόγω ημέρας αλλά δεν βρήκα πουθενά εδώ κάτω χεώματα ζαχαροπλαστικής. Θα ήθελα να φτιάξω και το κόκκινο βιλούδο αλλά μόνο αν ανέβω Αθήνα και αγοράζω χρώματα! Από που τα παίρνεις εσύ Εφάκι? Από Ευριππίδου?

Τα πρώτα που είχα πάρει από τη Βέφα, αλλά τα υπόλοιπα στον Κάτο ή Κάτη ..δεν θυμάμαι ακριβώς το όνομα...στην Ευριπίδου απέναντι από το Μπαχάρ, τα είχε λίγο φθηνότερα από την Βέφα. Η Νίκη πάλι νομίζω τα παίρνει από τον Αλιμπραντή στον Αλιμο-Καλαμάκι...κάπου εκεί. Δικά του είναι δηλαδή, απλά τα δίνει και σε άλλους.

χρονια πολλα σε όλους τους ερωτευμένους και εύχομαι ο Αγιος Βαλεντίνος να τους εκπληρώσει τις επιθυμίες τους.Και εγω με την σειρά μου σας παραθέτω ενα απλο γευμα με μυδοπίλαφο,τονοσαλάτα ,λευκό κρασί και πολλή αγάπη

Πωπω νοστιμιές! Τέλειο το red velvet Εφάκι!

Τέλεια όμως και τα πιάτα της Ντίνας!

Χρόνια πολλά κορίτσια μου. Να χαίρεστε τους αγαπημένους σας

Τέλεια!! Συμπληρώθηκε λοιπόν η πρότασή μας για σήμερα! χαχααχα!!!

Υπέροχα Ντινάκο μου! Γειά στα χεράκια σου! Να τους χαιρόμαστε και να μας χαίρονται βεβαίως βεβαίως και πάντα, όχι μόνο στις 14 Φλεβάρη!

Το πέτυχα!!! Παιδάκια όποιος αποφασίσει να το φτιάξει θα βάλει μόνο 1 κ. γλ. κοφτό κακάο. Το διορθώνω και μέσα στη συνταγούλα.

Αυτό θα πει red velvet!!!!!!! Μπράβο βρε μανούλα με τις τσαχπινιές σου!

Αχ, Ρενάκο το ξέρεις το πείσμα μου..χαχαχαχα!! Ημουν ικανή να τους το φτιάχνω μέχρι να καλοκαιριάσει.....αχαχαααχ!!! Ο Θεός τους λυπήθηκε....